1ο Δημ. Σχολείο Κύμης
«Αυτή η μνήμη πρέπει να ειπωθεί» : Το παράδειγμα του 1ου Δημ. Σχολείου Κύμης».
Ύστερα από έκκληση του Προέδρου του Τοπικού Τμήματος Κύμης της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών κ. Ευάγγελου Στάμου και θεωρώντας ότι έχω την υποχρέωση ως διευθυντής του Σχολείου τα τελευταία 4 χρόνια, να μην αφήσω την ιστορία του να χαθεί, παραθέτω μνήμες, σκέψεις και εμπειρίες ύστερα από τα δραματικά γεγονότα που μεσολάβησαν ως το τέλος της περσινής σχολικής χρονιάς.
Επηρεασμένος συναισθηματικά από τις εξελίξεις, ζητώ την κατανόησή σας και ιδιαίτερα εκείνων των ανθρώπων που πέρασαν ως μαθητές από αυτό το ιστορικό Σχολείο, όταν η προσωπική άποψη, μνήμη και γνώση διαφέρουν ή είναι ελλιπείς…
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Το σχολείο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1904. Οι εργασίες θεμελίωσης και ανέγερσης έγιναν το 1896 ή 97, σύμφωνα με καταγραφή σε παλαιό ημερολόγιο σχολικής ζωής, ως καταγεγραμμένη μνήμη διευθυντή της μονάδας, ο οποίος υπηρέτησε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ανέγερσή του πραγματοποιήθηκε με χρήματα του Εθνικού Ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού σε σχέδια του Τσίλερ. Η λειτουργία του ανεκόπη στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, κατά την οποία το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως διοικητήριο της γερμανικής κατοχικής δύναμης.
Έχει λειτουργήσει για αρκετά χρόνια ως 12/θ ώσπου το 1983, αν θυμάμαι καλά από τις γραπτές μαρτυρίες, χωρίστηκε σε 1ο και 2ο Δημ. Σχολεία Κύμης.
Με την υπ αριθμόν ΦΤΟ/300/135690/51 απόφαση του ΥΠΑΙΘ το 2013 εξελίχθηκε σε ΕΑΕΠ (Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκ/κού Προγράμματος).
Το αρχείο του συμπεριελάμβανε το Αρχείο του Ορφανοτροφείου (όπου λειτουργούσε Δημ. Σχολείο) και των δημοτικών σχολείων Παραλίας, Α.Ποταμίας και Πλατάνας Κύμης. Ιστορικά Ιδρύματα που ανέσυραν μνήμη και γνώση αρκετών δεκαετιών. Εκείνες οι καταγραφές με τις πένες της εποχής, τα καλλιγραφικά γράμματα επάνω στο ξεθωριασμένο χαρτί με τις κίτρινες αποχρώσεις, θα μου μείνουν αξέχαστες. Βιβλία που κουβαλούσαν ζωές. Το άγγιγμά τους και μόνο προκαλούσε δέος. Η τελευταία βεβαίωση σπουδών που εξέδωσα ήταν σε μια κυρία, κάτοικο Κατερίνης σήμερα, η οποία πρωτοφοίτησε στο Σχολείο μας το 1957.
Το Σχολείο στέκεται περήφανο, παρά τις πληγές του, στο τέλος της ανηφορικής διαδρομής με τις στροφές στο δρόμο από την Παραλία στα αριστερά μας και κοιτάζει το πέλαγος σαν ένα μεγάλο μπαλκόνι με τις νεραντζιές και τις πορτοκαλιές του, με τα πεύκα και τις ελιές του. Συστεγάζεται με το 2ο Νηπιαγωγείο Κύμης, καθώς ένα μέρος του κτιρίου φιλοξενεί τα παιδιά του νηπιαγωγείου.
Το δυναμικό των μαθητών του Σχολείου στοιχειοθετείται από την Κύμη και τις γύρω περιοχές των οποίων τα σχολεία έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας ή σε αναστολή (Πλατάνα, Α.Ποταμία, Παραλία). Διοικητικά υπάγεται στη Δ/νση Π.Ε. ν. Ευβοίας. Λειτουργεί Τ.Ε. και Εργαστήρι πληροφορικής, το οποίο πριν την καταστροφή διέθετε 7 Η/Υ και 1 διαδραστικό πίνακα με τα παρελκόμενα σε δίκτυο, σε πολύ καλή κατάσταση παρά το γεγονός ότι οι μονάδες ήταν 10ετίας τουλάχιστον. Φιλοξενούσε 3 φορές την εβδομάδα σε απογευματινό ωράριο εκπαίδευση μέσω προγραμμάτων της δια βίου μάθησης στην Πληροφορική καθώς και ένα τμήμα διδασκαλίας της Ιστορίας της Τέχνης σε αίθουσα που είχε παραχωρηθεί για το σκοπό αυτό.
Στο ίδιο σχολικό συγκρότημα, όπως προαναφέρεται, στεγαζόταν το 2ο Ν/Γ Κύμης σε ξεχωριστό προαυλικό χώρο με δικές του τουαλέτες. Η πρόσβαση στον προαύλιο χώρο του 1ου Δ.Σ. Κύμης ήταν εύκολη καθώς ένας σιδερένιος φράχτης, χαμηλός όμως, χωρίζει τα δύο σχολεία.
Στο σχολείο λειτουργεί ο/μ τμήμα, που σήμερα απασχολεί 39 παιδιά, ενώ το Μάιο του 2014 (περσινή χρονιά) απασχολούσε 23.
Το προαύλιο είναι περίπου 1 στρέμμα με 2 μπασκέτες και φιλέ βόλεϊ. Περιλαμβάνει βρύσες και τουαλέτες: 2 των εκπαιδευτικών, 4 κοριτσιών και 4 ανοικτών των αγοριών.
Το κτίριο αποτελείται από 2 ορόφους: ισόγειο και 1ο. Στο ισόγειο στεγαζόταν το ο/μ τμήμα με το χώρο συντήρησης φαγητού (ψυγείο και φουρνάκι), το εργαστήρι πληροφορικής, το γυμναστήριο, οι αποθήκες και το Μουσείο, το οποίο δημιουργήθηκε τη σχολική χρονιά 2012-2013, όταν ο γράφων, μαζί με 3 ακόμη συναδέλφους, την Ελίνα Βαχανελίδου, τη Σοφία Κοπιτσέλου και το Γιώργο Θεοδωρίδη καθαρίσαμε την αποθήκη του σχολείου, ταξινομήσαμε και συντηρήσαμε το πεπαλαιωμένο υλικό από το οποίο προέκυψε η ιδέα του Μουσείου σε χώρο βοηθητικό του κτηρίου, αφού επισκευάσθηκε και αυτός από τους προαναφερόμενους (καθάρισμα, βάψιμο, επενδύσεις, επισκευή πατώματος κλπ). Μουσείο που περιελάμβανε αρχειακό υλικό από ιδρύσεως του σχολείου, πολύγραφο, ηχητικό υλικό, μέσα αναπαραγωγής εικόνας, θόλο φωτισμού, φωτογραφίες, βιβλία, θρανία, μαυροπίνακα κλπ, κλπ. Υλικό αξιοθαύμαστο, του οποίου η πρώτη παρουσίαση έγινε τον Ιούνιο του 2013 με το πέρας της σχολικής χρονιάς. Δουλειά που εντυπωσίασε κυρίως τους μεγαλύτερους, παλιούς μαθητές του Σχολείου, καθώς μνήμες ήρθαν στην επιφάνεια με υποσχέσεις για παροχή Μουσειακού υλικού φυλαγμένου 10ετίες στα σπίτια τους. Επόμενο βήμα ήταν να εμπλουτισθεί το Μουσείο, να γίνει απογραφή του υλικού και τα επίσημα εγκαίνια το Μάιο του 2014 – μια σειρά εκδηλώσεων που θα τις κάναμε στη λήξη του σχ. Έτους 2013-2014. Αλλά δυστυχώς τα γεγονότα της 4/4/14 μας πρόλαβαν.
Στον 1ο όροφο φιλοξενούνταν το γραφείο διδασκόντων, 6 αίθουσες διδασκαλίας, η αίθουσα διδασκαλίας του Τ.Ε.. Υπήρχε κεντρικός διάδρομος, στον οποίο είχαν κατασκευασθεί βιβλιοθήκες. Στο γραφείο διδασκόντων υπήρχαν 2 Η/Υ με τα περιφερειακά τους και 2 φωτοτυπικά. Στον εξοπλισμό υπήρχε ακόμα 1 φαξ, 1 scanner, 2 τηλέφωνα, 1 TV 50’’ LED, 1 DVD player.
Όσον αφορά τους οικονομικούς πόρους: δυσκολίες όπως παντού στη χώρα, οι οποίες αντιμετωπίζονται με τη συνδρομή των γονέων και των εκπαιδευτικών (αγορά υλικών, συντήρηση μηχανημάτων, θέρμανση κλπ).
ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ
Αυτή τη στιγμή εργάζονται στο Σχολείο 7 δάσκαλοι/λες, 1 δασκάλα Ειδικής Αγωγής που στελεχώνει το Τ.Ε., μία καθηγήτρια Αγγλικών, μία Γαλλικών (5 ώρες), μία Φ. Αγωγής, 1 καθηγητής πληροφορικής και 1 δασκάλα παράλληλης στήριξης.
Αναμένονται ειδικότητα θεατρικής Αγωγής και Εικαστικών.
Το Σχολείο πλέον ως ΕΑΕΠ αναβαθμίστηκε παιδαγωγικά στελεχωμένο από ειδικότητα καθ. Μουσικής, Αισθητικής Αγωγής ΤΠΕ και ξένων γλωσσών. Το βοηθητικό προσωπικό αποτελείται από μία κυρία που φροντίζει να είμαστε καθαροί και φέρει σε πέρας και άλλες βοηθητικές δουλειές και ομόφωνα χαρακτηρίζεται ως η «ψυχή» του Σχολείου.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Η ιστορικότητα του κτιρίου επέβαλε και επιβάλλει ένα σεβασμό που έκαμπτε τυχόν αντιρρήσεις «υπερβολικής» φροντίδας και επιμέλειας.
Οι συναντήσεις του Συλλόγου Διδασκόντων πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα εκτός διδακτικού και εργασιακού ωραρίου και υπάρχει άψογη συνεργασία καθώς όλες οι αποφάσεις παίρνονται ομόφωνα.
Επίσης πάντα υπάρχει η διάθεση εθελοντικής προσφοράς από όλους (δασκάλους, μαθητές, γονείς) για δουλειές που απαιτούν πρόσθετο χρόνο, σε απογευματινό ωράριο και σαββατοκύριακα (ελαιοχρωματισμοί αιθουσών, τακτοποίηση υλικού αποθηκών, επισκευές αιθουσών, Μουσείο κλπ).
Την περσινή σχ. χρονιά «έτρεχαν» 8 προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαιδεύσεως, φιλονογνωσίας, σχολικής βίας, χρήσης διαδικτύου, διατροφής κ.α.. Φέτος τρέχουν 10 με ανάλογα θέματα, συμπεριλαμβανομένου και του e-twinning.
Το σχολείο προσκαλεί φορείς και ιδιώτες για ενημέρωση όλων μας σε θέματα προστασίας δασών, διατροφής και υγείας, κυκλοφοριακής αγωγής (Π.Υ., Α.Τ., γιατρούς, ψυχολόγους κλπ).
Δύο φορές το χρόνο (Χριστούγεννα και Πάσχα) διοργανώνει εκδηλώσεις (χορούς, αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ, αγώνες δρόμου) με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων, τροφίμων και ρουχισμού τα οποία προσφέρονται σε αναξιοπαθούντες συμπολίτες της περιφέρειας Κύμης με τη συνδρομή της Εκκλησίας, του Α.Τ., που συστρατεύονται.
Αρχή του Οκτώβρη πραγματοποίησε εκδήλωση ενάντια στη σχολική βία και το ρατσισμό: αγώνες ποδοσφαίρου, σκυταλοδρομίας, παραδοσιακοί χοροί, προβολές video, ενημέρωση, ζωγραφική, κολλάζ.
Δύο φορές το μήνα πραγματοποιούνται ασκήσεις ετοιμότητας για τις φυσικές καταστροφές (σεισμοί κλπ).
Επίσης επισκέψεις συγγραφέων, θεατρικών θιάσων, και επισκέψεις έξω από το Σχολείο σε Μουσεία (Ακρόπολης κλπ), θωρηκτό Αβέρωφ, Πλανητάριο, Βουλή των Ελλήνων και όπου κρίνεται παιδαγωγικά αναγκαίο.
Μέσω ιδιωτών και ειδικών οίκων γίνεται προσπάθεια να εμπλουτισθεί η βιβλιοθήκη του Σχολείου.
Με τη συνδρομή του ΚΕΔΔΥ (Κέντρο Διαφορικής Διάγνωσης και Υποστήριξης) του ν. Ευβοίας και μέσω των εκδηλώσεων που διοργανώνει το Σχολείο έχουμε καταφέρει σε σημαντικό βαθμό την εξασφάλιση ήρεμου κλίματος, μείωση των κρουσμάτων σχολικής. βίας και παραβατικών συμπεριφορών με παρεμβάσεις όπου χρειαστεί ((μέσα στο οικ. Περιβάλλον).
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
Μετά την εφιαλτική εμπειρία της καταστροφής του Σχολείου μας αναδείχτηκε έντονα η εγγύτητα των σχέσεων μεταξύ των μαθητών και εκπαιδευτικών. Διαφάνηκε με τον πιο δραματικό τρόπο η αγάπη, το νοιάξιμο των παιδιών για το Σχολείο τους και η προσπάθεια να παρηγορήσουν, να δώσουν ελπίδα σε μας, τους γονιούς τους και στους συμμαθητές τους ότι όλα σύντομα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και κάτι νέο και καλύτερο θα γεννηθεί. Μέσα από τις εβδομαδιαίες συναντήσεις του Συλλόγου διδασκόντων επισημαίνονται τυχόν προβλήματα και αλλαγές στη συμπεριφορά και απόδοση των παιδιών και σε συνεργασία και επαφή με τους γονείς δίνεται η προσφορότερη λύση για την υπερπήδηση δυσκολιών. Η συμμετοχή και η προσπάθεια είναι στο επίπεδο των ενδιαφερόντων όλων μας.
ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Οι σχέσεις μεταξύ παιδιών και εκπαιδευτικών είναι ιδιαίτερα φιλικές με όρια ώστε να μην παραβιάζονται κανόνες και να γίνεται συνείδηση ότι ο σεβασμός είναι μια κατάσταση που κερδίζεται.
Η καταστροφή του Σχολείου και ο μικρός πληθυσμός της Κύμης ευνόησαν την έκφραση έντονα θετικών συναισθημάτων από μέρους των παιδιών και τη δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα.
Αποβάλλουμε όσο μπορέσουμε περισσότερο την καταστροφή που βιώσαμε. Η έκφραση συμπαράστασης και αλληλεγγύης των παιδιών μεταξύ τους, αλλά και προς εμάς έδωσε δύναμη στο να συνεχίσουμε και μέσα σε λίγες μέρες να στήσουμε ένα σχολείο από την αρχή με την υπόσχεση προς τους εαυτούς μας, τους γονείς και κυρίως τα παιδιά να το κάνουμε καλύτερο από ποτέ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ
Η κοινωνικότητα των παιδιών εκτιμάται ως καλή. Μέσα από προγράμματα, ομιλίες, προβολές ταινιών και δημιουργική δραστηριότητα αμβλύνθηκαν φαινόμενα ρατσιστικής συμπεριφοράς, περιστατικά σχολικής βίας είναι περιορισμένα και όποτε φανούν αντιμετωπίζονται άμεσα με τη συνεργασία των συλλόγων διδασκόντων και γονέων και κηδεμόνων.
Με τη συμμετοχή στα σχολικά προγράμματα, στους σχολικούς αγώνες, σε δραστηριότητες τα παιδιά προετοιμάζονται να λειτουργήσουν ως ενεργοί πολίτες και ευαισθητοποιείται η τοπική κοινότητα σε θέματα αλληλοβοήθειας και υποστήριξης. Όλοι μπαίνουμε σε διαδικασίες ανάληψης πρωτοβουλιών και δράσεων ανάπτυξης ευαισθησίας για τον άνθρωπο, τη ζωή, το περιβάλλον.
Τα τμήματα Έντονης Ενισχυτικής Διδασκαλίας Ολοημέρου στηρίζουν τα παιδιά να προσαρμόζονται στο σχολικό περιβάλλον και πρόγραμμα ομαλά. Δίνεται μεγάλη σημασία στη ψυχολογική στήριξη οικογενειών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα καθώς και οικογενειών με παιδιά που παρουσιάζουν σοβαρές αναπηρίες, σε συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ, το «Χαμόγελο του παιδιού», με την υπηρεσία Κοινωνικής Πρόνοιας του Γ.Ν.Ν. Κύμης, το Σύλλογο πολυτέκνων, το Δήμο Κύμης-Αλιβερίου, το Σύλλογο Δασκάλων της Εκπαιδευτικής Περιφέρειας του Δήμου, ιδιώτες και Εκκλησία.
Μέσω του Δήμου και πολιτιστικών Συλλόγων λειτουργούν μαθήματα χορού, πολεμικών τεχνών, ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, θεατρικού παιχνιδιού, τα περισσότερα δωρεάν και λίγα με πολύ χαμηλό μηνιαίο αντίτιμο που βοηθούν στην κοινωνικοποίηση των παιδιών.
Επίσης ο Σύλλογος Γονέων, σε συνεργασία με το Σχολείο διοργανώνει σε μηνιαία σχεδόν βάση εκπαιδευτικές εκδρομές (Σ/Κ) με αντικείμενο την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων, επισκέψεις Μουσείων και ιστορικών-αρχαιολογικών χώρων, περιβαλλοντικών πάρκων κλπ.
Τέλος το Σχολείο ενθαρρύνει τα παιδιά να διενεργούν εκλογές σε επίπεδο τάξεων για την ανάδειξη του Προεδρείου τους και ενισχύει συνεχώς την ανάγκη για συνέχεια των σπουδών τους ώστε να καταστούν χρήσιμοι στον εαυτό τους και στην κοινωνία εκμηδενίζοντας τη σχολική διαρροή.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ – ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΣΤΟΧΩΝ
Κοινότητα
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο βρίσκεται στο Δήμο Κύμης-Αλιβερίου, στη Δημοτική Κοινότητα Κύμης, μια κοινωνία περίπου 3.000 ανθρώπων. Οι κάτοικοι είναι χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων με μια μερίδα να αγγίζει τα όρια της φτώχειας. Το Σχολείο φροντίζει, μέσα από δράσεις, τη σίτιση και το ρουχισμό τους κατά το δυνατόν.
Μαθητές
Είναι παιδιά φιλότιμα με ενδιαφέρον για τη γλώσσα, τη φύση, το περιβάλλον που αποτελεί πηγή ζωής για την περιοχή καθώς θεωρείται «το μπαλκόνι του Αιγαίου». Το Σχολείο ενισχύει μέσα από προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ακτιβισμού, τη συνείδηση ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί προστασία της ίδιας μας της ζωής.
Σε σύνολο 107 μαθητών οι 10 είναι αλλοδαποί και οι 2 παλιννοστούντες με αξιοπρεπή παρουσία στη σχολική ζωή, παρά τις μαθησιακές δυσκολίες που παρουσιάζουν κυρίως τον πρώτο καιρό εγγραφής τους.
