Διαλέξεις - Ομιλίες - Ενημερώσεις

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ( 1828 )

   

Σαν σήμερα, το 1828 ιδρύθηκε η
 Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

    Επειδή ό τι και να γράψω είναι λίγο, και όλα έχουν γραφεί, θα παραθέσω μόνο τον

 ΥΜΝΟ ΤΟΥ ΕΥΕΛΠΙΔΟΣ.

Τι τιμή στο παλληκάρι όταν έμπει στη Σχολή

και περήφανα φορέσει του Ευέλπιδος στολή .

Την στολή που ετιμήσαν τόσες άλλες γενεές

Και με δάφνες εστολίσαν ένδοξες παλιές μορφές

Κι’ όταν αύριο αφήσει τα θρανία της Σχολής

και στο Στράτευμα αρχίσει εποχή νέας ζωής

θα ‘χει έναν πόθο μέσ’ στην καρδιά, μια κρυφή ελπίδα

Να τιμήσει την Πατρίδα τη γλυκειά, να δοξάσει ηρω’ι’κά.

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΣΤΝΕΔΡΊΑΣΗΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ   ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  ΚΥΜΗΣ

ΤΗΣ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  2013

(Εισήγηση Προέδρου για 1^ο Θέμα)

         

            Καλημέρα σας, έχουμε απαρτία και αρχίζει η συνεδρίαση του Συμβουλίου της Δ.Κ.Κύμης.

          Κατ, αρχήν ευχαριστώ την κ. Αντιδήμαρχο και τους Συμβούλους του Δήμου κ. Κουιμιτζή και κ. Μπελιά για την παρουσία τους καθώς και τους εκπροσώπους τω φορέων που παρευρίσκονται.    

          Εισηγούμενος για τα θέματα τα οποία αναφέρονται στην πρόσκληση ( σ.σ. για την συνεδρίαση),θα ήθελα να πω τα εξής:

          Γενικά για το Δασαρχείο:

          Κατ΄ αρχήν παρά την προσπάθεια που κάναμε κι’ εγώ και ο κ. Τρίμης να βρούμε περισσότερα στοιχεία για το πώς καθορίστηκε η έδρα του δασαρχείου, δεν μπορέσαμε να βρούμε κάποια άκρη, παρά μόνο την άποψη του πρώην Δημάρχου κ. Σιδεράκη, ο οποίος μου είπε ότι το δασαρχείο είχε τοποθετηθεί στην Κύμη για το λόγο της δασώδους περιοχής της Ν. Ευβοίας. Στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε, μεγάλο μέρος της περιοχής, ως περιοχή «Natura», φυσικού κάλους,…., από τον Κάβο (περίπου) έως το Μετόχι (σ.σ. όρια με δασαρχείο Χαλκίδας). Αυτός ήταν και ο λόγος παραμονής της έδρας για τόσα χρόνια. Τώρα γιατί μεταφέρθηκε ή έδρα στο Αλιβέρι;

          Δεν θέλω να το θίξω το θέμα αυτό, γιατί το θίξαμε την προηγούμενη  φορά (σ.σ. στην προηγούμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου)   και δημιουργήσαμε μεταξύ μας τριβές που δεν υπήρχε λόγος να δημιουργηθούν.

          Η απόφαση της μετακίνησης(σ.σ. το έγγραφο), τουλάχιστον εγώ δεν έχω δει κάποιο χαρτί που να λέει ότι αποφασίστηκε η μετακίνηση της έδρας του δασαρχείου από την Κύμη στο Αλιβέρι. Δεν ξέρω εάν έχει βγει κάποια απόφαση από την Περιφέρεια, το μόνο που έχω δει είναι αυτό προς την οικονομική Διεύθυνση, προκειμένου να προβεί στις ενέργειες εκείνες για την λήξη του συμβολαίου ενοικίασης του κτηρίου.(σ.σ. στην Κύμη).Μου έγιναν καταγγελίες για την μεταφορά των αρχείων με ιδιωτικά μέσα κλπ, …… .

          Παραμένει όμως το ερώτημα: Ποία τα κριτήρια επιλογής της έδρας και της ονομασίας; (σ.σ. δεν θα μπορούσε να ονομασθεί «Δασαρχείο Νοτίου Ευβοίας»;). Μου έχει δώσει κάποια στοιχεία ο κ. Τρίμης. Θα το ψάξω.

          Σχετικά με το «Ψήφισμα».

          Όπως συζητήσαμε την προηγούμενη φορά, αυτό που είχα εκδώσει εγώ, ως ψήφισμα, το είχα εκδώσει, με την πεποίθηση, που απεδείχθη ότι ήταν λανθασμένη, ότι όλοι θα υποστηρίζαμε κάτι το οποίο είχε σχέση με το όφελος της «Κύμης». Δυστυχώς δεν είχαμε όλοι (σ.σ. τα μέλη του συμβουλίου) την ίδια άποψη επί του θέματος.   Το αποτέλεσμα όμως αυτό δεν αλλάζει, γιατί μπορούσα στο προηγούμενο Συμβούλιο να περάσω το ίδιο ψήφισμα, όπως ακριβώς το είχα ανακοινώσει, μια και έχω την πλειοψηφία του Συμβουλίου ως παράταξη. Ήθελα όμως να βγει το ψήφισμα ομόφωνα και γι’ αυτό ανακάλεσα το τμήμα εκείνο που αναφέρεται στην περίπτωση της δασάρχου. Μόνο και μόνο για να βγει ομόφωνα. Αυτό όμως εκθέτει το Συμβούλιο της Δ.Κ.Κύμης γιατί δείχνει ότι αυτό που ενοχλούσε δεν ήταν η απομάκρυνση του Δασαρχείου, αλλά ο καυτηριασμός των πράξεων και ενεργειών της κ. δασάρχου.

