Γιατί απεργούν οι δημοσιογράφοι;

Φίλοι, Σύντροφοι, Συνάδελφοι

Όλοι εμείς οι ταγοί της ελεύθερης πληροφόρησης ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί δεν δεχόμαστε να μας υποβιβάσουν στο επίπεδο όλων των υπόλοιπων πολιτών. Είναι κοινός τόπος οτι εμείς είμαστε πιο πολίτες από τους πολίτες.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε η σφαγή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων έφτασε και στην πόρτα μας. Δεν είχαμε πρόβλημα όταν το μνημόνιο πήδηξε όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Τώρα όμως που απειλεί εμάς, θα πάρουν την δυναμική απάντησή μας.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί δεν γίνεται να ενταχθούμε στο ίδιο σύστημα ασφάλισης με τον κάθε τυχάρπαστο δημόσιο υπάλληλο που ως γνωστόν ευθύνεται για την καταστροφή της οικονομίας. Ο δημόσιος υπάλληλος μπορεί να έχει μέχρι μια αργομισθία, εμείς όμως μπορούμε να έχουμε καμμια δεκαπενταριά και αυτό είναι κεκτημένο που αποκτήσαμε με αγώνες χρόνων. Δεν θα το αγγίξουν!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί δεν δεχόμαστε να αλλάξει το καθεστώς του αγγελιόσημου που χρηματοδοτεί τις συντάξεις μας και το πληρώνει εμμέσως όλος ο κόσμος.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί δεν δεχόμαστε να καταντήσουμε σαν τους υπόλοιπους συμπολίτες που ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό. Αν αρχίσουμε να ψάχνουμε και εμείς στα σκουπίδια ποιός θα μείνει να κάνει ρεπορτάζ για τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια; Ε;

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί με τα ληστρικά μέτρα δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε αποταμίευση και να γίνουμε κάποτε εκδότες, σαν το Μάκη, το Νίκο, τον Γιώργο, τον Αιμίλιο, τον Στάθη, τον Κώστα και άλλους λαμπρούς συναδέλφους.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί θέλουμε να συνεχιστεί το (μοναδικό για την Ελλάδα) καθεστώς του να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές οι εργοδότες μας (οι γνωστοί αγαπημένοι φιλέλληνες εργολάβοι).

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί το είδος μας είναι σε κίνδυνο. Σαν τον Πράσινο Παπαγάλο Αμαζονίου ένα πράγμα.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί τα μέτρα θα μας εξαθλιώσουν και θα βάλουν μια και καλή ταφόπλακα στο όνειρό μας: Να κυκλοφορούμε στα Ελβετικά καντόνια  με 5 εκατομμύρια ευρώ στην τσέπη και να μην δίνουμε λογαριασμό σε κανένα, σαν τον επιτυχημένο συνάδελφο Θέμο.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ γιατί έχουμε νευράκια. Δεν γίνεται το σύστημα που με τόση επιμονή στηρίζουμε εδώ και 40 χρόνια να στρέφεται εναντίον μας. Τόση αχαριστία πια;