Το Τμήμα Ένταξης απασχολεί 11 παιδιά που παρουσιάζουν αυτισμό, Δ.Ε.Π.Υ., διαταραχές λόγου, μαθησιακές δυσκολίες.
Κρούσματα σχολικής βίας έχουν παρουσιαστεί ελάχιστα και με τη συνεργασία των γονέων και των δράσεων που έχει αναλάβει το σχολείο, επιλύθηκαν άμεσα εν τη γενέσει τους.
Εκπαιδευτικοί
Υπάρχουν τα συνήθη προβλήματα με την αναπλήρωση, ειδικά μέχρι τα Χριστούγεννα. Φέτος δουλεύουμε για 2η σχολική χρονιά ως Σχολείο Διευρυμένου ωραρίου και οι δυσκολίες με τα κενά (κυρίως ειδικοτήτων Θ.Α., εικαστικών) και το ωρολόγιο πρόγραμμα συνακόλουθα ήταν έντονα. Παρ’ όλα αυτά το Σχολείο λειτουργεί, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, με προσωπική δουλειά συναδέλφων και παιδιών εκτός εργασιακού ωραρίου, να αξιοποιήσει χώρους, να δημιουργήσει αξιοπρεπή εργαστήρια να «τρέχει» 10 προγράμματα αυτή τη στιγμή (περ/κής, Αγωγής Υγείας τοπικής εμβέλειας, πλοήγησης στο διαδίκτυο κ.α.).
Διοίκηση
Ο Διευθυντής τοποθετήθηκε με τις τελευταίες κρίσεις τη σχολική χρονιά 2011-12. Δάσκαλος Ε.Α. με ιδιαίτερη ευαισθησία στα ΑμΕΑ, με δράση στην αποασυλοποίηση και επανένταξη χρόνιων ψυχικά πασχόντων εγκλείστων στα Άσυλα, εθελοντική εργασία ως δάσκαλος στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και Διευθυντής στη Σχολική Μονονάδα Ειδικής Αγωγής (ΣΜΕΑ) της Σάμου. Σε συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ ν. Ευβοίας πολλά προβλήματα ένταξης μαθητών της περιφέρειας στο σχολικό περιβάλλον έχουν δρομολογηθεί με καλές προοπτικές.
Λόγω της οργανικότητας δεν υπάρχει Υποδιευθυντής και μέρος της γραμματειακής υποστήριξης εκτελείται από όλους τους συναδέλφους με ανάθεση καθηκόντων στην αρχή της σχολικής χρονιάς.
Τοπική Αυτοδιοίκηση
Αρκετά κοντά στο Σχολείο παρά τα προβλήματα οικονομικής φύσης με τις σχολικές επιτροπές. Αν δεν υπήρχαν οι φιλότιμες προσπάθειες των γονέων και συναδέλφων δε θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε αξιοπρεπώς είτε αυτό αφορά την προμήθεια υλικού (γραφική ύλη, φαρμακείο, υλικά καθαριότητας κ.α.) είτε αφορά τη συντήρηση και επισκευή αυτού (Η/Υ, fax, φωτοτυπικά κ.α.).
Το καλοκαίρι του 2013 αναπαλαιώθηκε εξωτερικά το κτίριο (ελαιοχρωματισμός και μικροεπισκευές) στην πρόσοψη με την υπόσχεση ότι σε σύντομο μελλοντικό χρόνο θα υπάρξουν και περαιτέρω παρεμβάσεις καθώς λειτουργεί ως σχολική μονάδα από το 1904 και η τελευταία μικροεπέμβαση (εσωτερικά) έγινε πριν περίπου 8 χρόνια.
ΣΗΜΕΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗΣ
Το Α’ Δημοτικό Σχολείο Κύμης θεωρείται το καμάρι της περιοχής, ιστορικό κτίριο, πολιτιστικό μνημείο πλέον, κάτι που επιβάλλει την άμεση επισκευή και επαναλειτουργία του.
Υπερήφανοι όλοι όσοι πέρασαν είτε ως μαθητές είτε ως δάσκαλοι από το Σχολείο. Ο εμπρησμός έκοψε την ανοδική πορεία του καθώς λειτουργούσε πλέον – παρά την εγωιστική χροιά ως πρότυπο. Με άμεσες παρεμβάσεις και κυρίως λόγω παλαιότητας, σε συνεργασία με το Δήμο, γονείς, εκπαιδευτικούς, παιδιά, ιδιώτες λειτουργούσαμε από πολύ καλά έως άψογα και τους ανοιξιάτικους μήνες ο κήπος και ο περιβάλλον χώρος του Σχολείου σε συνδυασμό με τη θέα του απέραντου γαλάζιου σε μάγευε και χαιρόσουνα να δουλεύεις και να δημιουργείς.
Γι’ αυτό το λόγο κι άλλους πολλούς – που δημιουργήθηκαν από την καθημερινή τριβή μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, αλληλοκατανόηση, αλληλοϋποστήριξη χωρίς μικροανταγωνισμούς και σκοπιμότητες, στήριξη παιδιών και οικογενειών με προβλήματα – δώσαμε υπόσχεση να αναγεννηθούμε μέσα από τις στάχτες μας και να μην αφήσουμε όλα αυτά τα χρόνια προσπάθειας και προόδου να πάνε χαμένα και να γίνουν ένα με τη φωτιά.
Σε αυτά τα πρόσωπα, τα βλέμματα των παιδιών και όλων μας που βλέπαμε το Σχολείο ΜΑΣ να καίγεται το πρωινό εκείνης της Παρασκευής 4/4/14 (04:00) δώσαμε υπόσχεση και όρκο να μην εγκαταλείψουμε. Να συνεχίσουμε και να συμβάλλουμε ο καθένας με τις δυνάμεις του να χτίσουμε κάτι καινούργιο και ομορφότερο.
Κάτι που φάνηκε άμεσα με την επαναλειτουργία του οργανισμού άμεσα, από τη Δευτέρα 7/4 χωρίς να χαθούν ώρες μαθημάτων, δραστηριότητες, όνειρα, ελπίδες.
Μέσα στις διακοπές του Πάσχα που ακολούθησαν διαμορφώθηκαν χώροι, έγιναν δωρεές, κινήθηκαν διαδικασίες ώστε να συνυπάρξουμε σε πρωινό ωράριο με το σχολείο που μας φιλοξενεί (2ο Δ.Σ.Κύμης).
Με τη συνδρομή του ΚΕΔΔΥ ν. Ευβοίας, ύστερα από πρόσκλησή μας, μέσα στο Μάιο έγινε σύσκεψη κλιμακίου και έλαβαν χώρα δράσεις που συνέβαλαν στην άμβλυνση της πίκρας και απογοήτευσης τόσο σε παιδιά όσο σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
Συνεχίζουμε δυνατότεροι γιατί μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό και σκοτεινό κλίμα των τελευταίων μηνών, σχέσεις εδραιώθηκαν και η αρωγή της τοπικής κοινωνίας ήταν πολύ περισσότερο από συγκινητική. Ένα τεράστιο ευχαριστώ και ο Θεός να αναπαύει την ψυχούλα του δράστη.
Δημήτρης Καραγιάννης
Md «Ανθρώπινα δικαιώματα – Ειδική Αγωγή»
Δ/ντής 1ου 6/θ ο/μ Δημοτικού Σχολείου Κύμης (ΕΑΕΠ)
5/11/2014
Η αρχαία πόλη στη θέση Βιγλατούρι της Κύμης, που η αρχαιολογική σκαπάνη της αρχαιολόγου Έφης Σακελλαράκη έφερε στο φως, δεν είναι άλλη από την αρχαία Κύμη. Τα αρχαιολογικά ευρήματα της ανασκαφής έρχονται να επιβεβαιώσουν την ήδη υπάρχουσα άποψη, ότι το ιδιότυπο αλφάβητο της αρχαίας Κύμης είναι το λατινικό αλφάβητο.
Το αλφάβητο αυτό όπου το Σ γράφετε ως C, το Γ ως G, το Δ ως D, το Ξ ως X, το Ρ ως R, και το Υ ως U, αποτέλεσε την βάση που επάνω χτίστηκε το λατινικό αλφάβητο. Αλλά και άλλες πόλεις της Ευβοίας όπως η Ερέτρια και η Χαλκίδα είχαν το ίδιο αλφάβητο. Ακόμη φαίνεται ότι μέχρι να επικρατήσει οριστικά το ιωνικό αλφάβητο, κυκλοφορούσαν και άλλα.
Το αλφάβητο αυτό όπου το Σ γράφετε ως C, το Γ ως G, το Δ ως D, το Ξ ως X, το Ρ ως R, και το Υ ως U, αποτέλεσε την βάση που επάνω χτίστηκε το λατινικό αλφάβητο. Αλλά και άλλες πόλεις της Ευβοίας όπως η Ερέτρια και η Χαλκίδα είχαν το ίδιο αλφάβητο. Ακόμη φαίνεται ότι μέχρι να επικρατήσει οριστικά το ιωνικό αλφάβητο, κυκλοφορούσαν και άλλα.
Αν λάβουμε υπόψη ότι σήμερα αυτοί που δεν μιλούν Ελληνικά από μικρή ηλικία, αδυνατούν να προφέρουν τα γράμματα Δ, Γ, καθώς και μεμονωμένα το Μ, από το Π το Γ από το Κ και το Ν από το Τ, μπορούμε να υποθέσουμε ότι πιθανώς η διαφοροποίηση αυτή έγινε διότι πολλοί από τους κατοίκους της Εύβοιας ήσαν Ιουδαίοι και άλλοι ξενόφερτοι που αδυνατούσαν να προφέρουν τα παραπάνω γράμματα. Η ανάγκη αυτή οδήγησε στη δημιουργία του ιδιότυπου αυτού αλφαβήτου.
Ευβοείς και κυρίως Κυμαίοι περί το 770 και 760 π.Χ. ίδρυσαν στην Νότια Ιταλία την πρώτη τους αποικία στην νήσο Πιθηκούσες. Λίγα χρόνια αργότερα οι Πιθηκούσιοι ιδρύουν στην ηπειρωτική Ιταλία την Κύμη (σημερινή Κούμα). Η πόλις είχε μια φυσική ακρόπολη, και ήταν απρόσιτη από τις τρεις μεριές. Νέοι άποικοι από την Εύβοια, και την Τανάγρα αύξησαν τον πληθυσμό της. Μέχρι το 600 π.Χ. οι Κυμαίοι απλώνονταν βορείως στα Φλεγραία Πεδία, που πλαισιώνουν από βορρά τον κόλπο της Νεαπόλεως. Στη συνέχεια σε συνεργασία με τους Ροδίους, ιδρύουν την Παρθενόπη, προκάτοχο της σημερινής Νεάπολις. Στο ίδιο διάστημα εποικίζουν τα νησιά του κόλπου, Πανδάτειρα και Ποντία, που ονομάζονταν και Καπρέα (σημερινή ονομασία, Κάπρι).
Ευβοείς και κυρίως Κυμαίοι περί το 770 και 760 π.Χ. ίδρυσαν στην Νότια Ιταλία την πρώτη τους αποικία στην νήσο Πιθηκούσες. Λίγα χρόνια αργότερα οι Πιθηκούσιοι ιδρύουν στην ηπειρωτική Ιταλία την Κύμη (σημερινή Κούμα). Η πόλις είχε μια φυσική ακρόπολη, και ήταν απρόσιτη από τις τρεις μεριές. Νέοι άποικοι από την Εύβοια, και την Τανάγρα αύξησαν τον πληθυσμό της. Μέχρι το 600 π.Χ. οι Κυμαίοι απλώνονταν βορείως στα Φλεγραία Πεδία, που πλαισιώνουν από βορρά τον κόλπο της Νεαπόλεως. Στη συνέχεια σε συνεργασία με τους Ροδίους, ιδρύουν την Παρθενόπη, προκάτοχο της σημερινής Νεάπολις. Στο ίδιο διάστημα εποικίζουν τα νησιά του κόλπου, Πανδάτειρα και Ποντία, που ονομάζονταν και Καπρέα (σημερινή ονομασία, Κάπρι).
Προς τιμή του Ηρακλή ιδρύουν την άτυχη, αλλά και τυχερή για μας σήμερα πόλη Ηράκλεια, σημερινό Ερκουλάνο. Η πόλη ήταν άτυχη, γιατί το 79 μ.Χ. με την έκρηξη του Βεζούβιου καταπλακώθηκε με πολλά μέτρα λάβας, και χάθηκε παντελώς για πολλούς αιώνες. Τυχερή όμως γιατί η αρχαιολογική σκαπάνη, έφερε στο φως μια πόλη της εποχής εκείνης ανέπαφη. Εκεί βρέθηκε και μια αξιόλογη βιβλιοθήκη με πολλούς τόμους από παπύρους, καρβουνιασμένους από την λάβα. Όμως οι σύγχρονοι μέθοδοι επέτρεψαν την ανάγνωση των. Αναφέρονται κυρίως στην επικούρειο φιλοσοφία, και στον επικούρειο φιλόσοφο της εποχής εκείνης Φιλόδημο, που οι γυναίκες, και το κρασί ήταν η αδυναμία του.
Μετακομίζοντας στη νέα τους πατρίδα οι Κυμαίοι, φαίνεται ότι έφεραν και το αλφάβητο τους. Την άποψη αυτή ενισχύει ένα ποτήρι του 8ου αιώνα π.Χ. προερχόμενο από τάφο που βρέθηκε στις Πιθηκούσες. Το γνωστό ποτήρι του Νέστορα, που έχει επιγραφή με χαρακτήρες από το αλφάβητο της Κύμης, και θεωρείται ως η αρχαιότερη ελληνική επιγραφή που βρέθηκε στην Δύση.
Στο ποτήρι αυτό διαβάζει κανείς: «Νέστορος ειμί εύποτον ποτήριον· ος δ" αν τούδε πίησι ποτηρίου αυτίκα κήνον ίμερος αιρήσει καλλιστεφάνου Αφροδίτης» («Είμαι το γλυκόπιοτο ποτήρι του Νέστορα· όποιος πιει από αυτό το ποτήρι, αυτόν αμέσως θα τον κυριεύσει ο πόθος της Αφροδίτης με το όμορφο στεφάνι»). Αυτή η αναφορά στον Νέστορα αποδεικνύει ότι τα ομηρικά έπη ήταν πασίγνωστα στους Κυμαίους από τον 8 ον π.Χ. αιώνα.
Από τους Κυμαίους το αλφάβητο το πήραν οι Ετρούσκοι, οι Τυρήνιοι και μετά οι Λατίνοι. Για την επιβεβαίωση των παραπάνω, μεταξύ των άλλων, ο Αμερικανός ιστορικός Γουίλ Ντιράν είπε: «Το αλφάβητο μάς προήλθε από την Ελλάδα διά μέσου της Κύμης». Ο Γάλλος Ακαδημαϊκός Πολ Φορ είπε: «Ποιος δεν ξέρει ότι το ετρουσκικό αλφάβητο είναι όλο δανεισμένο από τους Έλληνες της Κύμης».
Η αρχαιολογία, γράφει ο Ιταλός συγγραφέας Βαλέριο Μονφρέντι, στην περίπτωση της Πιθηκούσας είναι σε θέση όχι μόνο να επιβεβαιώσει το δεδομένο της γραπτής παράδοσης, αλλά επίσης, απροσδόκητα να αποκαλύψει ξανά το πολιτισμικό εύρος των αποικιών.
Ο Βολτέρος, ο επιφανέστερος των διαφωτιστών, είπε: «Επιθυμία μου είναι η ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή γλώσσα όλων των λαών».
conspiracyfeeds
Έλληνας αξιωματικός του Πεζικού, ήρωας των Βαλκανικών Πολέμων. Θεωρείται ως μία από τις σπουδαιότερες στρατιωτικές φυσιογνωμίες της νεώτερης Ελλάδας. Ήταν γνωστός και με το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλλάρης», επειδή ίππευε ένα επιβλητικό μαύρο.
Ο Ιωάννης Βελισσαρίου γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1861 στο Πλοέστι της Ρουμανίας, από Έλληνες γονείς που κατάγονταν από την Κύμη της Εύβοιας. Από νεαρή ηλικίας άρχισε να διαβάζει βιβλία για την Ελληνική Επανάσταση και να εμπνέεται από τα επαναστατικά θούρια του Ρήγα Φεραίου, ενώ είχε μια έμφυτη κλίση στη γλωσσομάθεια.
Στα 16 του εγκαταλείπει τη Ρουμανία και φθάνει στην Αθήνα για να καταταγεί ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό. Το όνειρό του να υπηρετήσει την πατρίδα παίρνει προσωρινά αναβολή, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Τότε αναγκάζεται να καταφύγει στην Αίγυπτο, όπου ζει η αδελφή της μητέρας του. Σπουδάζει για μία τριετία στο Γαλλικό Κολλέγιο και το 1880 επιστρέφει στην Αθήνα, όπου γίνεται δεκτός ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό.
Μετά τη συμπλήρωση του απαραίτητου χρόνου υπηρεσίας εισέρχεται στη Σχολή Υπαξιωματικών και το 1887 αποφοιτά με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού. Μάχιμη εμπειρία αποκτά στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Ως διμοιρίτης σε ύψωμα στη διάβαση της Μελούνας πολεμά γενναία και δεν υποχωρεί, παρά μόνον όταν του στέλνουν γραπτή διαταγή κι ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις έχουν εγκαταλείψει προ πολλού τις θέσεις τους.
Στη μάχη της Δερβέν-Φούρκας (σημερινό Καλαμάκι Φθιώτιδας) στις 7 Μαΐου 1897 ως διμοιρίτης του 3ου Λόχου του 5ου Συντάγματος καλύπτει την υποχώρηση των ελληνικών τμημάτων. Ο Τούρκος διοικητής εγκλωβίζεται και δεν μπορεί να προχωρήσει, νομίζοντας ότι έχει να κάνει με μονάδα επιπέδου ταξιαρχίας. Ο Βελισσαρίου λαμβάνει τα εύσημα από τον διάδοχο Κωνσταντίνο και τον επόμενο χρόνο προάγεται σε υπολοχαγό και το 1905 σε λοχαγό.
Στις εκλογές του 1899 θα είναι υποψήφιος βουλευτής Κύμης, αλλά θα ηττηθεί από τον λαϊκιστή αντίπαλό του, που ήταν αξιωματικός του Ιππικού. Το 1907 διορίζεται διοικητής της Αστυνομίας Σκοπέλου, ελλείψει αξιωματικών της Χωροφυλακής. Εκεί γνωρίζει τη σύζυγό του Χαρίκλεια, με την οποία αποκτά ένα γιο, ο οποίος θα πεθάνει σε ηλικία δύο ετών. Το 1909 συμμετέχει στο στρατιωτικό κίνημα στου Γουδή, ενώ υπηρετεί ως φρούραρχος στο ομώνυμο στρατόπεδο.