          Παραμένουν όμως τα ερωτήματα. Γιατί δεν μας ενημερώνει; …….

          Περί Ιεραρχίας.

          Ουδείς διαμαρτυρήθηκε, μέχρι τώρα, γιατί η Δ.Κ.Κύμης αλληλογραφεί κατευθείαν με διάφορες υπηρεσίες, όπως πχ.:

-                      Όταν η Δ.Κ. αλληλογραφούσε και οργάνωσε την καθαριότητα των ακτών, η οποία έχει στεφθεί με μεγάλη επιτυχία τρία συνεχόμενα χρόνια και έδωσε την ευκαιρία  και σε άλλες τοπικές κοινωνίες να ενεργοποιηθούν και έδωσε μαθήματα στα παιδιά περί εθελοντισμού και περί συμμετοχής στην καθαριότητα των ακτών και των θαλασσών, με αποτέλεσμα να μας ζητήσουν, μέσω Υπολιμεναρχείου, να συμμετέχουμε μαζί με άλλες μεγάλες οργανώσεις, για καθαρές θάλασσες.

-                     Δεν τους ενόχλησε η αλληλογραφία που κάναμε για τα δημόσια κτίρια ή τα υπό αμφισβήτηση (σσ διεκδικούμενα από Τράπεζες ή από ιδιώτες)……

-                     Δεν τους ενόχλησε η αλληλογραφία που κάναμε για τα ετοιμόρροπα κτίρια…..

-                     Δεν τους ενόχλησε η αλληλογραφία που κάναμε προς ΕΛΓΑ, (σσ για την καταστροφή της παραγωγής του ελαιοκάρπου)με αποτέλεσμα Βουλευτές Ευβοίας να καταθέσουν ερωτήσεις στη Βουλή…….

-                         Και τόσες άλλες περιπτώσεις.

Γιατί όμως αλληλογραφεί απευθείας η Δ.Κ.Κύμης;

Τον πρώτο χρόνο προσπαθήσαμε μέσω Δήμου, για διάφορα θέματα (σσ το 2011) και ακόμα περιμένουμε απαντήσεις, όπως η ονοματοθεσία οδών κλπ………..(….αναφέρονται κάποιες περιπτώσεις)

………..  η απάντηση των υπηρεσιών του Δήμου είναι ότι «..ανεβάζουν τις απαντήσεις στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ», και ποιος θα ψάξει να το βρει; Έχει η Δ.Κ.Κύμης κανέναν υπάλληλο; Ο Πρόεδρος τα φτιάχνει όλα τα έγγραφα στο σπίτι του, τα τυπώνει στον υπολογιστή του και τα δίνει έτοιμα για να πρωτοκολληθούν και να σταλούν. Πάλι καλά που οι υπάλληλοι του Δήμου κάνουν και την αρχειοθέτηση. Προσωπικά τους είμαι υπόχρεος.

Σας καλώ λοιπόν να τοποθετηθείτε: Να συντάξουμε το έγραφα με ερωτήματα προς το Δασαρχείο; Και αφού το συντάξουμε να το υποβάλλουμε στον Δήμο προκειμένου να ενεργήσει και να μας ενημερώσει ανάλογα ή να το στείλουμε απευθείας;

Απαντήσεις 5-0 το πρώτο, 2-3 το δεύτερο.(σσ ο κ. Δαφνής μου δήλωσε ότι δεν κατάλαβε το ερώτημα, με αποτέλεσμα να υποβάλλονται στο Δήμο. Δύο φορές τον ρώτησα, έτσι για να ξέρουμε τι λέμε)

Στη συνέχεια θα επακολουθήσουν οι τοποθετήσεις των συμβούλων.(σσ θα αναρτηθούν άλλη μέρα γιατί μόνος μου τα γράφω)

 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

          Η δυνατότητα να σκεφτόμαστε τις τόσες πολλές όψεις της πολιτικής ζωής έχοντας κατά νου την επικοινωνία,  αποτελεί ταυτόχρονα ευχή και κατάρα. Η δημοκρατία είναι το κατ'εξοχήν πολίτευμα της πολιτικής ελευθερίας. Το φρόνημα των πολιτών εκδηλώνεται με τον πολυκομματισμό που έχει αναγκαστική συνέπεια την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία.

          Στο σύνταγμά μας η ελευθερία εκφράζεται με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, άρα και με την ελεύθερη και αδέσμευτη χρήση των μαζικών μέσων ενημέρωσης. Πολιτική επικοινωνία είναι η διαδικασία που επιτρέπει σ'εκείνον ή σ'εκείνους που την ελέγχουν να προσδιορίζουν συνχρόνως και σ΄ορισμένο μέτρο την πολιτική μας συμπεριφορά. Ένας αποτελεσματικός έλεγχος της πολιτικής συμπεριφοράς σημαίνει προπαρασκευή  σ'ορισμένες κατευθύνσεις πολιτικής δράσεως και στη συνέχει διόρθωση της πορείας στην περίπτωση που θα παρατηρηθεί απόκλιση. "Ο κίνδυνος της απεριόριστης ελευθερίας και ο κίνδυνος του περιορισμού της δημιούργησαν ένα πρόβλημα στην επιστήμη της διακυβέρνησης των Μ.Μ.Ε. που μέχρι σήμερα η ανθρώπινη γνώση φαίνεται ανίκανη να επιλύσει. Αν δεν μπορεί να δημοσιευτεί τίποτα άλλο εκτός απ' αυτά που έχουν προηγουμένως εγκριθεί από την πολιτική αρχή, τότε η εξουσία πρέπει να είναι πάντοτε το μέτρο της αλήθειας. Αλλά αν ο κάθε οραματιστής νέων ιδεών μπορεί να προπαγανδίσει τα σχέδια του, τότε δεν είναι δυνατόν να υπάρξει συμβιβασμός. Αν το κάθε παράπονο για την Κυβέρνηση μπορεί να δημιουργήσει γενικότερη δυσαρέσκεια, δεν είναι δυνατό να υπάρξει Ειρήνη και αν ο κάθε σκεπτικιστής στη Θεολογία μπορεί να διδάξει τους παραλογισμούς του , τότε δεν μπορεί να υπάρξει θρησκεία". (SAMUEL JOHNSON).