Με την έκρηξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου, ο ταγματάρχης, πλέον, Ιωάννης Βελισαρίου τοποθετείται διοικητής του 3ου Τάγματος του 4ου Συντάγματος Πεζικού. Στη Μάχη του Σαρανταπόρου (9 Οκτωβρίου 1912) προωθείται γρήγορα με το τάγμα του και βρίσκεται στα μετόπισθεν του εχθρού, σπέρνοντας τον πανικό και συμβάλλοντας στη γενική υποχώρηση των Οθωμανικών δυνάμεων. Κατά τη διάρκεια της μάχης ήλθε σε οξεία αντιπαράθεση με τον διοικητή του Συνταγματάρχη Παπακυριαζή, με τον οποίο είχε συγγενική σχέση και ζήτησε μετάθεση σε άλλη μάχιμη μονάδα.
Ο Βελισσαρίου προέλασε με το τάγμα του κι αφού υπερκέρασε το Μπιζάνι βρέθηκε να απειλεί τα Ιωάννινα. Για κακή του τύχη, ένα βόλι τον πέτυχε στο πόδι. Αυτός, όμως, συνέχισε απτόητος, αλλά η αιμάσσουσα πληγή του γρήγορα τον κατέβαλε. Όπως έγραψε στα απομνημονεύματά του ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος, που ήταν επιτελής στην 6η Μεραρχία, αν δεν τραυματιζόταν ο Βελισαρίου και συνέχιζε την καταδίωξη θα έπεφταν τα οχυρά του Μπιζανίου και θα καταλάμβανε την πόλη των Ιωανίνων κατά την επίθεση της 7ης Ιανουαρίου 1913.
Ένα μήνα αργότερα άρχισε η δεύτερη επίθεση κατά των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό. Στις 19 Φεβρουαρίου 1913 τα ευζωνικά τάγματα των Βελισσαρίου και του Γεωργίου Ιατρίδη διείσδυσαν γρήγορα από τα βόρεια και κατόρθωσαν να αποκόψουν τη μοναδική οδό διαφυγής των εχθρικών δυνάμεων και να καταλάβουν το χωρίο Άγιος Ιωάννης, μεταξύ Μπιζανίου και Ιωαννίνων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η Οθωμανική διοίκηση των Ιωαννίνων να μη μπορεί να επικοινωνεί με τους ταμπουρωμένους στα οχυρά του Μπιζανίου μαχητές, προκαλώντας μεγάλο πανικό στους αμυνόμενους.
Γύρω στις 11 το βράδυ ο Βελισσαρίου διέκρινε δύο μεγάλους φανούς και μια ομάδα ανθρώπων να τους ακολουθεί. Ήταν ο επίσκοπος Δωδώνης μαζί με δύο Τούρκους αξιωματικούς, που μετέφεραν την επιστολή παραδόσεως της πόλης του Εσάτ Πασά προς την ελληνική πλευρά. Ο Βελισσαρίου συνόδευσε προσωπικά την τουρκική αντιπροσωπεία στο ελληνικό στρατηγείο. Ο στρατηλάτης Διάδοχος Κωνσταντίνος τον ασπάσθηκε και του είπε: «Βελισσαρίου, είσαι άξιος ραπίσματος, αλλά και φιλήματος. Εγώ αρκούμαι εις το φίλημα». Έκτοτε, ο Βελισσαρίου έγινε θρύλος.
Ο Βελισσαρίου με τους ευζώνους του μάχεται στο ύψωμα 1378, που συχνά αλλάζει χέρια. Σε ευθεία γραμμή απέχει 20 χιλιόμετρα από τη Σόφια. Οι απώλειες και για τους δύο εμπόλεμους είναι τρομακτικές. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες τη θεωρούν ως την πιο σκληρή και αιματηρή μάχη των Βαλκανικών Πολέμων. Στις 13 Ιουλίου 1912, ο Βελισαρίου μάχεται όρθιος, προσπαθώντας να εμψυχώσει τους στρατιώτες του. Μια βουλγαρική οβίδα τον ρίχνει κάτω σοβαρά τραυματία. Μετά από λίγη ώρα, ο ηρωικός ταγματάρχης Ιωάννης Βελισαρίου αφήνει την τελευταία του πνοή με τη φράση «Στη Σόφια»!
Όταν ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος πληροφορήθηκε το θάνατό του λέγεται ότι είπε: «Ήταν επόμενο. Τέτοιοι ήρωες δε ζουν πολύ». Στο συλλυπητήριο τηλεγράφημα που συνέταξε και απέστειλε προς τη σύζυγό του Χαρίκλεια έγραφε τα εξής: «Χαιρετίζω τον Ήρωα των Ηρώων».
Ο Αγιος Νεκτάριος στην Κύμη και τα εγκαίνια του Γυμναστικού Συλλόγου Κύμης.
Ο Αγιος Νεκτάριος, αφού είχε απομακρυνθεί από την θέση του τιτουλάριου μητροπολίτη της «πάλαι ποτέ διαλαμψάσης μητροπόλεως Πενταπόλεως», του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, διορίστηκε, κατόπιν προτάσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ιεροκήρυκας στην Εύβοια την 15η Φεβρουαρίου του 1891 και τοποθετήθηκε στην Κύμη. Έμεινε στην θέση αυτή περίπου δυόμιση χρόνια. Η εκ νέου μετάθεσή του στην Φωικίδα προξένησε έντονες διαμαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας οι οποίες αποτυπώνονται και στην σχετική επιστολή του Δημάρχου Κύμης. Σημειωτέον ότι προηγουμένη μετάθεσή του στον νομό Λακωνίας είχε ανακληθεί κατόπιν παρεμβάσεως μέρους του λαού, ο οποίος σύσσωμος μετέβη στο υπουργείο των Εκκλησιαστικών.
Ο καθηγητής Αριστοτέλης Ευτυχιάδης σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό “Τόλμη” της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Τεύχος 9 (Ιούνιος 2001, σελίδες 62-65) αναφέρεται στην περίφημη ομιλία του Αγίου Νεκταρίου στα εγκαίνια του Γυμναστικού Συλλόγου Κύμης το 1893 γράφοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«Τρία χρόνια προ της διεξαγωγής των πρώτων συγχρόνων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896, ο Άγιος Νεκτάριος Κεφάλας, ο εν Αιγίνη, «ο πάλαι ποτέ Μητροπολίτης Πενταπόλεως», σε μελέτη του υπό μορφή εγγράφου ομιλίας «Περί Γυμναστικής», αναφέρεται στην αξία και τον σκοπό της γυμναστικής αθλήσεως και των αθλοπαιδιών για τους νέους. Την ομιλία εξεφώνησε ο ίδιος στα εγκαίνια Γυμναστικού Συλλόγου στην Κύμη της Ευβοίας, την 21η Αυγούστου του έτους 1893. Όπως δε ετόνισε, τότε «η ευέλπιδα της Κύμης νεολαία» είχε «την πρωτοβουλίαν και το θάρρος όπως... θέση πρώτη το βήμα προς τα πρόσω και δώση την πρώτην ώθησιν προς την πρόοδον». Αυτό συνέβη μόνον δύο χρόνια μετά την ίδρυση του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου, το 1891, στην Αθήνα, και αφορούσε μία καθαρώς ιδιωτική πρωτοβουλία εκ μέρους των νέων.
Ακολουθώντας «τον Σταγειρίτη φιλόσοφον Αριστοτέλη», κατά τον οποίο «τα τε υπερβάλλοντα γυμνάσια και τα ελλείποντα φθείρει την ψυχήν, σώζεται δε η σωφροσύνη υπό της μεσότητος», επαναφέρει και αναδεικνύει όλα τα στοιχεία εκείνα τα οποία συνιστούσαν την άθληση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και αποκλείει εκ προοιμίου τον αυτοσκοπό της αθλήσεως: «Η σύμμετρος σωματική γυμνασία εθεωρήθη απ' αιώνων υπό πάντων των πεπολιτισμένων εθνών ως αναγκαία άσκησις και αναπόσπαστος ακόλουθος και σύντροφος παντός ελευθέρου και ευ ηγμένου πολίτου και της τελείας παιδεύσεως ο αληθής χαρακτήρ». Σημειώνει την παρουσία Γυμναστικών Συλλόγων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, οι οποίοι, όπως λέγει, αποτελούν φυτώριο όχι μόνον για την άθληση, αλλά και την παίδευση της νεότητας: «Της αρμονικής γυμνασίας των δυνάμεων της ψυχής και του σώματος, της εγκαινιζομένης σήμερον υπό του συστάντος σήμερον Γυμναστικού Συλλόγου της μουσικοτραφούς νεότητος, συνήλθομεν να τελέσωμεν τα εγκαίνια... Η σύστασις του Συλλόγου τούτου... προώρισται να αναδείξη καλούς καγαθούς άνδρας», οι οποίοι δύνανται να καταστούν «ωφέλιμοι τη τε πόλει και τη κοινωνία και τη πατρίδι... ωφελιμότατοι προς τε το έθνος και την ανθρωπότητα εν γένει». Ως νόημα των αγώνων και τελικό σκοπό τους καθόριζε την «αρετάν πολύμοχθον», κατά την έκφραση του Αριστοτέλη, και «την σωφροσύνην», την οποία θεωρούσε «σύμβολο της υγείας της ψυχής και μητέρα πάσης αρετής». Κατά τον Άγιο Νεκτάριο, οι αγώνες είχαν πνευματική προοπτική, να αναδείξουν «άνδρας τελείως μεμορφωμένους, ικανούς προς πάσαν επιχείρησιν», καθ' όσον «η άσκησις προθυμοτέρους προς τους αγώνας καθιστά διά την έξιν, και φιλοπονωτέρους διά την προς τους πόνους οικείωσιν».Ο Άγιος Νεκτάριος έδιδε τοση σημασία στους αθλητικούς Συλλόγους, ώστε να σημειώνει με έμφαση ότι η«πεπολιτισμένη Ευρώπη αριθμεί τοσούτους συλλόγους γυμναστικούς, ων το πλήθος υπερβαίνει τον αριθμόν των σχολείων».
Ως είναι φυσικό κατόπιν αυτών, δεν παραλείπει να αναλύσει τα ωφέλη από την συνάθληση των νέων σε αγώνες: «Ο Γυμναστικός Σύλλογος προτίθεται δια της συνεχούς ομιλίας των εταίρων να συσφίγξη τους δεσμούς της φιλίας, να αδελφοποίηση την νεολαίαν, να διασκέδαση τας ταπεινάς αντιπάθειας και αντιζηλίας, να αποσπάση αυτήν των ματαίων και ανωφελών ασχολιών... ανάπτυξη την συγγενή άμιλλαν, αυξήση την φιλοτιμίαν, απομακρύνη την αργίαν, την γενέτειραν της ακηδίας, της χαυνότητος, της αμελείας και πάσης κακίας και παρασκευάση άνδρας κρατερούς προς υπεράσπισιν των δικαίων της πατρίδος».
, βρίσκεται η είσοδος της πρώτης στοάς λιγνιτωρυχείων της Κύμης που ξεκίνησαν το 1834 και η οποία αποκαλείται «στοά του Όθωνα ». Ο οικισμός Καζάρμα υπάγεται στο τοπικό διαμέρισμα Μαλετιάνων και βρίσκεται δυτικά της Κύμης , με 11 κατοίκους . Ο οικισμός Καζάρμα αναγνωρίστηκε στις 16/10/1940 και υπάχθηκε στην κοινότητα Μαλετιάνων.
Η ονομασία του προέρχεται από την ιταλική λέξη “caserma”, που σημαίνει στρατόπεδο. Όντως στην θέση της εκκλησίας του Προδρόμου είχαν στρατοπεδεύσει οι στρατιώτες – σκαπανείς, οι οποίοι το 1835 άνοιξαν την πρώτη στοά στη Ελλάδα για την εξόρυξη του λιγνίτη. Ο βασιλιάς Όθων και η συνοδεία του ανάμεσα στην οποία ήσαν και ερευνητές Βαυαροί μεταλλειολόγοι, κατά την επίσκεψή τους στην Κύμη και τα περίχωρα, ανακάλυψαν την ύπαρξη ανθρακοφόρων στρωμάτων. Το 1835 λειτούργησε το πρώτο στην χώρα λιγνιτωρυχείο στην Καζάρμα , με 5 σημεία εξόρυξης: Όθωνας, Τέρμα, Ευτυχία, Διάμεσο και Φιρές. Αυτό αποτέλεσε και τον σημαντικότερο τομέα οικονομικήςανάπτυξηςτης εποχής.
Με τη μέριμνα του βασιλιά εγκαταστάθηκαν, στο χώρο μεταξύ Κύμης και Μαλετιάνων στη θέση Καζάρμα, επτά οικογένειες Βαυαρών ειδικών σε έργα έρευνας και εξόρυξης των ανθρακοφόρων εδαφών. Η πρώτη στοά που ανοίχτηκε από τους Βαυαρούς ονομάστηκε «στοά Όθωνος».
Η εκμετάλλευση των ανθρακοφόρων στρωμάτων άρχισε από το 1844. Κατά το 1846 άρχισε η χάραξη και η κατασκευή του δρόμου Καζάρμας – Κύμης υπό την επίβλεψη του μηχανικού και εργολάβου Δημοσθένη Βρατσάνου. Τα πρώτα χρόνια ο λιγνίτης μεταφερόταν στην Παραλία Κύμης με μουλάρια. Μετά όμως την κατασκευή του δρόμου η μεταφορά γινόταν με κάρα. Η λειτουργία των ανθρακωρυχείων της Καζάρμας κράτησε περίπου 2 δεκαετίες. Στη συνέχεια από την Καζάρμα μεταφέρθηκαν στο Εντζι, δυτικά των Καλημεριάνων.
Έχει απομείνει η πετρόχτιστη στοά του λιγνιτωρυχείου Φιρές που κατασκευάστηκε από το 1942 από την Εταιρία. Ένα κτήριο, μια στέρνα και ένα τσιμεντένιο σιλό από όπου τα φορτηγά φόρτωναν το κάρβουνο παρέμειναν ως κατάλοιπα μιας άλλης εποχής.
Από το site " ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ"
Το ημερολόγιο είναι μια μη κερδοσκοπική προσφορά κάποιων καλών φίλων , επρόκειτο για αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας μελέτης και διασταύρωσης στοιχείων με πολύ κόπο υπομονή και μεράκι !
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Στις 5 Ιανουαρίου 1822 φτάνει στο Αλιβέρι ο Ηλίας Μαυρομιχάλης για να ηγηθεί των επαναστατικών δυνάμεων στην εκστρατεία κατά της Καρύστου.
12 Ιανουαρίου 1822. Μάχη των Στύρων. Θάνατος του αρχηγού των ελληνικών δυνάμεων Ηλία Μαυρομιχάλη.
Στις 14 Ιανουαρίου 1822 φτάνει στο Αλιβέρι ο Οδυσσέας Ανδρούτσος για να αντικαταστήσει τον Ηλ.Μαυρομιχάλη στην αρχηγία της εκστρατείας κατά της Καρύστου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1827 αρχίζει στην Ερμιόνη (θα συνεχισθεί στην Τροιζήνα) η Γ΄ Εθνική Συνέλευση, που ψηφίζει το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδος και εκλέγει Κυβερνήτη τον κόμη Ιωάννη Καποδίστρια. Αντιπρόσωπος της Καρυστίας ο Ιωάννης Οικονόμου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1836 ιδρύεται το Ελληνικό σχολείο Κύμης με πρώτο σχολάρχη τον Καλλίνικο Ιάσονα.
Τον Ιανουάριο 1836 ιδρύεται στην Πλατάνα εργοστάσιο παραγωγής επιστομίων πίπας.
Στις 21 Ιανουαρίου 1843 αποφασίζεται η κατασκευή του δρόμου Κύμης-Καρύστου
Στις 21 Ιανουαρίου 1857 πεθαίνει ο πλοίαρχος, αγωνιστής και πρ.δήμαρχος Κύμης Δημήτριος Γιαννάκης.
Στις 28 Ιανουαρίου 1857 Ο βουλευτής Καρυστίας Αλέξ.Κοντόσταυλος εκλέγεται Πρόεδρος της Β΄ Συνόδου της Ε΄ περιόδου της Βουλής με ψήφους 67 επί 82 ψηφισάντων (θα παραμείνει μέχρι τη λήξη της Συνόδου στις 6.6.1857).
Στις 3 Ιανουαρίου 1863 Κυμαίοι ληστεύουν και τραυματίζουν τον φαρμακοποιό Ηρ.Φίλωνα. Τον Ιούνιο 1875 το Πλημμελειοδικείο Χαλκίδος καταδικάζει τους Νικ.Σαμψώνη, Ιωάν.Μαρίνο, Κων.Μαρίνο και Κων.Αστέρη σε 2 χρόνια φυλάκιση τον καθένα.
Στις 11 Ιανουαρίου 1871 Ο βουλευτής Καρυστίας Αλέξ.Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση του Αλ.Κουμουνδούρου (θα παραμείνει μέχρι την πτώση της στις 28.10. 1871)
Στις εκλογές της 27ης Ιανουαρίου 1873 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Αλέξανδρος Αλ.Κοντόσταυλος (από Δύστο), Γεώργιος Καραβάς (από Κύμη), Ιωάννης Τζιώτης και Κων/νος Οικονόμου.
Στις 25 Ιανουαρίου 1883 το Σωματείο Εργατών και Μικρεμπόρων Κύμης «Η Ελπίς» μετονομάζεται σε «Εργάτης»
Στις εκλογές της 4ης Ιανουαρίου 1887 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Αλέξανδρος Αλ. Κοντόσταυλος (από Δύστο), Νικόλαος Παπανικολάου (από Κύμη) και Ιωάννης Πεζάς.
Στις 19 Ιανουαρίου 1914 απονέμονται τα βραβεία στους εκθέτες της Έκθεσης Σηροτροφίας και Μεταξουργίας που έγινε στην Αθήνα το 1912.Οι εκθέτες από την περιοχή Κύμης παίρνουν 67 μετάλλια (7 χρυσά, 18 αργυρά, 20 χάλκινα, 22 έπαινοι)
Στις 15 Ιανουαρίου 1944 σε μάχη των Γερμανών με αντάρτες στην Κακιά Σκάλα Αλιβερίου σκοτώνονται 7 Γερμανοί και 1 αντάρτης.
Στις 17 Ιανουαρίου 1944 οι Γερμανοί συλλαμβάνουν 30 πολίτες στον Άγ.Γεώργιο Αυλωναρίου.
Στις 24 Ιανουαρίου 1944 κηρύσσεται γενική απεργία στα λιγνιτωρυχεία της Καρυστίας
11 Ιανουαρίου 1956. Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Κων.Καραμανλή και την προκήρυξη εκλογών για τις 19 Φεβρουαρίου, ο δικηγόρος (από Κονίστρες) Νικόλαος Λιανόπουλος ορκίζεται υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών (παραμένει μέχρι 29.2.1956)
Στις 17 Ιανουαρίου 1958 η Κύμη ηλεκτροδοτείται από τη ΔΕΗ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Στις 19 Φεβρουαρίου 1818 μυείται στη Φιλική Εταιρεία ο επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος Αδάμ
Σε σύσκεψη των αγωνιστών στο Παλαιοχώρι Λεπούρων τον Φεβρουάριο 1822 συγκροτείται 12μελής επιτροπή (εφορία) για τις ανάγκες του αγώνα στην Καρυστία: πρόεδρος ο Κων.Αστέρης (Κύμη), γραμματέας Γεώργ.Ψυχογιός (Κονίστρες), μέλη οι Δημ.Νικολάκης (Κύμη), Κων.Κωνσταντίνου (Κύμη), Νικ.Γιαννάκης (Κύμη), Δημ.Καρλής (Άγ.Λουκάς), Χριστ.Κάραλης ή Μπαρκώφ (Κονίστρες), Δημ.Παλαιολόγος (Κύμη), Δημ.Μπαλάφας (Αλιβέρι), Αναστ.Κριεζώτης (Αλιβέρι), Γεώργ.Μπάχλας (Κάδι), Αναγν.Μικρός, (Στύρα) και Αναγνώστης (Βήρα)
Στις 11 Φεβρουαρίου 1827 αρχίζει τις εργασίες της στην Τροιζήνα η Γ΄ Εθνική Συνέλευση. Αντιπρόσωπος Καρυστίας ο Νεόφυτος Αδάμ (επίσκοπος Καρύστου).