           Το όλο θέμα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού πάντα διότι :

          α.       Εν ονόματι της συνταγματικά κατοχυρωμένης διακηρύξεως οτι τα "Μ.Μ.Ε. είναι ελεύθερα" μπορεί να γίνει εκτός των άλλων συστηματική υπονόμευση  των δημοκρατικών θεσμών και ελευθεριών, εκτόξευση συκοφαντιών και διαστρέβλωση των πάντων με έντεχνη διατύπωση και παραπληροφόρηση.

          β.       Εν ονόματι της δήθεν κατακτήσεως της ελευθερίας των Μ.Μ.Ε.  μπορεί να επιχειρηθεί η φίμωση αυτών και η κατάλυση της ελευθερίας τους.

          Στην πρώτη περίπτωση έχουμε την κλασική μορφή της πολιτικής προπαγάνδας, η οποία χρησιμοποιεί για την εξάπλωση της, σαν οπλικά όλα τα Μ.Μ.Ε. και επικοινωνίας.  Η πολιτική προπαγάνδα  δεν αποβλέπει στην διαδήλωση καθαρώς πολιτικών απόψεων και μόνο. Πολλές φορές έχει για σκοπό της μαζ'ι με την διάδοση μιας ορισμένης πολιτικής ιδεολογίας την ανατροπή μιας θρησκευτικής πίστεως, τη διάδοση μιας ολόκληρης φιλοσοφίας , τη δημιουργία δικών της κοινωνικών, ηθικών και βιοθεωρητικών αντιλήψεων. Η πολιτική προπαγάνδα έχει λοιπόν για στόχο της συχνά ολόκληρο το "είναι" πνευματικό, ψυχικό και ηθικό του ανθρώπου. Γι' αυτό δεν αλλάζει μόνο την πολιτική του συμπεριφορά, αν και σ'αυτη αποβλέπει κυρίως, αλλά ολόκληρη την ιδιοσυγκρασία του. Στόχος της είναι ο ίδιος ο άνθρωπος σαν μέλος της κοινωνίας. Συνεπώς μια επιτυχημένη πολιτική προπαγάνδα μπορεί να επηρεάσει την ίδια την ουσία του ανθρώπου.

          Παραδείγματα έχουμε πολλά , όπως η ναζιστική Γκεμπελική προπαγάνδα ,  με τη δημιουργία φανατισμένων οπαδών οι όποιοι έχουν δίκες τους αντιδράσεις, ακατανόητες για τους άλλους και είναι διατιθέμενοι, σύμφωνα με μια δική τους αντίληψη περί ηθικής να κάνουν οτιδήποτε για την επίτευξη του σκοπού τους.

          Αλλά αν παμε ακόμα πιο πίσω στο χρόνο θα δούμε την προπαγάνδα, είτε στρατιωτική είτε πολιτική να δεσπόζει και να ανθεί στη Δημοκρατία των Αθηνών παρόλο που τα Μ.Μ.Ε. της εποχής περιορίζονταν στον προφορικό λόγο και στις επιγραφές. 

          Στη σύγχρονη εποχή πλέον η πολιτική επικοινωνία είναι μέσα στη ζωή μας, σε κάθε μας βήμα. Τα Μ.Μ.Ε. και οι εφημερίδες ιδιαίτερα, πέρασαν πια σε βιομηχανική περίοδο και έχουν γίνει τεράστιες επιχειρήσεις, με οικονομικά συμφέροντα, με επενδύσεις, κόστος παραγωγής, διαφημίσεις, παράγοντες που επηρεάζουν την αρχική αποστολή τους που είναι η πραγματική και αντικειμενική ενημέρωση. Έτσι σήμερα στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων θυσιάζονται, το ήθος και η αντικειμενικότητα και έχουμε φτάσει στο σημείο να ομιλούμε για  "κίτρινο " τύπο και "τετάρτη εξουσία". Τα Μ.Μ.Ε. δεν διστάζουν να αυθαιρετούν, να προχειρολογούν λασπολογούν θίγοντας υπολήψεις και προ πάντων να μη διορθώσουν τα λάθη και να μην αποκαθιστούν την αλήθεια.

          Όλα αυτά τα φαινόμενα εντείνονται ιδιαίτερα κατά τις προεκλογικές περιόδους βομβαρδίζοντας τον θεατή ή τον ακροατή με κάθε μέσον που μπορεί να διεγείρει τις αισθήσεις του. Περνώντας τα μηνύματα ακόμα και στο υποσυνείδητο χρησιμοποιούν την τηλεόραση, τον τύπο, την αφίσα, την προκήρυξη και κάθε είδος Μ.Μ.Ε. και επικοινωνίας. Είναι πράγματι η περίοδος που δοκιμάζονται τα νεύρα μας και μετριέται η αντοχή μας σε κάθε είδος ρύπανσης.

          Εκείνοι που χαρακτηρίζονται ως "αφανείς διαμορφωτές" της κοινή γνώμης γνωρίζουν τόσο καλά την επιστήμη της πολιτικής επικοινωνίας, που δεν αφήνουν περιθώρια για πραγματικά ελεύθερη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

          Άλλοτε ένας ηγέτης μπορούσε να κυβερνά αγνοώντας ίσως την διάθεση της κοινής γνώμης. Σήμερα αυτό είναι αδύνατον. Ειδική στατιστική υπηρεσία μετρά με ποσοστιαίες μονάδες και με ακρίβεια τη διαμόρφωση και διάθεση της κοινής γνώμης κατά τις προεκλογικές περιόδους, δίδοντας με ακριβέστατη προσέγγιση τα ποσοστά επιτυχίας των υποψηφίων. Ειδικοί προπαγανδιστικοί σύμβουλοι είναι το "δεξί χέρι" κάθε σύγχρονης κυβέρνησης και κάθε πολιτικού υποψηφίου ηγέτη.

          Στην επιστήμη της πολιτικής επικοινωνίας γίνεται διάκριση των Μ.Μ.Ε. σε "θερμά" και "ψυχρά". Έτσι το ραδιόφωνο π.χ. είναι από την ίδια του την  ταχτική ένα θερμό μέσο ενημέρωσης που περιορίζει τη κριτική αξιολόγηση και ενισχύει την υποβλητική συμμετοχή. Ο ακροατής δεν βλέπει αλλά υποβάλλεται με ακρίβεια σε ότι ακούει. Ο Χίτλερ (θερμό μήνυμα) με ανάλογη φωνητική υποβλητικότητα αντιστοιχούσε απόλυτα στο θερμό επικοινωνιακό χαρακτήρα του ραδιοφώνου. Αντίθετα η τηλεόραση είναι τεχνικά ψυχρό επικοινωνιακό μέσο που επιτρέπει και ενθαρρύνει την συμπληρωματική κριτική του θεατή και την κριτική εκτίμηση. Αν η τηλεόραση υπήρχε την εποχή του Χίτλερ είναι πολλή πιθανό να τον γελοιοποιούσε διότι ένα ψυχρό επικοινωνιακό μέσο δεν ανέχεται εύκολα ένα θερμό μήνυμα.

           Ο θεατής της τηλεόρασης έχει συνηθίσει να συμπληρώνει την οριακή συγκεχυμένη και ταχύτατα διαδεδομένη εικόνα με την φαντασία. Η νίκη του Κένεντυ έναντι του Νίξον, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εικόνα που έβλεπε στο πρόσωπο του Κένεντυ ο μέσος Αμερικανός. Ένα πρόσωπο ανεπιτήδευτο, ήπιο, εύπλαστο, συμπαθητικό επέτρεπε στον μέσο Αμερικάνό να του δίνει μορφή του ηθικού, του πατριώτη, του οικογενειάρχη, ίνδαλμα του Αμερικανού ονείρου.

          Οι ανατολικοί ανέπτυξαν  και αυτοί την πολιτική επικοινωνία κατά κόρον χρησιμοποιώντας τεράστιους οργανισμούς και επιτελεία με αποκορύφωμα τον Λένιν που δημιούργησε Υπουργείο Κινηματογραφίας.

Όταν του εξέφρασαν την απορία πως δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην νέα εφεύρεση, ο Λένιν είπε : " Πως είναι δυνατόν να την αγνοήσω; Πρόκειται για μαζικό διαμορφωτή της κοινής γνώμης". Στη συνέχεια ο Τρότσκι  εφευρέτης των "γεωψυχικών ζωνών" οργάνωσε ειδική υπηρεσία, η οποία είχε μοναδικό έργο να συγκεντρώνει  καθημερινά πληροφορίες για τα ρεύματα της κοινής γνώμης σ' όλες τις άκρες της Ρωσίας και να καταρτίζει ψυχολογικούς χάρτες.

          Οι σοβιετικοί μελέτησαν εξαντλητικά τον άνθρωπο και τον τρόπο με τον οποίο παράγονται οι ιδέες και οι σκέψεις του. Στηριζόμενοι στα πορίσματα της ψυχολογίας, ιστορίας, κοινωνιολογίας δημιούργησαν μια νέα επιστήμη την "πολιτική ψυχολογία".

          Η ψυχοπολιτική είναι η επιστήμη που μελετά τους νόμους που καθορίζουν την πολιτική συμπεριφορά των ανθρώπων και διαμορφώνουν το φαινόμενο που λέγετε κοινή γνώμη. Αντικείμενό της είναι ο άνθρωπος ως πολιτικό ον. Είναι λοιπόν η επιστήμη διαμορφώσεως της κοινής γνώμης και έτσι μετατρέπει και την πολιτική προπαγάνδα σε επιστήμη. 

          Όλες οι αποχρώσεις των πολιτικών συστημάτων που εξυπηρετούνται από καλά ανεπτυγμένα δίκτυα μαζικής ενημέρωσης απολαμβάνουν και δυνατότητες επικοινωνίας τόσο για τον έλεγχο όσο και  για την κάλυψη που οι φτωχοί από άποψη μέσων ενημέρωσης  συγγενείς δεν διαθέτουν ανεξάρτητα από το πόσο εκτεταμένα μπορεί να είναι τα κανάλια επικοινωνίας των οργανώσεων και των ομάδων τους.

          Ακριβολογώντας μπορούμε να πούμε ότι η ανάπτυξη των Μ.Μ.Ε. σε μια κοινωνία διαφοροποιεί με τον πιο βασικό τρόπο την όψη της πολιτικής. Οι ειδήσεις ταξιδεύουν μακρύτερα και γρηγορότερα στο σύστημα μαζικής ενημέρωσης και διευκολύνεται η ομοιογένεια και η ευρύτητα  της δημόσιας πληροφόρησης. Ο πολίτης συμμετέχει πολιτικά σαν μέρος του ακροατηρίου των μέσων ενημέρωσης, δεμένος και εξαρτημένος από την εφημερίδα του, το ραδιοφωνικό του σταθμό, το συγκεκριμένο  κανάλι της τηλεόρασης. Εδώ ακριβώς λοιπόν  χρειάζεται η μεγάλη προσοχή. Από το σημείο αυτό αρχίζουμε να γινόμαστε οπαδοί της πολιτικής προπαγάνδας και αφοσιωμένοι στα Μ.Μ.Ε.  αφήνουμε έξω από το φάσμα των γνώσεών μας άλλα κανάλια και μέσα επικοινωνίας που εξακολουθούν να έχουν ζωτική σημασία στην πολιτική. Πέφτουμε στην παγίδα της παθητικής παρακολούθησης ενός θεάματος από το να διαβάσουμε το ίδιο θέμα από ένα βιβλίο και να αισθανθούμε ολοκληρωμένη πνευματική ευχαρίστηση.