Με διάταγμα της 18ης Φεβρουαρίου 1834 ιδρύεται το Δημοτικό σχολείο Κύμης.
Με απόφαση της 26ης Φεβρουαρίου 1843 δημιουργείται στην Κύμη το πρώτο στην Ελλάδα εργοστάσιο παραγωγής «τρυγός».
Στις 5 Φεβρουαρίου 1862 το Δημοτικό Συμβούλιο Κύμης, με πρόταση του δημάρχου Γ.Οικονόμου, εκδίδει ομόφωνο ψήφισμα αποδοκιμασίας του αντιοθωνικού κινήματος της φρουράς Ναυπλίου
Στις 7 Φεβρουαρίου 1864 εκλέγεται Γραμματέας της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης ο πληρεξούσιος Καρυστίας Γεώργιος Καραβάς (παραμένει μέχρι 8.3.1864)
Στις εκλογές της 26ης Φεβρουαρίου 1872 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Κων/νος Χατζηνικολής (από Κάρυστο) και Αλέξανδρος Κοντόσταυλος (από Δύστο).
Στις 15 Φεβρουαρίου 1886 ιδρύεται το Ταχυδρομικό Γραφείο Καλημεριάνων
Στις εκλογές της 7ης Φεβρουαρίου 1899 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Κωσταρός Σαραφιανός (5.731 από Κύμη) Γεώργιος Χατζηνικολής (5.656 από Κάρυστο) Παναγιώτης Λεβέντης (5.556 από Αλιβέρι) Κων/νος Δούνης (5.546 από Μεσοχώρια) και Γεώργιος Μέρμηγκας (5.498 από Αλιβέρι).
6 Φεβρουαρίου 1916. Σεισμός 5,8 στην περιοχή Κύμης
Στις 19 Φεβρουαρίου 1943 παραιτείται για λόγους υγείας ο μητροπολίτης Καρυστίας Παντελεήμων Φωστίνης
Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Γεώργιος Βογιατζής (από Κονίστρες) και Μιχαήλ Στεφανίδης (από Σκύρο).
Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Γεώργιος Βογιατζής (από Κονίστρες) και Μιχαήλ Στεφανίδης (από Σκύρο).
Στις 19 Φεβρουαρίου 1964 ορκίζεται υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση της Ε.Κ. με πρόεδρο τον Γεωργ.Παπανδρέου ο βουλευτής Ευβοίας Μιχαήλ Στεφανίδης (μέχρι 24.2.1964)
Στις 24 Φεβρουαρίου 1964 ο υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου Μιχαήλ Στεφανίδης παραιτείται για να ορκιστεί υφυπουργός Οικονομικών (παρα μένει μέχρι τις 15.7.1965)
ΜΑΡΤΙΟΣ
22 Μαρτίου 1464. Θάνατος του λόγιου Νικ.Σεκουνδινού (από Κύμη 62 χρ)
Στις 29 Μαρτίου 1823 αρχίζει τις εργασίες της στο Άστρος Κυνουρίας η Β΄ Εθνική Συνέλευση.Αντιπρόσωποι Καρυστίας οι Παπαγγελής Κριεζώτης και Γεώργιος Χρυσοχόος (από Κονίστρες)
Στις 29 Μαρτίου 1828 ο Αλέξ.Κοντόσταυλος διορίζεται μέλος του Τμήματος Εσωτερικών της Κυβερνητικής Επιτροπής.
Μάρτιος 1833 ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Διορίζονται Έπαρχος Καρυστίας ο Ιωάν.Βρατσάνος, Ειρηνοδίκης Κύμης ο Ιωάν. ΟικονόμουΕπίσκοπος Καρυστίας ο Δανιήλ Κοντούδης
Στις εκλογές της 21ης Μαρτίου 1868 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Γεώργιος Παπαγεωργίου, Κων/νος Δημητριάδης και Δημήτριος Λένωσης (Κύμη)
Στις 29 Μαρτίου 1883 ο βουλευτής Καρυστίας Αλέξανδρος Αλεξάνδρου Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Χαρ.Τρικούπη (παραμένει μέχρι την παραίτησή της στις 19.4.1885)
Στις 4 Μαρτίου 1907 πεθαίνει ο μητροπολίτης Χαλκίδος και Καρυστίας Παντελεήμω Κριεζής (60 χρ)
Με απόφαση της 5ης Μαρτίου 1919 ιδρύεται η κοινότητα Μαλετιάνων
Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας ο Νικόλαος Βογιατζής (6.474 από Κονίστρες) (πεθαίνει το 1934 και τη θέση του παίρνει ο Κυμαίος φαρμακοποιός Αλέξανδρος Κατσούλης) και ο Γεώργιος Χατζηκωνσταντής (6.036)
3 Μαρτίου 1942. Οι Ιταλοί εκτελούν στην Κύμη (περιοχή Χωνευτικού) τους αδελφούς Νικόλαο (28 χρ) και Παναγιώτη Χαρτσά (20 χρ.)
Σε μάχη με τους αντάρτες στο Κακολύρι στις 21 Μαρτίου 1943 σκοτώνονται Γερμανοί
25 Μαρτίου 1942. Γιορτάζεται παράνομα η εθνική επέτειος σε πολλές πόλεις της Εύβοιας (Χαλκίδα, Κύμη κλπ)
Στις 29 Μαρτίου 1944 συμμαχικά αεροπλάνα ρίχνουν στην Καζάρμα Κύμης όπλα για την οργάνωση ΜΙΔΑΣ
Στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 για την Δ΄ Αναθεωρητική Βουλή εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Γεώργιος Βογιατζής (από Κονίστρες), Κων/νος Μπακόλας (από Αλιβέρι) και Ιωάννης Μπουρνιάς (από Κάρυστο)
Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Μιχαήλ Στεφανίδης (από Σκύρο) και Γεώργιος Βογιατζής (από Κονί στρες)
Στις 5 Μαρτίου 1958 ο Κονίστριος δικηγόρος Νικόλαος Λιανόπουλος ορκίζεται υπουργός Εθν.Παιδείας και Θρησκευμάτων στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Κ.Γεωργακόπουλου που διενεργεί τις εκλογές της 11ης Μαϊου (παραμένει μέχρι 22.3.1958)
Στις 22 Μαρτίου 1958 ο υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της υπηρεσιακής κυβέρνησης Κων.Γεωργακόπουλου Νικόλαος Λιανόπουλος παραι τείται και ορκίζεται υπουργός Εσωτερικών (παραμένει μέχρι 17.5.1958)
Στις 12 Μαρτίου 1962 πεθαίνει ο μητροπολίτης Χίου (πρ.Καρυστίας) Παντελεήμων Φωστίνης (από Κρανίδι 74 χρ)
13 Μαρτίου 1965. Σεισμός 5,5 βαθμών στην Κύμη
4 Μαρτίου 1967. Σεισμός 5,5 βαθμών στην περιοχή Κύμης
10 Μαρτίου 1968 Σεισμός 5,5 βαθμών στην περιοχή Κύμης
Στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Γεώργιος Παπαγεωργίου (από Σκύρο) και Δημήτριος Πιπεργιάς (από Διρρεύματα)
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
7 Απριλίου 1790 Ναυμαχία του Καφηρέα (Λάμπρος Κατσώνης)
Τον Απρίλιο 1823 οι Κουμιώτες στέλνουν στην Ύδρα 633 βαρέλλες κρασί «για τα ελληνικά πλοία, δια να το μεταχειρισθούν εις υγείαν όλων των εντοπίων μας».
Στις 6 Απριλίου 1825 αρχίζει η Γ΄ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο. Αντιπρόσωποι Καρυστίας οι Νεόφυτος Αδάμ (επίσκοπος Καρύστου), Ιωαν.Οικονόμου, Δημ.Παλαιολόγος
Τον Απρίλιο 1835 ο στρατηγός Νικ.Κριεζώτης διορίζεται «στρατιωτικός Νομοεπιθεωρητής Ευβοίας»
Στις 30 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Κύμη
11 Απριλίου 1851 Θάνατος του επισκόπου Ευβοίας Νεόφυτου Αδάμ
Με Βασιλικό Διάταγμα της 26ης Απριλίου 1882 συστήνεται η «Εταιρεία Ανθρακορυχείων Κύμης Α.Ε.»
Στις 26 Απριλίου 1892 πεθαίνει ο μητροπολίτης πρ.Καρυστίας Μακάριος Καλλιάρχης
11 Απριλίου 1902 Σεισμός 5,5 στην περιοχή Κύμης
Στις 4 Απριλίου 1907 πεθαίνει ο επίσκοπος Χαλκίδος και Καρυστίας Παντελεήμων Κριεζής
Στις 4 Απριλίου 1944 ο Βασ.Μήτρου (γύφτος) με δυνάμεις του ΕΛΑΣ ανατινάζει γερμανικό
καταδιωκτικό στο λιμάνι της Κύμης.
Στις 26 Απριλίου 1944 Εκτελούνται στην Κύμη από τους Γερμανούς οι Κ.Παπατσώρης, Δ.Κόκκορης και Α.Πόγκας
Στις 11 Απριλίου 1945 ο αντιπτέραρχος Γεώργιος Αλεξανδρής ορκίζεται υφυπουργός Αεροπορίας στην κυβέρνηση του ναύαρχου Πέτρου Βούλγαρη (παραμένει μέχρι την παραίτησή της στις 17.10.1945)
19 Απριλίου 1947 Σεισμός 5,6 βαθμών στην περιοχή Κύμης
Στις 11 Απριλίου 1954 ορκίζεται υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στην κυβέρνηση του Ελληνικού Συναγερμού με πρόεδρο τον Αλ.Παπάγο ο βουλευτής Ευβοίας Γεώργιος Βογιατζής (παραμένει μέχρι το θάνατο του Παπάγου και την παραίτηση της κυβέρνησης στις 6.10.1955)
29 Απριλίου 1964 Σεισμός 5,6 βαθμών στην περιοχή Κύμης
3 Απριλίου 1967 Ο βουλευτής Α΄ Αθήνας Π.Πιπινέλης (καταγωγή από Κύμη) ορκίζεται υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Π.Κανελλόπουλου (παραμένει μέχρι την πτώση της στις 21.4.1967)
4 Απριλίου 1974 Θάνατος του πρ.βουλευτή και δημάρχου Κύμης Αλέξ.Κατσούλη
Στις εκλογές της 8ης Απριλίου 1990 εκλέγεται βουλευτής Εύβοιας ο Ορέστης Παπαστρατής (από Αυλωνάρι)
Στις εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Χρήστος Θεοδώρου (Κύμη), Γεώργιος Παπαγεωργίου (Σκύρος) και Δημήτριος Πιπεργιάς (Διρρεύματα)
ΜΑΪΟΣ
ΜΑΪΟΣ
5 Μαϊου 1821. Συγκέντρωση των κατοίκων της Κύμης και των γύρω περιοχών στο λόφο Ίντζου, μεταξύ Κύμης, Ενορίας και Καστροβαλά, όπου κηρύσσεται η επανάσταση και εκλέγονται αρχηγοί οι Γεώργ.Γιαννάκης, Γεώργ.Παππάς και Δημ.Δήμου
Στις 25 Μαϊου 1823 διορίζονται Έπαρχοι: Εύβοιας ο Ιωάν.Κωλέττης, Ανατ.Εύβοιας ο Λεονταρής Κοντακτζής και Σκοπέλου, Σκιάθου, Σκύρου και Ηλιοδρομίων ο Δημ.Λαγός
20 Μαϊου 1825 Ναυμαχία του Καφηρέα (ελληνικά πλοία υπό τον Σαχτούρη νικούν τον τουρκικό στόλο του Χοσρέφ πασά)
Το Μάϊο 1826 ο στρατηγός Νικ.Κριεζώτης με 22 πλοία εκστρατεύει από τη Σκύρο στην Κύμη για να κλέψει την Αμέρισσα Ζαχαροπούλου. Αποτυγχάνει και βυθίζει έξω από το λιμάνι 13 κουμιώτικα πλοία
Στις 17 Μαϊου 1834 διορίζεται δασονόμος Κύμης ο Βαυαρός Αλβέρτος Φόσκος Δούβνιτζ
Στις 4 Μαϊου 1835 διορίζεται έφορος Καρυστίας ο Λάμπρος Κουτσονίκας
Στις 15 Μαϊου 1853 με νόμο χαρακτηρίζεται «εθνική» η οδός Κύμης-Παραλίας και χορηγείται πίστωση 25.000 δραχμών
Στις 25 Μαϊου 1856 με διάταγμα χαρακτηρίζεται επαρχιακή η οδός Κύμης-Καρύστου
Στις εκλογές της 14ης Μαϊου 1865 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Κων.Δημητριάδης, Αλέξανδρος Κοντόσταυλος (Δύστος) και Ιωάννης Μπαλάφας (Κονίστρες)
Στις εκλογές της 16ης Μαϊου 1869 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Αλέξανδρος Κοντόσταυλος (3.722 Δύστος) Δημήτριος Λένωσης (3.680 Κύμη) Γεώργιος Παπανικολάου (3.571 Κύμη) και Ιωάννης Μπαλάφας (3.480 Κονίστρες)
13 Μαϊου 1883. Γεννιέται στην Κύμη ο Γεώργ.Παπανικολάου, γιός του βουλευτή Καρυστίας και δημάρχου Κύμης Νικ.Παπανικολάου.
Στις εκλογές της 7ης Απριλίου 1885 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Νικόλαος Μπαλάφας(Κονίστρες), Παναγιώτης Λε βέντης (Αλιβέρι), Δημήτριος Νικολαϊδης και Γεώργιος Μέρμηγκας
Στις εκλογές της 3ης Μαϊου 1892 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Παναγιώτης Λεβέντης (5.396 Αλιβέρι) Χρ.Χατζηνικολής (5.480 Κάρυστος) Νικόλαος Παπανικολάου (5.330 Κύμη) και Νικόλαος Μπαλάφας (5.441 Αλιβέρι)
Στις 3 Μαϊου 1893 ο βουλευτής Καρυστίας Αλέξανδρος Α.Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σωτ.Σωτηρόπουλου (παραμένει μέχρι 30.10.1893)
Στις 5 Μαϊου 1941, λίγες μέρες μετά την κατάληψη της Κύμης από τους Γερμανούς, ο μητρο πολίτης Καρυστίας Παντελεήμων Φωστίνης σε γραπτό κήρυγμα προτρέπει τους πολίτες: «Πείθεσθε και υπήκειτε τοις ηγουμέ νοις…»
10 Μαϊου 1944 Το Αλιβέρι καταλαμβάνεται από το ΕΑΜ
16 Μαϊου 1944 Σε ενέδρες ανταρτών σκοτώνονται 12 Γερμανοί στους Μαλετιάνους και 20 στο Βίταλο.
Στις 20 Μαϊου 1944 αντάρτες βυθίζουν γερμανικό πλοίο στο λιμάνι της Κύμης.
Στις 23 Μαϊου 1944 αντάρτες ανατινάζουν τη γέφυρα της Σκοτεινής.
Στις 24 Μαϊου 1944 σε αντίποινα οι Γερμανοί εκτελούν στους Ταξιάρχες τους: Σταμ.Ράπτη (πρόεδρο της Κοινότη τας) Σταμ.Ανδριανό, Γεώργ.Βαρλάμο, Κων. Γαρουφαλιά, Δημ. Γκίκα, Δημ.Ζέρβα, Κων. Ζέρβα, Θεόδ.Καρά πα, Αναστ.Κατέβα, Νικ. Κρόκο, Νικ.Καπελέ ρη, Κων.Κούσουλα, Χα ράλ.Κουτσό, Απόστ. Κουτσό, Θεοδόσ.Λύκο, Σταμ.Παπαθεοδώ ρου, Γεώργ.Παπακων σταντίνου, Ευάγ. Προκοπίου Δημ.Ράπτη, Ευάγ.Σάρλη, Γεώργ. Σάρλη, Δημ.Σάρλη, Νικ. Σάρλη, Ηλ.Σάρλη, Γεώργ.Σάρλη, Δημ. Σάρ λη, Νικ.Σαρμά, Ευάγ.Σκιάνη, Ιωάν.Φά λαρη.
Στις εκλογές της 11ης Μαϊου 1958 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Γεώργιος Βογιατζής (Κονίστρες) και Μιχαήλ Στεφανίδης (Σκύρος) Επίσης εκλέγεται βουλευτής Α΄ Αθήνας ο Παν.Πιπινέλης (από Κύμη)
Στις 17 Μαϊου 1958 ο βουλευτής Ευβοίας Γεώργιος Βογιατζής ορκίζεται υπουργός Εθν.Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση της ΕΡΕ με πρόεδρο τον Κων.Καραμανλή (παραμένει μέχρι την παραίτησή της στις 20.9.1961 για τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου)
16 Μαϊου 1986. Θάνατος του γλωσσολόγου καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Σταμ.Καρατζά (από Κύμη 73 χρ)
Στις 11 Μαϊου 1999 το Χωνευτικό ανακηρύσσεται ιαματική πηγή.
ΙΟΥΝΙΟΣ
21 Ιουνίου 1821 ΟΙ Κυμαίοι εκστρατεύουν κατά της Καρύστου. Σε μάχη με τους Τούρκους στα Λέπουρα σκοτώνεται ο αρχηγός τους Γεώργιος Παππάς.
Στις 25 Ιουνίου 1821 οι Τούρκοι εκτελούν στις φυλακές Χαλκίδας τους Κυμαίους πρόκριτους Ιωάννη Αστέρη, Ιωαννη Ζαχαρόπουλο, Σταμάτη Νικολάκη και Δημήτριο Μάντζαρη, τους οποίους είχαν συλλάβει ομήρους κατά την έκρηξη της επανάστασης
Τον Ιούνιο 1821 ο Ομέρ μπέης της Καρύστου εκστρατεύει κατά της Κύμης και λεηλατεί και πυρπολεί τα μισά σπίτια καθώς και άλλα στην Ενορία και τον Καστροβαλά.
Στις 20 Ιουνίου 1827 αρχίζει η Δ΄ περίοδος του Βουλευτικού. Αντιπρόσωποι Εύβοιας οι Επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος Αδάμ, Ιωάννης Οικονόμου, Δημήτριος Παλαιολόγος
Στις 11 Ιουνίου 1832 αρχίζει τις εργασίες της στο Άργος η Δ΄ (κατά συνέχεια) Εθνική Συνέλευση.Αντιπρόσωπος Καρυστίας ο Σταμάτης Αστέρης (από Κύμη)
Με το διάταγμα της 21ης Ιουνίου 1836 καθορίζονται οι 20 Διοικήσεις του κράτους. Διοίκηση Καρυστίας με έδρα την Κούμη
Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο 1844 βουλευτές Καρυστίας εκλέγονται οι Βελισσάριος Νικολαϊδης (από Καστροβαλά), Γεώργιος Γουναρόπουλος (από Κάρυστο) και Βασίλειος Καραγιάννης (από Κονίστρες)
Στις 18 Ιουνίου 1856, μετά το θάνατο του βουλευτή Καρυστίας Κων.Δημητριάδη, ορκίζεται βουλευτής ο Αλέξ.Κοντόσταυλος.
Στις 25 Ιουνίου 1856 γίνεται συζήτηση στη Βουλή για το έγκυρο της εκλογής του βουλευτή Καρυστίας Αλέξ.Κοντό σταυλου, γιατί, όπως υποστηρίχθηκε, δεν είχε συμπληρωθεί ο απαιτούμενος χρόνος από τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Καρυστία. Η Βουλή, μετά από ψηφοφορία, επικυρώνει την εκλογή του.
Στις εκλογές της 23ης Ιουνίου 1874 βουλευτές Καρυστίας εκλέγονται οι Γεώργιος Παπαγεωργίου (4.351 από Κύμη) Αλέξανδρος Κοντόσταυλος (4.258 από Δύστο) Κων/νος Χατζηκωνσταντής (4.183 από Κάρυστο) και Αλέξανδρος Αντωνιάδης (4.129 από Σκύρο)
Στις 3 Ιουνίου 1912 αρχίζει η Έκθεση σηροτροφίας και μεταξουργίας στο Ζάππειο με συμμετοχή πολλών εκθετών από την περιοχή Κύμης.
Τον Ιούνιο 1917, μετά την επικράτηση του κινήματος της Θεσσαλονίκης και το σχηματισμό της κυβέρνησης Βενιζέλου στην Αθήνα, συγκαλείται η Βουλή του 1915 (Βουλή των Λαζάρων). Βουλευτές Καρυστίας ήταν τότε οι Μιχ.Στεφανίδης, Ιωάν.Βογιατζής, Δημ.Χρυσοστάλης και Ιωάν.Μπουρνιάς.
10 Ιουνίου 1929 Θάνατος του πρ.βουλευτή Μιχαλακού Στεφανίδη
Στις εκλογές της 9ης Ιουνίου 1935 για αντιπρόσωπους στην Ε΄ Εθνική Συνέλευση εκλέγονται αντιπρόσωποι Καρυστίας οι Αλέξ. Κατσούλης (από Κύμη) Χρήστος Ποθητάκης-Κίτρας (από Αυλωνάρι) Ευάγγ Μπαλάφας (από Κονίστρες) Γεώργιος Χατζηκωνσταντής (από Κάρυστο)
Στις 14 Ιουνίου 1944 εκτελείται στη Λάμαρη ο Κυμαίος Αθανάσιος Κουτσαβλής
19 Ιουνίου 1944. Ο ΕΛΑΣ αφοπλίζει τη μονάδα της Χωροφυλακής Σκύρου
29 Ιουνίου 1944 Διαταγή του νομάρχη Εύβοιας και αρχηγού των Ταγμάτων Ασφαλείας Χρ. Παπαθανασόπουλου: «…Εντέλλεσθε την ολοσχερή καταστροφήν δια πυρός των χωρίων: Κάτω Σέττα, Άνω Μίστρος, Θαρρούνια, Τραχήλι, Κρεμαστός…»
19 Ιουνίου 1963. Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Κων.Καραμανλή, ο βουλευτής της ΕΡΕ Παναγιώτης Πιπινέλης (καταγωγή από Κύμη) ορκίζεται πρωθυπουργός (παραμένει μέχρι 28.9.1963)
22 Ιουνίου 1967 Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και η βασίλισσα Άννα Μαρία επισκέπτονται την Κύμη
11 Ιουνίου 1976. Θάνατος του πρ.υπουργού ναύαρχου Κων/νου Αλεξανδρή (Ενορία 1894)
24 Ιουνίου 1980 Θάνατος του πρ.δημάρχου Κύμης Δημ.Βάχλα (Κύμη 1900)
Στις εκλογές της 3ης Ιουνίου 1985 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Ορέστης Παπαστρατής (από Αυλωνάρι), Μιχαήλ Στεφανίδης (από Σκύρο) και Δημήτριος Σαπουντζής (από Πετριές)
Στις 19 Ιουνίου 1985 ο βουλευτής Ευβοίας Μιχαήλ Στεφανίδης επανεκλέγεται Α΄
αντιπρόεδρος της Βουλής (μέχρι τη διάλυσή της στις 3.6.1989)
Στις εκλογές της 16ης Ιουνίου 1989 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Ορέστης Παπαστρατής (από Αυλωνάρι) και Μιχαήλ Στεφανίδης (από Σκύρο)
Τον Ιούνιο 1993 παραιτείται ο Δήμαρχος Κύμης Χρ.Θεοδώρου προκειμένου να πολιτευθεί. Δήμαρχος αναλαμβάνει ο Βαγγ.Στάμου
ΙΟΥΛΙΟΣ
Στις 11 Ιουλίου 1829 αρχίζει στην Ερμιόνη η Δ΄ Εθνική Συνέλευση. Αντιπρόσωποι Εύβοιας οι: Επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος Αδάμ και Ιωάν.Οικονόμου, Παν.Μπουρνέλος και Γεώργ.Βάχλας.
Στις βουλευτικές εκλογές της 1ης Ιουλίου 1847 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Βελ.Νικολαϊδης, Σταμ.Νικολαϊδης και Γεώργ.Παπανικολάου
Στις 8 Ιουλίου 1853 ιδρύεται στην Κύμη Λοιμοκαθαρτήριο
31 Ιουλίου 1860. Θάνατος του βουλευτή Καρυστίας και γερουσιαστή Ιωάν.Οικονόμου.
Στις 18 Ιουλίου 1855 διορίζεται συμβολαιογράφος Κύμης ο Ιωάν.Γ.Βάχλας
Στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Ιουλίου 1875 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Αλέξ.Κοντόσταυλος, Ιωάν.Χατζηνικολής, Νικ.Νικολάου και Ιωάν.Μπαλάφας
Στις 12 Ιουλίου 1883 ο βουλευτής Καρυστίας Αλ.Α.Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Χαρ.Τρικούπη (παραμένει μέχρι 19.4.1885)
Τον Ιούλιο 1883 διορίζεται ιεροκήρυκας της Μητρόπολης Χαλκίδος και Καρυστίας
ο επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος Κεφαλάς, ο οποίος εγκαθίσταται στην Κύμη και παραμένει περίπου για μια διετία.
Στις δημοτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 1891 Δήμαρχος Κύμης εκλέγεται ο Κωσταρός Σαραφιανός
Τον Ιούλιο του 1893 χειροτονείται αρχιεπίσκοπος Χαλκίδος και Καρυστίας ο Ευγένιος Δεπάστας (από Σίφνο)
Στις 28 Ιουλίου 1902 πεθαίνει ο μητροπολίτης Χαλκίδος και Καρυστίας Ευγένιος Δεπάστας.
13 Ιουλίου 1907. Μητροπολίτης Χαλκίδος και Καρυστίας ο Χρύσανθος Προβατάς.
Στις 13 Ιουλίου 1913 σκοτώνεται στο ύψωμα Ογνάρ Μαχαλά της Τζουμαγιάς ο Κυμαίος ταγματάρχης Ιωάν.Βελισσαρίου (49 χρ)
20 Ιουλίου 1938 Σεισμός 6 βαθμών στην περιοχή Κύμης
Τον Ιούλιο του 1938 εκδίδεται στις Κονίστρες από τον Γ.Πανταζή η εφημερίδα ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Στις 22 Ιουλίου 1943 διαφεύγει στη Μέση Ανατολή ο μητροπολίτης Καρυστίας Παντελεήμων Φωστίνης, όπου δηλώνει: «…καλύτερα σαράντα χρόνια με τους Γερμανούς, παρά μια ώρα με τους αντάρτες…»
26 Ιουλίου 1954 Μετονομασία των Καρασαλιάνων Βιτάλων Κύμης σε Δένδρα και του Λάλα Αυλωναρίου σε Νεοχώριο.
Στις 1 Ιουλίου του 1968 πεθαίνει ο μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου Χρυσόστομος Ζέρβας (από Μονόδρι 70 χρ) Τοποτηρητής ορίζεται ο πρωτοσύγγελος Χρυσόστομος Μητροπέτρος
21 Ιουλίου 1970. Θάνατος του υπουργού Εξωτερικών Παν.Πιπινέλη
26 Ιουλίου 1974 ορκίζεται υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κ.Καραμανλή ο πολιτικός μηχανικός (από Κονίστρες) Γεώργ. Λιανόπουλος (παραμένει μέχρι 21.11.1974)
Τον Ιούλιο του 1974 (μεταπολίτευση) διορίζεται υπηρεσιακός δήμαρχος Κύμης ο δικαστικός Γεώργ.Καλαμαράς
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Τον Αύγουστο του 1821 φτάνει στο Αλιβέρι ο επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος Αδάμ με στράτευμα από την Άνδρο και την Τήνο για να ξεκινήσει την εκστρατεία κατά της Καρύστου
Τον Αύγουστο του 1822 ελληνικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό Νικ.Κριεζώτη νικούν στον Κούτουρλα τουρκικές δυνάμεις.
Στις 21 Αυγούστου 1833 διορίζεται ειρηνοδίκης Κύμης ο Ιωάν.Οικονόμου
Τον Αύγουστο του 1841 ο βασιλιάς Όθωνας περιοδεύει για πρώτη φορά στην Εύβοια
Στις βουλευτικές εκλογές της 1ης Αυγούστου 1859 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Ιωαν.Μπαλάφας, Αλέξ.Κοντόσταυλος και Γεώργ.Μιχαήλ
Τον Αύγουστο 1859 Δήμαρχος Κύμης εκλέγεται ο Κων.Οικονόμου
Στις 25 Αυγούστου 1893 ιδρύεται ο Γυμναστικός Σύλλογος Κύμης
Τον Αύγουστο 1908 διοργανώνεται συγκέντρωση στην πλατεία της Κύμης για την τιμή του κρασιού.
Στις εκλογές της 7ης Αυγούστου 1910 για αντιπρόσωπους Καρυστίας στην Α΄Διπλή Αναθεωρητική Βουλή εκλέγονται οι: Μιχ.Στεφανίδης (10.602) Νικ.Κάραλης (10.038) Ιωαν.Βογιατζής (9.948) και Δημ.Χρυσοστάλης (9.840)
Με Β.Δ της 11 Αυγούστου 1912 ιδρύονται οι κοινότητες: Κύμης, Πασά, Αγ.Γεωργίου, Ανδρονινων, Κάτω Κουρουνίου, Άνω Ποτα μίας, Αχλαδερής, Βιτάλων, Ενορίας, Καδίου, Καλημεριάνων, Κήπων, Βρύσης, Κονι στρών, Κρεμαστού, Μακρυχω ρίου, Μαλετιάνων, Μανι κίων, Μονοδρίου, Οξυλίθου, Ορίου, Οκτωνιάς, Πλατά νας, Πύργου, Ταξιαρχών, Τραχη λίου, Ωρολογίου.
Στις 7 Αυγούστου 1925 ιδρύεται η Ι.Μ. Αγίου Παντελεήμονος
Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Αυγούστου 1928 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι: Ιωαν.Μπουρνιάς (4.039, από Κάρυστο) Θρ.Παπαστρατής (4.334, από Αυλωνάρι)
27 Αυγούστου 1934. Θάνατος του βουλευτή Καρυστίας Νικ.Βογιατζή. Τη θέση του ο Αλέξ.Κατσούλης (φαρμακοποιός από Κύμη)
Στις 28 Αυγούστου 1944 εκτελούνται στους Ανδρονιάνους οι Σπ.Χρυσάγης (34 χρ), Στ. Λύκος (28 χρ), Νικ.Λύκος (25 χρ) και Βασ. Ντοβίνος 28 χρ)
Αύγουστος 1955. Με νόμο ιδρύεται η Σχολή Εμποροπλοιάρχων Κύμης. Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ο Γεώργ.Βογιατζής.
30 Αυγούστου 1984 Θάνατος του δημάρχου Κύμης Κωσταρού Βάμβα (Κϋμη 1919)
Δήμαρχος εκλέγεται ο πρώτος σε σταυρούς δημοτικός σύμβουλος Χρ. Θεοδώρου
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
27 Σεπτεμβρίου 1821 Πολιορκία των Πετριών από τον Κριεζώτη,
Τον Σεπτέμβριο 1821 ο Ομέρ μπέης της Καρύστου εκστρατεύει για δεύτερη φορά κατά της Κύμης και λεηλατεί και καίει σπίτια.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1828 ο Αλέξ.Κοντόσταυλος διορίζεται μέλος της Κυβερνητικής Επιτροπής Οικονομίας και Εμπορίου
Με διάταγμα της 29ης Σεπτεμβρίου 1836 η Κύμη ορίζεται έδρα «αρχιτελωνείου» με ευθύνη και των περιοχών Σκύρου, Καρύστου και Στύρων.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1841 οι κάτοικοι του Κακολύρι αγοράζουν το χωριό τους από τον Θεμ.Ελευθεριάδη αντί 17.000 δραχμών (επιτροπή αγοράς οι Νικ.Παπουτσής, Γεώργ.Δημητρίου, Αναστ.Σκιάνης και Προκ.Σκιάνης)
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1841 ο επίσκοπος Φωκίδος (πρ.Καρύστου) Νεόφυτος Αδάμ μετατίθεται στην επισκοπή Ευβοίας
23 Σεπτεμβρίου 1841 Ο βασιλιάς Όθωνας στην Κύμη
8 Σεπτεμβρίου 1843. Ο τοποτηρητής Καρυστίας αρχιμανδρίτης Φίλιππος Τσορβάς ζητάει με έγγραφό του από τον Ιταλό διοικητή: «…να μας δώσετε όπλα δια τον εξοπλισμόν των εθνικοφρόνων, οι οποίοι θα κρατήσουν την τάξιν και θ’ απομακρύνουν τους ταραξίας κομμουνιστάς. Άλλωστε, με τον εξοπλισμόν των νέων μας θα ενισχυθεί και η δική σας δύναμις…»
Την 1η Σεπτεμβρίου 1852 πεθαίνει στην Προύσα της Τουρκίας, όπου είχε καταφύγει
μετά από αποτυχημένο κίνημα κατά του Όθωνα, ο στρατηγός Νικ.Κριεζώτης (68 χρ)
Στις βουλευτικές εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου 1853 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Βελ.Νικολαϊδης (3.593) Ιωαν.Μπαλάφας (3.568) Κων.Δημητριάδης (3.437)
Στις 15 Σεπτεμβρίου 1864 ο πληρεξιούσιος Καρυστίας Γεώργιος Παπαγεωργίου εκλέγεται Αντιπρόεδρος της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης (παραμένει μέχρι 18.10.1864)
16 Σεπτεμβρίου 1865. Θάνατος του πρ.βουλευτή Καρυστίας, υπουργού και Προέδρου της Βουλής Αλέξ.Κοντόσταυλου (76 χρ)
Στις βουλευτικές εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου 1879 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Αντ.Χατζηνικολής (3.945) Αλ.Αντωνιάδης (3.810) Ιωάν.Πεζάς (3.772) Γεώργ.Παπαγεωργίου (3.744) και Γεώργ.Καραβάς (3.793)
Στις 1 Σεπτεμβρίου 1880 ιδρύεται το Σωματείο Εμπόρων, Τεχνιτών και λοιπών εργατών και Κύμης «Η Ελπίς». Ιδρυτικά μέλη: Παύλος Αδριανόπουλος (βαφέας), Νικ. Κ.Παρούσης, Κων.Δ.Βαγής (φραγκοράπτης), Δημ.Καραγιαννόπουλος (φαναροποιός), Νικ.Δ. Αυλωναρίτης, Νικ.Βιδάλης (σανδαλοποιός), Δημ.Αν.Χροναίος (καφεπώλης), Εμμ.Κωστίδης (κτηματίας), Νικ.Χουζούρης (εργάτης), Δημ.Ν.Δενδρινός (μουσικός), Ιωάν.Γ.Ψυχογιός, Δημ.Μ.Οικονομίδης, Χρ.Σουϊτζόγλου (έμπορος). «Σκοπός αυτού εστίν η δια καταρτίσεως χρηματικού Κεφαλαίου περίθαλψις δυστυχευόντων εταίρων αποκλειστικώς και των οικογενειών αυτών».
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1926 χειροτονείται αρχιεπίσκοπος Σιναίου ο Πορφύριος Παυλίνος (από Κύμη 1878)
Στις βουλευτικές εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου 1932 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Νικ.Βογιατζής (2.186) Σταμ.Νικολαϊδης (1.143) Επίσης, εκλέγεται βουλευτής Χαλκιδικής ο Αυλωναρίτης Αγαμέμνων Κοτρόζος
5 Σεπτεμβρίου 1941. Λαϊκή εξέγερση στην Κύμη, γιατί κυκλοφόρησε η φήμη ότι φορτίο σταριού που προοριζόταν για τους κατοίκους της πουλήθηκε στον Πειραιά από τον μητροπολίτη Παντελεήμονα και τον αστυνόμο Μπαχτή. 30 συλλήψεις από τους Γερμανούς.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1941 οι Γερμανοί εκτελούν τρεις πολίτες στην Πλατάνα
Τον Σεπτέμβριο του 1941 διορίζεται από τους Γερμανούς πρόεδρος της Κοινότητας Κύμης ο αξιωματικός Γεώργ.Παπαϊωάννου
4 Σεπτεμβρίου 1944. Μάχη στη Λαμπούσα Αλιβερίου. Το 3ο Τάγμα του ΕΛΑΣ (διοικητής Πρ.Τζάνος) κτυπά γερμανική φάλαγγα. Νεκροί 43 Γερμανοί και ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ Βασίλ.Μήτρου (γύφτος).
Με διάταγμα της 13ης Σεπτεμβρίου 1944 η κοινότητα Παραλίας προσαρτάται στην Κύμη.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 1944 γερμανικό αεροπλάνο πέφτει από άγνωστη αιτία στο Μετόχι.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 1944 εκτελούνται από τους Γερμανούς μέσα στη βάρκα τους στην Παραλία Κύμης ο Νικ.Βάχλας (45 χρ) και ο Σταμ.Φλώκας (40 χρ)
Με διάταγμα της 26ης Σεπτεμβρίου 1946 η κοινότητα Κύμης γίνεται δήμος. Δήμαρχος ο Νικ.Γεωργιάδης Στις βουλευτικές εκλογές της
9ης Σεπτεμβρίου 1951 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι :Γεώργ.Βογιατζής (από Κονίστρες) Κων.Μπακόλας (από Αλιβέρι) Μιχ.Στεφανίδης (από Σκύρο) και Θεμ.Ταμβακάς (από Αλιβέρι)
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1984 ο βουλευτής Ευβοίας Δημ.Σαπουντζής ορκίζεται υφυπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Ανδρ.Παπανδρέου (παραμένει μέχρι 26.5.1985)
Στις βουλευτικές εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου 1996 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας και οι: Χρ.Θεοδώρου (από Κύμη) Δημ.Πιπεργιάς (από Διρρεύματα)
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Στις 9 Οκτωβρίου 1841 ο βασιλιάς Όθωνας φτάνει στο Αυλωνάρι
6 Οκτωβρίου 1844 Οι αντάρτες απελευθερώνουν την περιοχή Κύμης.