          Στη σημερινή  κοινωνία με τη ταχύτητα που κινείται ο σύγχρονος άνθρωπος θυμίζει στην αντίδρασή του το περίφημο πείραμα του σκύλου του Παυλώφ με το φαγητό του και το κουδούνι. Όταν το κουδούνισμα πλέον γίνει "σήμα" τότε προκαλείται ένας ερεθισμός και μια αντίδραση εξ αντανακλάσεως.

          Έχοντας λοιπόν υπόψη την αντικειμενική ψυχολογία του Παυλώφ μπορούμε να δημιουργήσουμε "σήματα" λεκτικά ή οπτικά που να κάνουν τους ανθρώπους και τις ανθρώπινες μάζες να αντιδρούν όπως θέλουμε. Τα "σήματα" περνούν μέσα στο υποσυνείδητο, χωρίς να το καταλαβαίνουμε και προκαλούνται αυτόματα αντανακλαστικά ορισμένες πράξεις τις οποίες έχουν ήδη προβλέψει οι επινοητές των "σημάτων".

          Το σήμα για να διαπεράσει το "είναι"  του ανθρώπου πρέπει να αγγίζει το κίνητρο του καθενός. Η πολιτική  συνήθως με σκοπό να συμπεριλάβει όλο και μεγαλύτερο πλήθος οπαδών προσπαθεί να βρεί όλη την γκάμα των κινήτρων που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Συνήθως το κίνητρο ανάγκης είναι το βασικότερο (τροφή, εργασία, ένδυση, στέγαση) και το κίνητρο στοργής (συναισθήματα  κοινωνικά, ανθρωπιστικά κλπ).

          Σήμερα κανένας  τομέας ανθρώπινης ζωής δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από την πολιτική η οποία χρησιμοποιεί τα Μ.Μ.Ε. προπαγανδιστικά αλλά ακολουθεί τον κανόνα "παντού τα πάντα" με όλα τα μέσα επεμβαίνει  βίαια ωμά ξεγλιστρώντας με κάθε μέσο στο οικογενειακό μας άσυλο και χαλκεύοντας   κάθε ιδεολογία κάθε ατομική και ομαδική βούληση.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

( ΠΨΕ )

         

          1.      ΕΙΣΑΓΩΓΗ    

                   Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις (ΨΕ) στη γενικώτερή τους μορφή,δεν αποτελούν σύγχρονη επινόηση. Αντίθετα, έχουν εφαρμοσθεί αναρίθμητες φορές κατά το παρελθόν, καθώς η ικανότητα επιδράσεως στη σκέψη και τα αισθήματα των ανθρώπων, υπήρξε αποτελεσματικό μέσο οποιασδήποτε μάχης για την δημιουργία του επιθυμητού αποτελέσματος , σε όλες τις εποχές και περιόδους της ιστορίας. Τόσο οι πολιτικοί όσο και οι στρατιωτικοί ηγέτες, έχουν κατ’ επανάληψη χρησιμοποιήσει πρωτότυπα ή μη ψυχολογικά μέσα και ενέργειες, με σκοπό την εξαπάτηση των αντιπάλων τους, και τον επηρεσμό των συναισθημάτων και διαθέσεων των εχθρικών δυνάμεων και πληθυσμών.

Τα τελευταία χρόνια οι ΨΕ χρησιμοποιούνται ευρέως από τους πολιτικούς, με χρήση όλων των μέσων της τεχνολογίας, συνήθως χωρίς φραγμούς και δεοντολογία, με σκοπό την εκλογική νίκη ή και την εξαφάνηση των πολιτικών τους αντιπάλων, ακόμα και της αυτής πολιτικής παράταξης.

                   Ραγδαίες επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις χαρακτηρίζουν την εποχή μας  και καθημερινά εμφανίζονται νέα τέλεια   μέσα μαζικής ενημέρωσης, με αποτέλεσμα οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις   όπως ήταν φυσικό, να λάβουν μορφή ειδικών επιχειρήσεων, που σχεδιάζονται και διεξάγονται μεθοδικά και συστηματικά.

          Παρά όμως την τελειότητα των σύγχρονων όπλων και μηχανημάτων, δεν παύουν αυτά να βρίσκονται κάτω από τις εντολές του ανθρώπου, που ήταν, είναι και θα παραμείνει η βασική πολεμική μηχανή, και ο κύριος πρωταγωνιστής του πεδίου της μάχης. Η ικανότητα, η οργάνωση και η βούληση μιας πολιτικής παράταξης οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα και στην επιτυχία του σκοπόυ.

          Οι πράξεις και οι ενέργειες όμως του ανθρώπου ρυθμίζονται, όπως είναι γνωστό, απ’ το νου και τη ψυχή του. Σκοπός ακριβώς των ψυχολογικών επιχειρήσεων είναι ο επηρεασμός των ανθρωπίνων αυτών στοιχείων, ώστε   να επιτευχθεί η επιβολή της θελήσεως επί του αντιπάλου . Με την έννοια αυτή οι ΨΕ συμβάλλουν αποφασιστικά στην επιτυχία των   επιχειρήσεων (στρατιωτικών ή πολιτικών)  και των   σκοπών και των επιδιώξεων.