7 Οκτωβρίου 1844 Ο Όθωνας στο Αυλωνάρι
8 Οκτωβρίου 1844 Ο Όθωνας στο Αλιβέρι
Στις 9 Οκτωβρίου 1844 ο βασιλιάς Όθωνας επισκέπτεται τις Κονίστρες, τον Καστροβαλά και την Κύμη
Στις βουλευτικές εκλογές της 20ης Οκτωβρίου 1850 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Βελ.Νικολαϊδης, Ιωαν.Βάχλας, Αναγν.Παπαϊωάννου
Στις 5 Οκτωβρίου 1855 ο βουλευτής Καρυστίας Αλ.Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Δημ.Βούλγαρη (παραμένει μέχρι 2.7.1856)
Στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Οκτωβρίου 1856 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Αλέξ.Κοντόσταυλος, Ιωάν.Μπαλάφας, Βασίλ.Νικολαϊδης
Στις 15 Οκτωβρίου 1862 σε συγκέντρωση πολιτών της Κύμης στην εκκλησία του Αγ.Αθανασίου αποφασίζεται η συγκρότηση Επιτροπής με έργο τον διορισμό ανδρών της πολιτοφυλακής. Στην Επιτροπή μετείχαν οι; Γεώργ.Παπανικολάου, Δημ.Σανιός, Γεώργ.Μουκανάκης, Γεώργ.Μαρίνος και Γεώργ.Ζαχαρόπουλος.
Στις 15 Οκτωβρίου 1875 ο βουλευτής Καρυστίας Αλ.Α.Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Αλ.Κουμουνδούρου (παραμένει μέχρι 6.11.1876)
Στις βουλευτικές εκλογές της 14ης Οκτωβρίου 1890 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Αλ.Α.Κοντόσταυλος (10.480) Παν.Λεβέντης (10.157) Νικ.Μπαλάφας (10.005)
Τον Οκτώβριο 1906 χειροτονείται Επίσκοπος Χαλκίδος και Καρυστίας ο Παντελεήμων Κριεζής
Στις 4 Οκτωβρίου 1910 πεθαίνει στη Μασσαλία ο Κυμαίος συγγραφέας και πρωθιερέας της ελληνικής κοινότητας αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Ζυγαβηνός (75 χρ).
Μεταφέρεται και ενταφιάζεται στην Κύμη (Προφήτης Ηλίας)
22 Οκτωβρίου 1921 Θάνατος του μητροπολίτη Χαλκίδος και Καρυστίας Χρύσανθου Προβατά
Στις 11 Οκτωβρίου 1944 0 νομάρχης Εύβοιας Γ.Παπαϊωάννου απελευθερώνει τον πρ.βουλευτή Θρ.Παπαστρατή και τον ορίζει πρόεδρο της επιτροπής για τις συνομιλίες με το ΕΑΜ. Η επιτροπή Παπαστρατή συμφωνεί με τους αντάρτες κατάπαυση των εχθροπραξιών.
Μετά την παραίτηση του μητροπολίτη Παντελεήμονα Φωστίνη, τον Οκτώβριο του 1944 εκλέγεται μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου ο αρχιμανδρίτης Ανανίας Μάνος.
Στις 17 Οκτωβρίου 1945 ο αντιπτέραρχος Γεώργ.Αλεξανδρής ορκίζεται υφυπουργός Αεροπορίας στην κυβέρνηση του αντιβασιλέα αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού (παραμένει μέχρι την παραίτησή της στις 1.11. 1945)
19 Οκτωβρίου 1945. Εκλέγεται μητροπολίτης Γυθείου και Οιτύλου ο πρ. ιεροκήρυκας Καρυστίας Δημήτριος Θεοδόσης
Στις 16 Οκτωβρίου 1954 επισκέπτεται την πατρίδα του ο Κυμαίος ζωγράφος, χαράκτης και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Δημ.Γαλάνης
Στις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι: Γεώργ.Βογιατζής, Μιχ.Στεφανίδης. Επίσης εκλέγεται βουλευτής Α΄ Αθήνας ο Παν.Πιπινέλης (από Κϋμη)
Στις 6 Οκτωβρίου 1955 ο βουλευτής Ευβοίας Γεώργ.Βογιατζής ορκίζεται υπουργός Εμπ.Ναυτιλίας στην κυβέρνηση Κων.Καραμανλή (παραμένει μέχρι 29.2.1956)
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1978 Δήμαρχος Κύμης εκλέγεται ο Θεόδ. Θεοδώρου
Στις βουλευτικές εκλογές της 17ης Οκτωβρίου 1981 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι: Ορ.Παπαστρατής (από Αυλωνάρι), Μιχ.Στεφανίδης (από Σκύρο), Δημ.Σα πουντζής (από Πετριές), Γεώργ.Βογιατζής (από Κονίστρες)
Τον Οκτώβριο 1982 ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο ΚύμηςΕπίσης, πεθαίνει ο γλωσσολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Σταμ.Καρατζάς (από Κουρούνι 1913) Έκδοση της εφημερίδας ΚΥΜΗ από τον Χαρ.Νικολούτσο
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1982 εκλέγεται Δήμαρχος Κύμης ο Κωστα ρός Βάμβας
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1986 εκλέγεται Δήμαρχος Κύμης ο Χρ.Θεοδώρου
Στις 31 Οκτωβρίου 1986 ο βουλευτής Εύβοιας Ορ.Παπαστρατής ορκίζεται υφυπουργός Εθν.Άμυνας στην κυβέρνηση Ανδρ.Παπανδρέου (παραμένει μέχρι 17.3.1989)
Τον Οκτώβριο 1987 πεθαίνει ο φιλόσοφος, λογοτέχνης Δημ.Εμμανωλίδης (από Αυλωνάρι 1902)
Στις 12 Οκτωβρίου 1989 Ο Κυμαίος απόστρατος ναύαρχος Νικ.Παπ πάς ορκίζεται υπουργός Εμπ.Ναυτι λίας της υπηρεσιακής κυβέρνη σης Ι.Γρίβα (παραμένει μέχρι 23. 11.1989) και συνεχίζει στην οικουμενική και την υπηρεσιακή Ξ. Ζολώτα (μέχρι 11.4.1990)
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1990 Δήμαρχος Κύμης επανεκλέγεται ο Χρ.Θεοδώρου
Στις βουλευτικές εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι : Δημ.Πιπεργιάς, Ορ.Παπαστρατής, Σπ.Γιατράς Ο επιλαχών υποψήφιος Χρ.Θεοδώρου διορίζεται νομάρχης Φθιώτιδας
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1994 εκλέγεται Δήμαρχος Κύμης ο Γεώργιος Σιδεράκης
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1998 εκλέγεται Δήμαρχος Κύμης ο Γεώργ.Σιδεράκης, Αυλώνος ο Δημ.Τσαπατσάρης και Κονιστρών ο Δημ.Παπαναστασίου
Στις 24 Οκτωβρίου 2001 ο βουλευτής Ευβοίας Χρ.Θεοδώρου ορκίζεται υφυπουργός Ανάπτυξης της κυβέρνησης Κων.Σημίτη (παραμένει μέχρι 7.7.2003)
Τον Οκτώβριο 2002 πεθαίνει ο πρ.υπουργός Γεώργ.Βογιατζής (88 χρ)
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2002 εκλέγεται Δήμαρχος Κύμης ο Δημ.Θωμάς, Αυλώνος ο Δημ.Κατσούλης και Κονιστρών ο Δημ.Παπαναστασίου
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2006 επανεκλέ γονται Δήμαρχος Κύμης ο Δημ.Θωμάς, Αυλώνος ο Δημ. Κατσούλης και Κονι στρών ο Δημ.Παπαναστασίου
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
16 Νοεμβρίου 1823 Μάχη του Οδ.Ανδρούτσου με Τούρκους του Ομέρ της Καρύστου στην Κακιά Σκάλα Αλιβερίου.
Τον Νοέμβριο 1833 ο επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος Αδάμ μετατίθεται στην επισκοπή Φωκίδος
Στις 18 Νοεμβρίου 1839 ο δικηγόρος Χαλκίδας Θεμ.Ελευθεριάδης αγοράζει με συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Ιωάν.Οικονόμου το χωριό Κακολύρι για 10.000 δραχμές από τους Τούρκους Μεχμέτ μπέη, Νουμανέν μπέη και Ρεσίτ μπέη.
Με διάταγμα της 12ης Νοεμβρίου 1835 ιδρύεται ο δήμος Κυμαίων (έδρα Κύμη, κάτοικοι 1.608, Οξύλιθος 276, Κληματάρι 31, Κήποι 89, Κουρούνι 177, Ποταμία 168, Ενορία 263, Μ.Σωτήρος 8, Μ.Μάντζαρη 6)
Στις εκλογές πληρεξουσίων Καρυστίας για την Α΄Εθν.Συνέλευση της 8 Νοεμβρίου 1843 εκλέγονται οι Σπυρ.Καλογερόπουλος, Κων.Ζέρβας, Βελ.Νικολαϊδης, Αναγν.Παπαϊωάννου
Στις 18 Νοεμβρίου 1862 απολύεται ο συμβολαιογράφος Κύμης Νικ.Ιωάννου και διορίζεται ο Ιωάν.Αγαγιώτης
Στις εκλογές της 24ης Νοεμβρίου 1962 για την Β΄ Εθνοσυνέλευση εκλέγονται πληρεξούσιοι Καρυστίας οι: Γεώργ.Καραβάς, Ιωάν.Βάχλας, Γεώργ.Μιχαηλίδης, Σταμ.Νικολαϊδης, Γεώργ.Παπαγεωργίου και Κων.Πετσάλης.
Τον Νοέμβριο 1862 μετά από αντίδραση των κατοίκων και της Δημοτικής Αρχής Κύμης παύεται ο έπαρχος Καρυστίας Νικ.Δικαίος και διορίζεται ο Α.Μητσάκος
Με νόμο της 27ης Νοεμβρίου 1869 μισθώνονται για 30 χρόνια τα μεταλλεία γαιανθράκων Κύμης στην Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία.
Στις βουλευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1902 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Νικ.Μπαλάφας, Νικ.Σταματιάδης, Μιχ.Στεφανίδης, Νικ.Νικολαϊδης και Θεμ.Κόλλιας
Νοέμβριος 1902 Ίδρυση των Δημοτικών Σχολείων Κήπων και Πλατάνας Κύμης (διθέσιο)
Στις εκλογές αντιπροσώπων για την Β΄Διπλή Αναθεωρητική Βουλή της 28ης Νοεμβρίου 1910εκλέγονται οι Δημ.Χρυσοστάλης (11.356) Νικ.Κάραλης (10.188) Δημ.Βάχλας (10.018) Απ.Αποστολίδης (10.114)
Στις εκλογές αντιπροσώπων για την Γ΄Συντακτική Συνέλευση της 1ης Νοεμβρίου 1920 εκλέγονται οι: Ιωαν.Βογιατζής (12.988) Παν.Λεβέντης (12.590) Γεώργ. Χατζηκωνσταντής (12.347)Μιχ.Στεφανίδης (13.731)
9 Νοεμβρίου 1920. Θάνατος του μητροπολίτη Πενταπόλεως, πρ.ιεροκήρυκα Καρυστίας, Νεκτάριου Κεφαλά. Το 1962 ανακηρύσσεται άγιος.
Το Νοέμβριο 1921 ανασυστήνεται η Μητρόπολη Καρυστίας και Σκύρου και τοποθετείται τοποτηρητής ο Παροναξίας Ιερόθεος Παρασκευόπουλος
Στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι: Ιωαν.Βογιατζής (4.238) Σταμ.Οικονομίδης (3.903) Θρ. Παπαστρατής (2.705)
Στις 9 Νοεμβρίου 1943 εκτελούνται από τους Γερμανούς στην Κύμη ο Γεώργ.Βεναρδής (26 χρ) και ο Εμμ.Παπασταμέλος (21 χρ)
Στις 1 Νοεμβρίου 1945 ο αντιναύαρχος ε.α. Κων.Αλεξανδρής ορκίζεται υπουργός Εμπ.Ναυτιλίας στην κυβέρνηση Παν.Κανελλόπουλου (μέχρι 22.11.1945)
Νοέμβριος 1945 Ο χαράκτης Δημ.Γαλάνης (Κύμη 1879) γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας
Στις βουλευτικές εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι: Γεώργ.Βογιατζής (από Κονίστρες) Μιχ.Στεφανίδης (από Σκύρο) και Ιωαν.Χατζηνικολής (από Κάρυστο)
Στις 4 Νοεμβρίου 1961 ο βουλευτής Α΄ Αθήνας (Κυμαϊκής καταγωγής) Παν.Πιπι νέλης ορκίζεται υπουργός Εμπορίου της κυβέρνησης Κ.Καραμανλή (παραμένει μέχρι την παραίτησή της και την ανάληψη από τον ίδιο της πρωθυπουργίας στις 19.6.1963)
Στις βουλευτικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι : Μιχ.Στεφανίδης και Γεώργ.Βογιατζής Επίσης εκλέγεται βουλευτής Α΄ Αθήνας ο Παν.Πιπινέλης (από Κύμη)
Στις 20 Νοεμβρίου 1967 ο (Κυμαϊκής καταγωγής) πρ.πρωθυπουργός Π.Πιπινέλης ορκίζεται υπουργός Εξωτερικών της δικτατορικής κυβέρνησης Κ.Κόλλια (μέχρι 13.12.1967) και συνεχίζει στην κυβέρνηση Γ.Παπαδόπουλου (μέχρι του θανάτου του 21.7.1970)
Μετά το θάνατο του μητροπολίτη Καρυστίας Χρυσόστο μου Ζέρβα, στις 24 Νοεμβρίου 1968χειροτονείται στην Τρίπολη μητροπολίτης ο Σεραφείμ Ρόρης (Κοσμάς Κυνουρίας 1929)
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 για την Ε΄ Αναθεω ρητική Βουλή εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι: Γεώργ. Βογιατζής (από Κονίστρες), Αρ.Μιχαλάκης (από Σκύρο), Στρ.Παπαστρα τής (από Αυλωνάρι) και Μιχ.Στε φανίδης (από Σκύρο)
Στις βουλευτικές εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι : Γεώργ.Βογιατζής (από Κονίστρες) και Δημ.Σαπουντζής (από Πετριές)
Στις 19 Νοεμβρίου 1981 ο βουλευτής Ευβοίας Μιχ.Στεφανίδης εκλέγεται Α΄ αντιπρόεδρος της Βουλής
Νοέμβριος 1981 Ιδρύεται το Λαογραφικό Μουσείο ΚύμηςΚαι στεγάζεται στο νεοκλασσικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας
Νοέμβριος 1981 Θάνατος του μαθηματικού, καθηγητή ΕΜΠ Δημ.Μάγειρου (από Μετόχι 1912) Ο βουλευτής Εύβοιας Γεώργ.Βογιατζής διορίζεται ευρωβουλευτής
Στις βουλευτικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 εκλέγεται βουλευτής Εύβοιας ο Ορ.Παπαστρατής Επίσης βουλευτής Α΄ Αθήνας εκλέγεται ο Γεώργ.Λιανόπουλος (από Κονίστρες)
20 Νοεμβρίου 2000 Θάνατος του πρ.υπουργού Μιχ.Στεφανίδη (από Σκύρο 93 χρ)
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Στις 20 Δεκεμβρίου 1821 αρχίζει στην Πιάδα Επιδαύρου η Α΄ Εθνική Συνέλευση με προεδρεύοντα τον αρχιεπίσκοπο Αταλάντης και Θερμοπυλών Νεόφυτο. Η Συνέλευση κήρυξε την πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους και ψήφισε το Πολίτευμα (Σύνταγμα) της Επιδαύρου.Παραστάτες Καρυστίας οι Παπαγγελής Κριεζώτης (Κριεζά) και Γεώργ.Χρυσοχόος (Κονίστρες)
Το Δεκέμβριο του 1821 δυνάμεις των οπλαρχηγών Κριεζώτη, Μαυροβουνιώτη και Γωβιού καταλαμβάνουν το Ριζόκαστρο Αλιβερίου
Μετά τη δολοφονία του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, η Γερουσία και η τριμελής Διοικητική Επιτροπή συγκαλούν στις 5 Δεκεμβρίου 1831 στο Άργος (και συνεχίζεται στο Ναύπλιο) την Ε΄ Εθνική Συνέλευση που εκλέγει τον Αυγουστίνο Καποδίστρια αρχικά Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβέρνησης και στη συνέχεια Κυβερνήτη της Ελλάδος. Στη συνέχεια ψηφίζει το Σύνταγμα του 1832 (ηγεμονικό). Αντιπρόσωπος Καρυστίας ο Επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος Αδάμ.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1836 ο οικισμός Κουρούνι φεύγει από το δήμο Κύμης και εντάσσεται στο δήμο Κοτυλαίων.
Με διάταγμα της 5ης Δεκεμβρίου 1845 μεταφέρεται η έδρα της επαρχίας Καρυστίας από την Κάρυστο στην Κύμη.