          2.      Στη συνέχεια θα αναφερθούμε στα παρακάτω θέματα:   

                   α.      Σκοπός  

                   β.      Ορισμοί

                   γ.       Ιστορικά Παραδείγματα

                   δ.      Αρχές ΠΨΕ

                   ε.       Ρόλος των ΠΨΕ

                   στ.     Αποστολή των ΠΨΕ

                   ζ.       Δυνατότητες των ΠΨΕ

                   η.      Περιορισμοί των ΠΨΕ

                   θ.      Χρησιμοποίηση των ΠΨΕ

                   ι.        Πηγές-Όργανα Πληροφοριών ΠΨΕ

                   ια.      Μέσα ΨΕ

                   ιβ.      Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως και σχέσεις μεταξύ τους

                   ιγ.      Συμπεράσματα

                   α.      ΣΚΟΠΟΣ     

                            

Η ανάλυση των Ψ.Ε.  σε συνδυασμό με τα ΜΜΕ, η κατάδειξη  της αξίας των Ψ.Ε., σαν σημαντικού όπλου υποστηρίξεως  των επιδειώξεων  ενός πολιτικού φορέα και η επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.

                   β.      ΟΡΙΣΜΟΙ

                            

(1)     Πολιτικές Ψυχολογικές Επιχειρήσεις (Π.Ψ.Ε.)   

                                      Σχεδιασμένες ψυχολογικές δραστηριότητες σε προεκλογική περίοδο  και σε περίοδο μετά τις εκλογές, κατευθυνόμενες προς εχθρικά, φιλικά   ή ουδέτερα ακροατήρια, με σκοπό να επηρεάσουν τη στάση και τη συμπεριφορά αυτών, ευνοΪκά προς τις επιδιώξεις αυτού του φορέα που τις διεξάγει, πάνω σε πολιτικά, κοινονικά και οικονομικά θέματα.

                             (2)     Πολιτική Ψυχολογική ενέργεια (ΠΨΕΝ)   

                                      Η χρησιμοποίηση   μέσων και  δραστηριοτήτων σε   προεκλογική περίοδο  και σε περίοδο μετά τις εκλογές  , με σκοπό να περιορισθεί   η επιρροή ενός πολιτικού φορέα επι του πληθυσμού μιας χώρας με εχθρικά, φιλικά   ή ουδέτερα αισθήματα.

                             (3)     Πολιτικός Ψυχολογικός Πόλεμος (ΠΨΠ)   

                                      Είναι η άσκηση πολιτικής ψυχολογικής πιέσεως στον πληθυσμό  , κατά την περίοδο εντάσεως προεκλογικών περιόδων ή κατά την διάρκεια μεταξύ δύο εκλογών, για τον επηρεασμό της στάσεως και της συμπεριφοράς εχθρικών ομάδων και άλλων στόχων. Χρησιμοποιείται κυρίως για υποστήριξη όλων των προσπαθειών, οι οποίες κατευθύνονται κατά μη φιλικού ακροατηρίου, με σκοπό από τη μια μεριά να εξασθενήσει τη θέλησή του να υποστηρίξει αντίπαλο πολιτικό φορέα   κι από την άλλη να υποστηρίξει τις φίλιες πολιτικές επιδειώξεις.

                             (4)     Πολιτικός Στρατηγικός Ψυχολογικός Πόλεμος    

                                      Ενέργειες με τις οποίες επιδιώκονται μακρόχρονοι   πολιτικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί αντικειμενικοί σκοποί, οι οποίοι λαμβάνουν χώρα σε περίοδο μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων,  με σκοπό να υπονομεύσουν τις θέσεις του αντίπαλου πολιτικού φορέα και να περιορίσουν τις δυνατότητες αυτού για διεξαγωγή ανάλογου ψυχολογικού πολέμου. Δυνατόν οι ενέργειες αυτές να κατευθύνονται προς την πολιτική ομάδα που κυβερνά, την κυβέρνηση και τα όργανα της ή προς την αξιωματική αντιπολήτευση και γενικά αντιπάλους πολιτικούς φορείς, προς το σύνολο του εχθρικού πληθυσμού με διαφορετικές πολιτικές θέσεις και πεπιθείσεις , ή προς ορισμένες ομάδες αυτού

                             (5)     Τακτικός Πολιτικός Ψυχολογικός Πόλεμος    

                                      Ενέργειες που έχουν σαν σκοπό να ασκήσουν ψυχολογική πίεση στις αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις και στους οπαδούς αυτών σε περίοδο μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων ή κατά την περίοδο εντάσεως προεκλογικών περιόδων. Ο Τακτικός Πολιτικός Ψυχολογικός Πόλεμος πρέπει να είναι συντονισμένος προς τη πολιτική του Στρατηγικού Π.Ψ.Π., διεξάγεται όμως σε επιμέρους τομείς, με ειδικούς επιστήμονες και με εξιδηκευμένο προσωπικό.

                             (6)     Πολιτικές Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Σταθεροποιήσεως  

                                     

(α)     Γενικά

                                      Με τον όρο Πολιτικές Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Σταθεροποιήσεως εννοούμε τις ενέργειες, που έχουν σαν σκοπό να βοηθήσουν στην επιβολή και διατήρηση του πολιτικού φορέα που εξήλθε νικητής από τις εκλογές και να αποκτηθεί η υποστήριξη και των οπαδών αντιπάλων πολιτικών φορέων.

                                                 

(β)     Αντικειμενικοι Σοποί (ΑΝΣΚ) των Ψ.Ε. Σταθεροποιήσεως.

          Οι κύριοι ΑΝΣΚ των Ψ.Ε. είναι δύο: Η διατήρηση της υποστήριξης από τους φίλιους οπαδούς  και η απόκτηση της υποστήριξης από οπαδούς αντιπάλων πολιτικών φορέων.