Στις 14 Δεκεμβρίου 1852 εκλέγεται επίσκοπος Καρυστίας ο Μακάριος Καλλιάρχης (παραιτείται μετά από 44 χρόνια)
Στις 7 Δεκεμβρίου 1856 εκλέγεται προσωρινός Πρόεδρος της Α΄ Συνόδου της Ε΄ Περιόδου της Βουλής ο βουλευτής Καρυστίας Αλέξ.Κοντόσταυλος
Μετά την έξωση του Όθωνα αρχίζει στις 10 Δεκεμβρίου 1862 στην Αθήνα η Β΄ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευση, που κηρύσσει τον Ελληνικό θρόνο σε χηρεία και επικυρώνει την εκλογή του Άγγλου πρίγκηπα Αλφρέδου, ο οποίος δεν δέχεται και έτσι εκλέγει τον πρίγκηπα της Δανιμαρκίας Γεώργιο Χριστιανό Γουλιέλμο. Πληρεξούσιοι Καρυστίας οι Γεώργιος Μιχαηλίδης, Γεώργιος Παπαγεωργίου, Γεώργιος Καραβάς, Κων/νος.Πετσάλης, Σταμάτης Νικολαϊδης και Ιωάννης Βάχλας
Στις 3 Δεκεμβρίου 1871 ο ίδιος ορκίζεται υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Αλ.Κουμουνδούρου (παραμένει μέχρι 28.10.1871)
Στις 1 Δεκεμβρίου 1876 ο βουλευτής Καρυστίας Αλέξ.Αλ.Κοντόσταυλος ορκίζεται υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Αλ.Κουμουνδούρου (παραμένει μέχρι 26.2.1877)
Στις εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου 1881 εκλέγονται βουλευτές Καρυστίας οι Αλέξ.Κοντόσταυλος, Νικ.Μπαλάφας, Νικ.Παπανικολάου
Στις 8 Δεκεμβρίου 1892 με υπουργική απόφαση δημοπρατείται η κατασκευή του λιμανιού Κύμης (δρχ 1.097.000)
Στις 16 Δεκεμβρίου 1914 η περιοχή της Πλατάνας (κτίσματα και αγροί) αγοράζεται από τους Κων.Δημητράκη (πλοίαρχο Ε.Ν από Ποταμία) Γεώργ.Μαρινάκη (εργολάβο από Πλατάνα) και Λεων. Παππά (από Ενορία)
Στις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 1915 εκλέγονται βουλευτές Εύβοιας οι Ιωαννης Βογιατζής (Κονίστρες 8.387) Γεώργιος Χατζηκωνσταντής (Κάρυστος 8.267) Μιχαλακός Στεφανίδης (Σκύρος 8.540) και Παναγιώτης Λεβέντης (Αλιβέρι 8.347)
Στις 12 Δεκεμβρίου 1915 ιδρύεται ο Οινοποιητικός Συνεταιρισμός Καλημεριάνων
Στις 24 Δεκεμβρίου 1922 χειροτονείται μητροπολίτης Καρυστίας ο Παντελεήμων Φωστίνης
16 Δεκεμβρίου 1923. Στις εκλογές πληρεξουσίων για την Δ΄Συντακτική Συνέλευση εκλέγονται από την Καρυστία οι Ιωάννης Παπαθεοδώρου (4.545) Παναγιώτης Κόλιας (4.466) και Νικόλαος Σταματιάδης (4.180)
Στις 13 Δεκεμβρίου 1943 εκτελούνται από τους Γερμανούς στα Καλάβρυτα οι Κυμαίοι: Χρ.Αλεξανδρής, Αντ.Βέκιος, Αχ.Βιδά λης, Κων.Βλαχογιάννης, Ανδρ.Καρα γιάννης, Στ.Καραγιάννης, Ιωάν.Κερεμέζης, Χρ.Κόλλιας, Γεώργ. Λάμπρου, Δημ.Λύκος, Χαρ. Μαθιός, Νικ.Μπαρούμης, Κων. Μώρος, Κων.Νίκολης, Παύλος Παπανικολάου, Νικ.Τζανής
Με διάταγμα της 26ης Δεκεμβρίου 1947 η Παραλία Κύμης αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητη κοινότητα.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1974 ο βουλευτής Ευβοίας Γεώργιος Βογιατζής (από Κονίστρες) ορκίζεται υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης Κων.Καραμανλή (παραμένει μέχρι 28.11.1977)
29 Δεκεμβρίου 1996. Θάνατος του πρ.βουλευτή Ευβοίας Στρατή Παπαστρατή (καταγωγή Αυλωνάρι, 82 χρ)
51 Κουμιώτες ήρωες του 1821
Ελάχιστοι ίσως γνωρίζουν ότι υπάρχουν Κουμιώτες ήρωες του 1821 καταγεγραμμένοι σε επίσημα αρχεία του κράτους και με πιστοποιητικά πολεμικής δράσης . Σίγουρα υπήρξαν πολλοί περισσότεροι που δεν τους κατέγραψαν, έτσι δεν θα μείνουν στις σελίδες της ιστορίας αλλά θα βρίσκονται πάντα στην καρδία μας. Κάποια ονόματα μας είναι πολύ γνωστά, είναι ονόματα που συναντάμε ακόμα στην Κύμη.
1. Αστέρης Σταμάτιος (ΔελήΣταμάτης), Υπουργείο Ναυτικών, ιδιοκτήτης Πλοίου με 8 τηλεβόλα.
2. Αγαγιώτης ή Θυσέλος Γεώργιος του Εμμ. Ανθυπολοχαγός αριθμός μητρώου 3132.
3. Αλιμπάνης Κων/νος, υπαξιωματικός Β΄τάξεως Α.Μ.4245.
4. Γιώργενας Παναγιώτης, Ανθυπολοχαγός Ιατροχειρούργος, Α.Μ. 2504.
5. Δερβένης ή Χατζής Αθανάσιος, στρατιώτης Α.Μ. 13829.
6. Δεληγιώργης Χρήστος, στρατιώτης Α.Μ.8422.
7. Κατσιγιάννης ή Κατσιμάνης Βασίλειος, στρατιώτης Α.Μ. 13299.
8. Καλομοίρης Θεόδωρος, στρατιώτης Α.Μ.13306.
9. Καρλής Σπύρος, στρατιώτης Α.Μ.8590.
10. Καρυστινός Δημήτριος, στρατιώτης Α.Μ.8254
11. Κονδύλης ή Σμαραγδίνης Βελισσάριος, Υπαξιωμάτικος Β΄τάξεως (Μπουλουκτσής, επικεφαλής 30 -50 στρατιωτών) Α.Μ. 4350.
12. Καρτελίας Ιωάννης, από τον Οξύλιθο, Μπουλουκτσής.
13. Κάραλης ή Μπαρκώφ ή Μπαρκας Χριστόδουλος, πολιτικός Μέλος της Φιλικής Εταιρείας με το Βαθμό του Ιερέως.
14. Μήτρου Δημήτριος, πλοίαρχος μέγάλου πλοίου με τηλεβόλα, βυθίστηκε στην Σμύρνη.
15. Μικράκης Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ. 8909.
16. Ματόπουλος Αθανάσιος, στρατιώτης Α.Μ.8877.
17. Νικολάου Γεώργιος, γραμμένος στον κατάλογο οικονομικών εισφερόντων με αριθμό 190, Αξιωματικός Β΄ Τάξεως
18. Οικονομίδης Ιωάννης, Υπαξ. Β' Α.Μ.13459.
19. Ποταμιώτης Κωνσταντής, στρατιώτης Α.Μ.13875.
20. Πέπας Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ.13995.
21. Πιτερός Χρήστος, στρατιώτης Α.Μ.9113.
22. Παπανικολάου Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ. 9023. Πολέμησε στις μάχες, Βρυσάκια, Καρύστου, Βατισίου, Κανάλας, Αλιβερίου, κ.α.
23. Παρθένιος Ιερομόναχος, ηγούμενος της μονής Σωτήρος Αξιωματικός Α.Μ. 2677.
24. Σανιός Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ.9118.
25. Σαπουντζής Κων/νος, στρατιώτης Α.Μ.9182.
26. Τσόνης Κώστας, Στρατιώτης Α.Μ.9189.
27. Τσαούσης ή Αιβαλιώτης Απόστολος, στρατιώτης Α.Μ.9319.
28. Μαντάς ή Χοντρογιάννης Σταμάτης, στρατιώτης Α.Μ.9049.
29. Χρυσάγης Κων/νος, στρατιώτης Α.Μ.9399.
30. Αστέρης Ιωάννης, Προύχοντας της Κύμης, συνελήφθη την παραμονή της Επανάστασης και τον αποκεφάλισαν οι Τούρκοι.
31. Αστέρης Κων/νος, έφορος τροφίμων και πολεμοφόδιων.
32. Βάχλας Γεώργιος, έφορος τροφίμων και πολεμοφόδιων.
33. Γιαννάκης της Ζαχαρούς, τον αποκεφάλισαν οι Τούρκοι.
34. Νικόλαος της Ζαχαρούς.
35. Γλωσώτης Δημήτριος, με το πλοίο του επιτηρούσε τις ακτές της Ευβοίας.
36. Γιαννάκης Νικόλαος, τον πήρε όμηρο ο Μουσελίνης στην Κάρυστο, γλύτωσε και πολέμησε με το καράβι του, έγινε έφορος Βολίων.
37. Γιαννάκης Γεώργιος, ηγέτης της Κύμης συμμετείχε σε πάρα πολλές μάχες.
38. Γιαννάκης Δημήτριος, αγωνίστηκε με το καράβι του κατά θάλασσα.
39. Γεωργίου Νικόλαος, αγωνίστηκε με το καράβι του κατά θάλασσα.
40. Ζαφειρίου Βασίλειος, αγωνίστηκε με το καράβι του κατά θάλασσα.
41. Καρλής Ιωάννης, έφορος τροφίμων και βολίων .
42. Ντοβίνος Ιωσήφ, Ιερομόναχος μονής Σωτήρος, σκοτώθηκε στην μάχη στο Σωλινάρι τον Ιούνιο του 1821.
43. Παππάς Γεωργάκης, κύριξε την επανάσταση στην Κύμη και έπεσε μαχόμενος στο Παληόχωρι τον Ιούνιο του 1821.
44. Ψυχογιός Ιωάννης, έφορος τροφίμων και βολίων.
45. Καπετάν Νικόλας, άγνωστο το επώνυμο του, έπεσε στην μάχη της Καρύστου.
46. Δήμου Δημήτριος, αγωνίστηκε κατά θάλασσα.
47. Ντελησταμάτης, πήρε μέρος σε όλες τις μάχες.
48. Κότζιας Ιωάννης, αξιωματικός Β΄ τάξης
49. Παπαδημητρίου Γεώργιος, στρατιώτης
50. Νικολάου Δημήτριος, πολέμησε στην Κάρυστο
51. Παπά - Ιωάννου Σταμάτης, τιμήθηκε με Χαλκούν αριστείο ανδρείας
Πηγή: Ηρωικά της Εύβοιας του Γιώργου Ι. Παπαϊωάννου, Αθήνα 1985
ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΥΜΗΣ
Παραλία Κύμης η αλλιώς Λιανάμμος..Το λιμάνι της Κύμης !!! ΕΙΝΑΙ το μεγαλύτερο και ασφαλέστερο λιμάνι του αιγαίου από τα πολύ παλιά χρόνια!!! Η Κύμη άνοδο σημειώνει στο ναυτικό της. Στο ζενίθ της ακμής του, το 1870, τα ιστιοφόρα του νηολογίου της ανέρχονται σε 140. Καθώς το έτος 1900 διαθέτει ένα μεγάλο (από τα μεγαλτερα στο Αιγαίο) και ασφαλές τεχνητό λιμάνι.Η Κύμη διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα τεχνητά λιμάνια της χώρας και καταβάλλονται προσπάθειες να αποτελέσει αυτό, συγκοινωνιακό κόμβο προς τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τη Βόρεια Ελλάδα. Ταυτόχρονα ο Δήμος Κύμης είναι από την άποψη της αυτοφυούς βλάστησης από τους πιο πράσινους της Ελλάδας ενώ δεν υστερεί καθόλου σε καθαρές αμμουδιές. Τα ενδιαφέροντα για τον επισκέπτη σημεία είναι πάρα πολλά
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΚΥΜΗ
Τι σχέση έχει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και η Κύμη; Δεν ξέρω. Υπάρχει όμως μία κάρτα με φόντο την παλαιά Κύμη, και την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου , με πρώτο πλάνο ένα γραμματόσημο που εκδόθηκε το 2011, με φωτογραφία του Αλ. Παπαδιαμάντη με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τον θάνατό του. Έτσι, για την ιστορία.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ΓΙΑΤΙ μια περιοχή έχει πάρει ένα συγκεκριμένο όνομα?
![[kymi.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio8DDFiLgRL67OqKjENecCNzSTTKQyuEb8KOre1MiqNlLldA71kDba0qK0w4o_cfTYY9STMpNWTjJ6KLmdLw71nyI3RbRODWItZXHGxapBDcKuAyJSlAFlc9s_a5O7y7ckWUlT_8DmRcE/s320-rw/kymi.jpg)
Εγώ ποτέ! Τον τελευταίο χρόνο μόνο άρχισα να έχω αυτού του είδους τις αναζητήσεις. Κατ' αρχήν πήρα ένα μικρό τεφτεράκι και άρχισα να καταγράφω αυτά που είχα ακούσει από παππούδες και γιαγιάδες με τους οποίους κατά καιρούς τύχαινε να συνομιλήσω. Τελικά άρχισα να διαπιστώνω πως παλιά τοπωνύμια ή στάσεις λεωφορείων ή περιοχές έχουν κάποιον λόγο που ονομάστηκαν έτσι.
Η παρακάτω άγνωστη ιστορία που θα σας αφηγηθώ αφορά μια τοποθεσία που βρίσκεται στην Εύβοια στον παλιό δρόμο πηγαίνοντας προς την Κύμη, λίγο πριν την Κύμη. Αυτή η τοποθεσία είναι μια στροφή και ονομάζεται :
Η Σ Τ Ρ Ο Φ Η Τ Ο Υ Κ Α Τ Σ Α Ρ Ο Λ Α
"Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δός της κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι ν' αρχινίσει...."
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε ένα χωριουδάκι της Εύβοιας, που ονομάζεται Οξύλιθος, μια κοπέλα που την έλεγαν Ελένη. Ήταν μια πανέμορφη κοπέλα (όπως όλες οι Ελένες) και καταγόταν από πολύ καλή και γνωστή οικογένεια της περιοχής, την οικογένεια Μπενέτου. Οταν μεγάλωσε η Ελένη παντρεύτηκε έναν όμορφο νεαρό και απέκτησαν 2 όμορφα παιδάκια, τον Νικόλα και τον Μίμη (από το Δημήτρης).
Η ευτυχία τους δεν έμελλε να κρατήσει πολύ : Σε λίγο ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και ο άντρας της Ελένης έφυγε για το μέτωπο. Αργότερα η Ελένη έλαβε ένα μετάλλιο και ένα γράμμα με το οποίο την ενημέρωναν πως ο άντρας της πολέμησε ηρωικά στην Αλβανία και έπεσε μαχόμενος υπέρ της πατρίδας. Η Ελένη ξέσπασε σε λυγμούς, τον αγαπούσε τον άντρα της δεν πρόλαβε όμως να τον χαρεί, της τον διεκδίκησε ο χάρος......
Τα χρόνια περνάγανε, στην Ελλάδα είχαν έρθει δύσκολες ημέρες, φτώχεια, πείνα, πολιτικές αναταραχές....... Και η Ελένη άρχισε να ξενοδουλεύει, ξενόπλενε ρούχα και καθάριζε σπίτια για ένα κομμάτι ψωμί! Αυτό το κομμάτι όμως το είχαν ανάγκη τα παιδιά της που ήταν μικρούλια, έπρεπε να μεγαλώσουν.....Παρ΄όλες τις κακουχίες της η Ελένη εξακολουθούσε να διατηρεί την φρεσκάδα της νιότης της. Ετσι μια ημέρα που την αντίκρισε ένας ομορφονιός θαμπώθηκε από την εμορφιά της και αποφάσισε να την παντρευτεί.
Τα ήθη και τα έθιμα όμως εκείνη την εποχή ήταν αυστηρά! Που ξανακούστηκε χήρα γυναίκα να ξαναπαντρευτεί? Εκείνη την εποχή όταν μια γυναίκα έχανε τον άντρα της έβαζε τα μαύρα και δεν τάβγαζε ποτέ πια.....
Ο Δημήτρης ο όμορφος, έτσι ήταν το παρατσούκλι του, δεν τόβαλε κάτω, την διεκδίκησε την Ελένη, η οποία τελικά αποφάσισε να ξαναπαντρευτεί. Αναγκάστηκε όμως να φύγει από τον Οξύλιθο για να αποφύγει την κατακραυγή της κοινωνίας. Εφυγαν και πήγαν σε μια τοποθεσία μέσα στα βουνά (τότε) σε μια περιοχή λίγο πριν την Κύμη. Πάνω σε έναν λόφο έχτισαν το φτωχικό τους, ένα πέτρινο σπιτάκι, και έστησαν το νοικοκυριό τους. Ο Δημήτρης άνοιξε ένα μικρό εργαστήρι στην Πλατάνα (ένα παραθαλάσσιο μέρος της Κύμης), ήταν ξυλουργός ξέχασα να σας το πω!!!
Την ευτυχία τους ήρθαν να την συμπληρώσουν 2 παιδάκια, η Κατίνα και ο Φειδίας (την περίοδο του Μεσοπολέμου ήταν της μόδας να βγάζουν τα παιδιά με αρχαιοελληνικά ονόματα). Μην βιάζεστε όμως, της Ελένης το ριζικό δεν όριζε να ευτυχήσει! Μέσα σε λίγα χρόνια ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος! Η Ελλάδα υπέφερε από τις κακουχίες, το ίδιο και οι άνθρωποί της!!! Η πείνα ήταν ο μεγαλύτερος φόβος, οι άνθρωποι δεν είχαν ούτε ψωμί να φάνε, σκελετωμένοι, με κοιλιές πρησμένες από την πείνα, βρίσκονταν σε απόγνωση.....
Ανάμεσα σε όλους τους Ελληνες έτσι και η ήρωες της ιστορίας μας υπέφεραν. Ο Δημήτρης άρχισε να κατασκευάζει ξυλοπάπουτσα για τους ανθρώπους και η Ελένη ξενοδούλευε και φρόντιζε τα 4 παιδιά τους.
Το σπιτάκι του Δημήτρη και της Ελένης ήταν ένα ησυχαστήριο, είχε καταπληκτική θέα , έβλεπες όλο το πέλαγος σαν έβγαινες στην αυλή του σπιτιού τους. Οι άνθρωποι που κατέβαιναν προς τα άλλα χωριά (με τα πόδια η με τα ζώα τότε) υποχρεωτικά πέρναγαν από την αυλή του σπιτιού τους. Ο Δημήτρης ήταν άνθρωπος της παρέας, του άρεσε το κρασάκι (είχαν ένα αμπελάκι και έβγαζε λίγο κρασί), είχαν και κάτι κατσικάκια και έπιναν γαλατάκι, το καλοκαίρι η Ελένη παρασκεύαζε σουτζούκια και ξέραινε τα συκαλάκια που προμηθευόταν από τις συκιές που είχαν στο χωραφάκι τους. Όσοι περνούσαν λοιπόν από το σπίτι τους εκεί στο ύψωμα κοντοστέκονταν για να γευτούν τις λιχουδιές της Ελένης και το κρασάκι του Δημήτρη. Ηταν τόσο φιλόξενοι και οι δυό τους.......
Παρ΄όλο που είχαν τα καλούδια τους από το χωραφάκι τους, δώσε-δώσε σε όποιον πέρναγε από εκεί, το τσουκάλι καθημερινά άδειαζε γρήγορα και τα 4 παιδιά του ζευγαριού δεν προλάβαιναν να φάνε και έμεναν νηστικά. Ομως ο Δημήτρης ήταν τόσο φιλόξενος άνθρωπος που προτιμούσε να μείνει ο ίδιος και τα παιδιά του νηστικά παρά οι περαστικοί. Κάποια ημέρα λοιπόν, καθώς είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά άτομα στο σπίτι του Δημήτρη και της Ελένης και έτρωγαν, του λένε του Δημήτρη : Βρε Δημήτρη αυτή η κατσαρόλα σου όποτε ερχόμαστε είναι γεμάτη, ούτε ο Ερυθρός Σταυρός να ήσουν. Μας έσωσες από την πείνα αγαπημένε μου φίλε, αυτό θα στο χρωστάμε, δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ.........
Έτσι από την επόμενη ημέρα ο Δημήτρης δεν λεγόταν πια Δημήτρης μα "ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ". Και οι άνθρωποι σαν ήθελαν να δώσουν ραντεβού στο σπίτι του Δημήτρη έλεγαν πάμε "ΣΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ".
Ο Δημήτρης από την άλλη επειδή ήταν άνθρωπος που του άρεσαν τα αστεία πήρε την επόμενη ημέρα ένα πινέλο και έβαψε έξω από το σπιτάκι του "ΤΑΒΕΡΝΑ SOS". Επειδή το σπίτι του βρισκόταν σε πολύ ψηλό σημείο, σαν είδαν οι γύρω χωριανοί την επιγραφή "ΤΑΒΕΡΝΑ SOS", έμαθαν την ιστορία και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Από τότε ξεχάστηκε το όνομα Δημήτρης και έμεινε το "ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ". Ακόμη και όταν κάποια χρόνια αργότερα (κοντά στο 1960) κατασκευάστηκε ο ασφαλτόδρομος που πάει προς την Κύμη, και απαλλοτριώθηκε ένα μέρος του κτήματος του Δημήτρη και της Ελένης για να γίνει μια στροφή, η στροφή αυτή ονομάστηκε "Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ"!!!!!