                   γ.       ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ    

                             (1)     Η ψυχολογία σαν όπλο - Ιστορικά παραδείγματα - Τρόποι χρησιμοποιήσεως του Ψ.Π. σήμερα

                                      (α)     Οι Ψ.Ε., σε ευρύτερη έννοια, δεν είναι σημερινή επινόηση. Η ικανότητα επιδράσεως στη σκέψη και στα αισθήματα των ανθρώπων, υπήρξε αποτελεσματικό μέσο σε στρατιωτικές στην αρχή αλλά και πολιτικές μάχες και διενέξεις, σε όλες τις εποχές και περιόδους της ιστορίας. Πολιτικοί ή στρατιωτικοί αρχηγοί διαφόρων φυλών ή κρατών ακόμα και κομμάτων, που ήρθαν σε αντιπαλότητα μεταξύ τους, χρησιμοποίησαν πρωτότυπα ψυχολογικά μέσα ή τρόπους ενέργειας, που είχαν σκοπό να εξαπατήσουν τον αντίπαλο, και να επιδράσουν στα αισθήματα, στη ψυχή και στο ηθικό των πολεμιστών ή του λαού. Από τις αναρίθμητες περιπτώσεις εφαρμογής Ψ.Ε. κατά το παρελθόν, αναφέρονται μερικές χαρακτηριστικές, κατά βάση σε στρατιωτικά θέματα, που θα μπορούσαν όμως άνετα με την κατάληλη προσαρμογή να είχαν χρησιμοποιηθεί και σε εκλογικές μάχες,  κατά χρονολογική σειρά, όπως περιγράφονται στην υπάρχουσα βιβλιογραφία.

                                      (β)     Στο 7ο κεφάλαιο του βιβλίου κριτών, αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου της Εβραϊκής φυλής κατά των Ισμαηλιτών, αρχηγός των Εβραίων ήταν ένας από τους κριτάς, ο Γεδεών. Ο Γεδεών, με τις δυνάμεις που διέθετε, ήταν σε μειονεκτική αριθμητικώς κατάσταση έναντι των Ισμαηλιτών. Για να μπορέσει να εξουδετερώσει την υπεροχή αυτή, ο Γεδεών επινόησε το εξής: Συνηθιζόταν τότε, ανά εκατό άνδρες να υπάρχει μια λάμπα φωτιστική και μια σάλπιγγα. Οι λάμπες (δαυλοί) τοποθετήθηκαν μέσα σε πιθαράκια πήλινα, για να μη φαίνονται τη νύκτα από τον εχθρό. Τα μεσάνυκτα της προηγούμενης ημέρας της συγκρούσεως, έδωσε εντολή να σπάσουν τα πιθαράκια, να ηχήσουν οι σάλπιγγες, και να επιτεθούν κατά των κοιμωμένων Ισμαηλιτών. Από τον αριθμό των δαυλών, οι Ισμαηλίτες νόμισαν ότι είχαν να κάμουν με πλέον των τριάντα χιλιάδων ανδρών. Επήλθε σύγχιση και πανικός. Υπό το πρίσμα του Ψ.Π., εξετάζοντας το τέχνασμα του Γεδεών, βλέπουμε ότι μεταβίβασε στον αντίπαλο μια απατηλή εντύπωση, που προκάλεσε τη σύγχιση, και τελικά τον πανικό.

                                     

(γ)     Ένα επιτυχές παράδειγμα χρησιμοποίησης Ψ.Π., έχουμε από τους Έλληνες κατά τους Περσικούς πολέμους, το οποίο αναφέρει ο Ηρόδοτος. Ο Θεμιστοκλής, προκειμένου να επιτύχει μείωση της μαχητικής ικανότητας των Περσών, ανέγραψε πάνω στα βράχια, ορατά από τη θάλασσα λιμάνια κι όρμους που ελλιμενίζετο ο περσικός στόλος του Ξέρξη κατά την κάθοδό του στην Ελλάδα, τα εξής: Άνδρες Ίωνες κάνετε μεγάλο σφάλμα αγωνιζόμενοι κατά των πατεράδων σας, βοηθώντας τον εχθρό για την υποδούλωση της Ελλάδας. Ελάτε σε εμάς. Εάν δεν μπορείτε, αποσύρατε τις δυνάμεις σας από τη σύγκρουση και παρακινήστε και τους Καριάτες να πράξουν το ίδιο. Εάν τίποτε από αυτά δεν κατορθώσετε, και είστε υποχρεωμένοι να παραμείνετε όταν εμεις εμπλακούμε, προσποιηθείτε τον άρρωστο και παραμείνετε αδρανείς, ενθυμούμενοι ότι είστε απόγονοί μας. Ο Θεμιστοκλής, απευθυνόμενος προς τους Ίωνες και Καριάτες, που τους στρατολόγησε ως μισθοφόρους ο Ξέρξης, υπενθυμίζοντάς τους την Ελληνική καταγωγή, επεδίωξε τη μείωση του ηθικού των και την απώλεια της εμπιστοσύνης των Περσών προς αυτούς.

                                      (δ)     Το 1200 μ.Χ ο Τσέγκις Χαν χρησιμοποιούσε, κατά τη διάρκεια της μακράς εκστρατείας του, ένα είδος Πέμπτης φάλαγγας. Πράκτορές του, προηγούμενοι των στρατευμάτων του, εισέδυαν στο εσωτερικό των υπό κατάκτηση λαών, και διέδιδαν τα εξής: Οι στρατιώτες του Τσέγκις Χάν είναι όλοι γεροί άνδρες, σαν παλαιστές, πειθαρχημένοι και ανυπόμονοι να πολεμήσουν. Το πόσοι είναι, δεν μπορείς να τους μετρήσεις, είναι σαν ακρίδες. Με το είδος αυτό της προπαγάνδας, ο Τσέγκις Χαν προκαλούσε πανικό πριν επιτεθεί.