Τα χρόνια περάσανε ο Δημήτρης και η Ελένη πέθαναν, τα παιδιά τους έφυγαν από την περιοχή, το σπιτάκι που έσωσε πολλούς κατοίκους της περιοχής από την πείνα κατέρρευσε ενώ το υπόλοιπο κτηματάκι που είχε απομείνει μετά την απαλλοτρίωση, καταπατήθηκε......
Οι ντόπιοι κάτοικοι όμως στην ανάμνηση της υπόσχεσης "ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ" που είχαν δώσει εκείνο το καλοκαιρινό βραδάκι που έτρωγαν στο φτωχικό του Δημήτρη διατήρησαν μέχρι τις μέρες μας αυτό το τοπωνύμιο με την ονομασία "Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ"......η Ελένη ξεχάστηκε.....δεν την θυμάται κανείς πια......
Έτσι εάν κάποτε βρεθείτε στον δρόμο προς την Κύμη, αναζητείστε αυτήν την γωνίτσα της Ευβοιώτικης γης και προσπαθήστε να αφουγκραστείτε τα γέλια των ανθρώπων που σκόρπιζε ο "ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ" ή κατά κόσμον Δημήτρης στους συνανθρώπους του.........Κάποια πράγματα αξίζει να τα θυμόμαστε.......κάπου κάπου......
![[kymi.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio8DDFiLgRL67OqKjENecCNzSTTKQyuEb8KOre1MiqNlLldA71kDba0qK0w4o_cfTYY9STMpNWTjJ6KLmdLw71nyI3RbRODWItZXHGxapBDcKuAyJSlAFlc9s_a5O7y7ckWUlT_8DmRcE/s1600/kymi.jpg)
Η παρακάτω άγνωστη ιστορία που θα σας αφηγηθώ αφορά μια τοποθεσία που βρίσκεται στην Εύβοια στον παλιό δρόμο πηγαίνοντας προς την Κύμη, λίγο πριν την Κύμη. Αυτή η τοποθεσία είναι μια στροφή και ονομάζεται :
Η Σ Τ Ρ Ο Φ Η Τ Ο Υ Κ Α Τ Σ Α Ρ Ο Λ Α
"Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δός της κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι ν' αρχινίσει...."
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε ένα χωριουδάκι της Εύβοιας, που ονομάζεται Οξύλιθος, μια κοπέλα που την έλεγαν Ελένη. Ήταν μια πανέμορφη κοπέλα (όπως όλες οι Ελένες) και καταγόταν από πολύ καλή και γνωστή οικογένεια της περιοχής, την οικογένεια Μπενέτου. Οταν μεγάλωσε η Ελένη παντρεύτηκε έναν όμορφο νεαρό και απέκτησαν 2 όμορφα παιδάκια, τον Νικόλα και τον Μίμη (από το Δημήτρης).
Η ευτυχία τους δεν έμελλε να κρατήσει πολύ : Σε λίγο ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και ο άντρας της Ελένης έφυγε για το μέτωπο. Αργότερα η Ελένη έλαβε ένα μετάλλιο και ένα γράμμα με το οποίο την ενημέρωναν πως ο άντρας της πολέμησε ηρωικά στην Αλβανία και έπεσε μαχόμενος υπέρ της πατρίδας. Η Ελένη ξέσπασε σε λυγμούς, τον αγαπούσε τον άντρα της δεν πρόλαβε όμως να τον χαρεί, της τον διεκδίκησε ο χάρος......
Τα χρόνια περνάγανε, στην Ελλάδα είχαν έρθει δύσκολες ημέρες, φτώχεια, πείνα, πολιτικές αναταραχές....... Και η Ελένη άρχισε να ξενοδουλεύει, ξενόπλενε ρούχα και καθάριζε σπίτια για ένα κομμάτι ψωμί! Αυτό το κομμάτι όμως το είχαν ανάγκη τα παιδιά της που ήταν μικρούλια, έπρεπε να μεγαλώσουν.....Παρ΄όλες τις κακουχίες της η Ελένη εξακολουθούσε να διατηρεί την φρεσκάδα της νιότης της. Ετσι μια ημέρα που την αντίκρισε ένας ομορφονιός θαμπώθηκε από την εμορφιά της και αποφάσισε να την παντρευτεί.
Τα ήθη και τα έθιμα όμως εκείνη την εποχή ήταν αυστηρά! Που ξανακούστηκε χήρα γυναίκα να ξαναπαντρευτεί? Εκείνη την εποχή όταν μια γυναίκα έχανε τον άντρα της έβαζε τα μαύρα και δεν τάβγαζε ποτέ πια.....
Ο Δημήτρης ο όμορφος, έτσι ήταν το παρατσούκλι του, δεν τόβαλε κάτω, την διεκδίκησε την Ελένη, η οποία τελικά αποφάσισε να ξαναπαντρευτεί. Αναγκάστηκε όμως να φύγει από τον Οξύλιθο για να αποφύγει την κατακραυγή της κοινωνίας. Εφυγαν και πήγαν σε μια τοποθεσία μέσα στα βουνά (τότε) σε μια περιοχή λίγο πριν την Κύμη. Πάνω σε έναν λόφο έχτισαν το φτωχικό τους, ένα πέτρινο σπιτάκι, και έστησαν το νοικοκυριό τους. Ο Δημήτρης άνοιξε ένα μικρό εργαστήρι στην Πλατάνα (ένα παραθαλάσσιο μέρος της Κύμης), ήταν ξυλουργός ξέχασα να σας το πω!!!
Την ευτυχία τους ήρθαν να την συμπληρώσουν 2 παιδάκια, η Κατίνα και ο Φειδίας (την περίοδο του Μεσοπολέμου ήταν της μόδας να βγάζουν τα παιδιά με αρχαιοελληνικά ονόματα). Μην βιάζεστε όμως, της Ελένης το ριζικό δεν όριζε να ευτυχήσει! Μέσα σε λίγα χρόνια ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος! Η Ελλάδα υπέφερε από τις κακουχίες, το ίδιο και οι άνθρωποί της!!! Η πείνα ήταν ο μεγαλύτερος φόβος, οι άνθρωποι δεν είχαν ούτε ψωμί να φάνε, σκελετωμένοι, με κοιλιές πρησμένες από την πείνα, βρίσκονταν σε απόγνωση.....
Ανάμεσα σε όλους τους Ελληνες έτσι και η ήρωες της ιστορίας μας υπέφεραν. Ο Δημήτρης άρχισε να κατασκευάζει ξυλοπάπουτσα για τους ανθρώπους και η Ελένη ξενοδούλευε και φρόντιζε τα 4 παιδιά τους.
Το σπιτάκι του Δημήτρη και της Ελένης ήταν ένα ησυχαστήριο, είχε καταπληκτική θέα , έβλεπες όλο το πέλαγος σαν έβγαινες στην αυλή του σπιτιού τους. Οι άνθρωποι που κατέβαιναν προς τα άλλα χωριά (με τα πόδια η με τα ζώα τότε) υποχρεωτικά πέρναγαν από την αυλή του σπιτιού τους. Ο Δημήτρης ήταν άνθρωπος της παρέας, του άρεσε το κρασάκι (είχαν ένα αμπελάκι και έβγαζε λίγο κρασί), είχαν και κάτι κατσικάκια και έπιναν γαλατάκι, το καλοκαίρι η Ελένη παρασκεύαζε σουτζούκια και ξέραινε τα συκαλάκια που προμηθευόταν από τις συκιές που είχαν στο χωραφάκι τους. Όσοι περνούσαν λοιπόν από το σπίτι τους εκεί στο ύψωμα κοντοστέκονταν για να γευτούν τις λιχουδιές της Ελένης και το κρασάκι του Δημήτρη. Ηταν τόσο φιλόξενοι και οι δυό τους.......
Παρ΄όλο που είχαν τα καλούδια τους από το χωραφάκι τους, δώσε-δώσε σε όποιον πέρναγε από εκεί, το τσουκάλι καθημερινά άδειαζε γρήγορα και τα 4 παιδιά του ζευγαριού δεν προλάβαιναν να φάνε και έμεναν νηστικά. Ομως ο Δημήτρης ήταν τόσο φιλόξενος άνθρωπος που προτιμούσε να μείνει ο ίδιος και τα παιδιά του νηστικά παρά οι περαστικοί. Κάποια ημέρα λοιπόν, καθώς είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά άτομα στο σπίτι του Δημήτρη και της Ελένης και έτρωγαν, του λένε του Δημήτρη : Βρε Δημήτρη αυτή η κατσαρόλα σου όποτε ερχόμαστε είναι γεμάτη, ούτε ο Ερυθρός Σταυρός να ήσουν. Μας έσωσες από την πείνα αγαπημένε μου φίλε, αυτό θα στο χρωστάμε, δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ.........
Έτσι από την επόμενη ημέρα ο Δημήτρης δεν λεγόταν πια Δημήτρης μα "ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ". Και οι άνθρωποι σαν ήθελαν να δώσουν ραντεβού στο σπίτι του Δημήτρη έλεγαν πάμε "ΣΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ".
Ο Δημήτρης από την άλλη επειδή ήταν άνθρωπος που του άρεσαν τα αστεία πήρε την επόμενη ημέρα ένα πινέλο και έβαψε έξω από το σπιτάκι του "ΤΑΒΕΡΝΑ SOS". Επειδή το σπίτι του βρισκόταν σε πολύ ψηλό σημείο, σαν είδαν οι γύρω χωριανοί την επιγραφή "ΤΑΒΕΡΝΑ SOS", έμαθαν την ιστορία και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Από τότε ξεχάστηκε το όνομα Δημήτρης και έμεινε το "ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ". Ακόμη και όταν κάποια χρόνια αργότερα (κοντά στο 1960) κατασκευάστηκε ο ασφαλτόδρομος που πάει προς την Κύμη, και απαλλοτριώθηκε ένα μέρος του κτήματος του Δημήτρη και της Ελένης για να γίνει μια στροφή, η στροφή αυτή ονομάστηκε "Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ"!!!!!
Τα χρόνια περάσανε ο Δημήτρης και η Ελένη πέθαναν, τα παιδιά τους έφυγαν από την περιοχή, το σπιτάκι που έσωσε πολλούς κατοίκους της περιοχής από την πείνα κατέρρευσε ενώ το υπόλοιπο κτηματάκι που είχε απομείνει μετά την απαλλοτρίωση, καταπατήθηκε......
Οι ντόπιοι κάτοικοι όμως στην ανάμνηση της υπόσχεσης "ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ" που είχαν δώσει εκείνο το καλοκαιρινό βραδάκι που έτρωγαν στο φτωχικό του Δημήτρη διατήρησαν μέχρι τις μέρες μας αυτό το τοπωνύμιο με την ονομασία "Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ"......η Ελένη ξεχάστηκε.....δεν την θυμάται κανείς πια......
Έτσι εάν κάποτε βρεθείτε στον δρόμο προς την Κύμη, αναζητείστε αυτήν την γωνίτσα της Ευβοιώτικης γης και προσπαθήστε να αφουγκραστείτε τα γέλια των ανθρώπων που σκόρπιζε ο "ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ" ή κατά κόσμον Δημήτρης στους συνανθρώπους του.........Κάποια πράγματα αξίζει να τα θυμόμαστε.......κάπου κάπου......
(στην φωτογραφία ο Δημήτρης-κατσαρόλας, η Ελένη, 2 από τα παιδιά τους η Κατίνα και ο Φειδίας, 2 από τα προβατάκια τους και ο "Μούργος" ο σκύλος τους)
(Αναδημοσίευση από dyosmaraki.blogspot.com/)
ΧΗΛΗ
Ο παραλιακός οικισμός της Χηλής βρίσκεται στα βόρεια της Κύμης (5 Km από την Κύμη).
Ένα από τα πιο ξεχωριστά χωριά της Εύβοιας μιας και εδώ θα δείτε τις βάρκες των ντόπιων να είναι ανεβασμένες πάνω στα σπίτια τους για να τις προστατέψουν από την κακοκαιρία αλλά και εξαιτίας της έλλειψης λιμανιού.
Στη Χηλή, κάθε καλοκαίρι παλαιά πραγματοποιείτο η γιορτή καλαμαριού όπου μαζευόταν αρκετός κόσμος, όμως η άκρατη αλίευση από ερασιτέχνες ψαράδες κατέστρεψε την παραγωγή.
ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ Φεύγοντας κανείς από την Κύμη με το προορισμό την Παραλία, θα συναντήσει Μυλωνοπούλειο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα। Το Ίδρυμα αυτό κτίστηκε το 1928 από τον τότε Μητροπολίτη Καρυστίας και Σκύρου Παντελεήμονα Φωστίνη। Σκοπός του Ιδρύματος ήταν η περίθαλψη ορφανών και πτωχών παιδιών της Καρυστίας και όχι μόνο και η Θεολογική κατάρτιση αυτών. Μέσα στο κτίριο έχουν κτισθεί πέντε ναοί: Ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα, ο ναός του Τιμίου Προδρόμου, το τέμπλο του οποίου το είχε φιλοτεχνήσει ο συγχωριανός μας Νικόλαος Καλαμπαλίκης, ο ναός του Αγίου Αντωνίου, ο ναός των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού, καθώς και ο ναός του Αγίου Παύλου. |
Τούτο τον καιρό γίνονται εργασίες ανάπλασης του κτιρίου με σκοπό να χρησιμοποιηθεί σαν Κέντρο Περιβαλλοντολογικής Εκπαίδευσης। Τα χρήματα για την ίδρυση του Μυλωνοπούλειο Ιδρύματος τα έδωσε ο Ιωάννης Μυλωνόπουλος। Ποιος όμως ήταν ο Ιωάννης Μυλωνόπουλος;
Ιωάννης Μυλωνόπουλος,
ο φιλάνθρωπος και ευεργέτης από το Πουρί Ζαγοράς
Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Επί Ζαγοράς»
Ο Ιωάννης Μυλωνόπουλος γεννήθηκε στο Πουρί Ζαγοράς το 1860. Μικρός έφυγε από το χωριό και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά και ασχολήθηκε στα παιδικά του χρόνια με διάφορες δουλειές του ποδαριού. Πωλούσε τσιγάρα, στραγάλια και πασατέμπο. Έμαθε την τέχνη του χρυσοχόου και στον Πειραιά στην Ακτή Μιαούλη άνοιξε το ξακουστό Μυλωνοπούλειο κοσμηματοπωλείο στο οποίο προσέτρεχαν οι πλούσιες Αθηναίες και Πειραιώτισσες να αγοράζουν τα περίφημα χρυσαφικά της εποχής. Το 1928 σε προσκυνηματικό ταξίδι στους Αγίους Τόπους στα Ιεροσόλυμα γνώρισε τον τότε Μητροπολίτη Καρυστίας και Σκύρου Παντελεήμονα Φωστίνη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μεταξύ του Δεσπότη και του Μυλωνόπουλου δημιουργήθηκαν φιλικές σχέσεις και με τη μεσολάβηση της θετής κόρης του Σοφίας Ντόλια, ο Μυλωνόπουλος αποφάσισε να ενισχύσει οικονομικά το Μητροπολίτη Φωστίνη για να πραγματοποιήσει το Μυλωνοπούλειο Ιεραποστολικό Συγκρότημα στην Κύμη Ευβοίας. Από το Μυλωνοπούλειο Ίδρυμα σπούδασαν δεκάδες πτωχά παιδιά, όχι μόνο από τη Ζαγορά και το Πουρί, αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας.
Το 1934 ο Ιωάννης Μυλωνόπουλος με συγγενείς και φίλους για τις γιορτές του Πάσχα, προσκλήθηκε από το Μητροπολίτη Καρυστίας Παντελεήμονα Φωστίνη στην Κύμη και του έγινε ηγεμονική υποδοχή από το λαό της Καρυστίας. Ο αγαθός και φιλάνθρωπος Μυλωνόπουλος συγκινημένος και ενθουσιασμένος, προτροπή και της κόρης του, αφήνει όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του στην I. Μητρόπολη Καρυστίας και Σκύρου. Χρήματα για την ανέγερση Μυλωνοπούλειου Σανατορίου. Δυο βίλες και ένα μεγάλο οικόπεδο στο Μαρούσι Αθηνών και με την αξιοποίηση τους από τη Μητρόπολης Καρυστίας, Κύμης και Καρύστου. 
Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου.
Το Κάστρο , κτισμένο άγνωστο πότε, σε απόκρημνο βράχο, απρόσιτο σχεδόν από δυτικά και βόρεια, ήταν το καταφύγιο των περιοίκων σε περίπτωση κινδύνου από πειρατικές ή άλλες εχθρικές επιδρομές.
Έτσι όπως ήταν σε θέση εξαιρετκά περίοπτη, χρησίμευε και για την μετάδοση ή αναμετάδοση σημάτων με φωτιές από και για την Σκύρο, τις Σποράδες και Άγιο Όρος, αλλά και προς Αυλωνάρι.
Πρόσφατη Ίστορια της Κύμης
Ο Δήμος Κύμης με έδρα την Κύμη ιδρύθηκε το 1836. Με την νέα διοικητική μεταρρύθμιση αποτελεί Δημοτική Κοινότητα του Δήμου Κύμης – Αλιβερίου.
Η Δημοτική Ενότητα απαρτίζεται από την Δημοτική Κοινότητα Κύμης και ένδεκα ακόμη τοπικές Κοινότητες και καταλαμβάνει το ανατολικότερο τμήμα του νησιού, με «προνόμιο» την πρόσβαση στο Αιγαίο Πέλαγος.
Ο πληθυσμός με την απογραφή του 2001 ήταν 8.772 κάτοικοι, ενώ η απόσταση της πόλης της Κύμης από την πρωτεύουσα του νομού, τη Χαλκίδα, είναι 89 χιλιόμετρα και από την Αθήνα 175 χιλιόμετρα. Σε λιγότερο από δυόμιση ώρες δηλαδή, ο κάτοικος της πρωτεύουσας μπορεί να βρεθεί σε έναν καταπράσινο αλλά και καταγάλανο τόπο, ιδανικό για... απόδραση.
Δεν είναι όμως μόνο για τις ομορφιές της γνωστή η Κύμη, η αποκαλούμενη και «μπαλκόνι του Αιγαίου». Σύμβολο της πόλης είναι ο Γιώργος Παπανικολάου, ο γιατρός στον οποίον ανήκει η πατρότητα του τεστ για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Είναι ο σωτήρας εκατομμυρίων γυναικών και το εν λόγω τεστ φέρει τιμητικά το όνομά του (PAP TEST).
Ο επισκέπτης αξίζει να δει το Λαογραφικό Μουσείο αλλά και να κάνει ένα «πέταγμα» στη Σκύρο, αφού η Κύμη είναι και η μοναδική πρόσβαση προς το νησί. Η Κύμη είναι επίσης γνωστή για τα «κουκουλάρικα» -τα παραδοσιακά χειροτεχνήματα από κουκούλι μεταξοσκώληκα- τα νοστιμότατα αποξηραμένα «σύκα Κύμης» και για το νερό της πηγής του Χωνευτικού.