                                      (ε)     Κατά τον 1ο ΠΠ χρησιμοποιείται η προπα-γάνδα, και ρίπτονται οι πρώτες προκηρύξεις.

                                     

                                      (στ)   Κατά την προεκλογική περίοδο στην Γερμανία ο Χίτλερ προκειμένου να μειώση το κύρος πολιτικού αντιπάλου του δημοσίευσε στη πρώτη σελίδα φιλικής του εφημερίδας επιβαρυντικά στοιχέία για την ηθική της συζήγου του, αν και ο πολιτικός του αντίπαλος ήταν ανύπανδρος.

                                      (στ)   Όταν εξερράγη ο 2ος Π.Π., οι Γερμανοί διέθεταν ένα όργανο Ψ.Ε. πολύ αποτελεσματικό. Οι Άγγλοι και Γάλλοι διέθεταν ανεπαρκή μέσα, και ξεκίνησαν αρχικά να σπάσουν το μονοπώλιο της προπαγάνδας του Γκαίμπελς. Τούτο το επεδίωξαν με μια προπαγάνδα στηριζόμενη στην αλήθεια, και κατάφεραν ώστε τα τελευταία χρόνια του πολέμου, ο Γερμανικός λαός να μη δίδει πίστη στα λεγόμενα της Γερμανικής προπαγάνδας, αλλά να τα συγκρίνει με αυτά του ΒΒC για να βρεί την αλήθεια. 

                                      (ζ)      Πολλές φορές οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις στηρίχθηκαν στην αλήθεια, αλλά και πολλές φορές στο ψεύδος παρουσιάζοντας μία πλαροφορία με πλαστογραφημένα στοιχεία, όπως έγγραφα, φωτογραφίες ή ειχογραφημένα κείμενα.                                     

                   δ.      ΑΡΧΕΣ Π.Ψ.Ε.   

                             Οι Π.Ψ.Ε. σχεδιάζονται και διεξάγονται με βάση τις παρακάτω αρχές, για να εξασφαλισθεί η επιτυχία τους.

                             (1)     Ενιαία Κατεύθυνση

                                      Η αρχή της ενιαίας κατεύθυνσης απαιτεί την ύπαρξη ενιαίου φορέα, ολοκληρωτικά υπεύθυνου για την παροχή κατευθυντηρίων οδηγιών, για το συντονισμό και τη διεύθυνση των Π.Ψ.Ε., και για την διεξαγωγή αυτών στα πλαίσια της Πολιτικής του φορέα που τις πραγματοποιεί.  Με τον ενιαίο φορέα, εξασφαλίζεται ταχύτητα ενεργείας, αποφεύγεται η σύγχυση και επιτυγχάνεται μεγαλύτερη απόδοση των μέσων και μεθόδων.

                             (2)     Ευκαμψία

                                      (α)     Με την αρχή αυτή, επιδιώκεται η προσαρ-μογή στην κατάσταση που κάθε φορά υπάρχει, όπως αυτή προκύπτει ύστερα από εκτίμηση του ορθού προσδιορισμού της σχέσης των δυνάμεων και δυνατοτήτων, μεταξύ των αντιπάλων ιδεολογικών παρατάξεων.

                                      (β)     Κατά την εφαρμογή της αρχής, θα καταστεί πολλές φορές αναγκαία, ιδιαίτερα για λόγους τακτικής, η υιοθέτηση τέτοιων μέτρων, που εκ πρώτης όψεως φαίνονται ότι δεν εξυπηρετούν τη στρατηγική που χαράχτηκε για τις Π.Ψ.Ε.

                                      (γ)     Η εφαρμογή της αρχής της ευκαμψίας, δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στους επιδιωκόμενους κάθε φορά αντικειμενικούς σκοπούς, όπως εκτίθεται παραπάνω, αλλά πρέπει να επιδιώκεται και κατά την επιλογή των μέσων των πολιτικών ψυχολογικών Επιχειρήσεων, με την έννοια της αποφυγής μιας άκαμπτης χρήσεως των ιδίων πάντοτε μέσων ή μεθόδων.

                             (3)     Εμμονή

                                      (α)     Αυτή υλοποιείται με τις πολλαπλές επαναλήψεις και τη συγκεντρωτική χρησιμοποίηση των φορέων ή μέσων μαζικής επικοινωνίας, σε τόπο και χρόνο, σε κάποια πολιτική ψυχολογική επιχείρηση. Κυρίως όμως, η αρχή αυτή αφορά έμμεσα στην επίτευξη του σκοπού που κάθε φορά τίθεται.

                                      (β)     Στην εφαρμογή της εν λόγω αρχής, υπάρχουν ορισμένα κατά περίπτωση όρια, που δεν μπορούμε να υπερβούμε χωρίς συνέπειες. Για το λόγο αυτό η αρχή αυτή πρέπει να τηρείται σε συνδυασμό με την αρχή της ευκαμψίας.

                             (4)     Αποφυγή του Κορεσμού

                                      Η αρχή αυτή συνίσταται στην αποφυγή υπερβολικών πολλαπλών επαναλήψεων και της υπερβολικής χρησιμοποιήσεως των μέσων μαζικής ενημερώσεως, ώστε να αποφεύγεται ο κορεσμός του στόχου,που ενδέχεται να δημιουργήσει αντιδράσεις από ανία μέχρι ενόχληση.

                   ε.       Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ Π.Ψ.Ε.

                             (1)     Γενικά

                                      (α)     Οι Π.Ψ.Ε. αποτελούν ένα από τα μέσα που έχει στη διάθεσή του ο Αρχηγός ενός πολιτικού φορέα, για να φέρει σε πέρας την αποστολή του.

                                      (β)     Οι Π.Ψ.Ε. έχουν σκοπό να πείσουν το ακροατήριο να συμπεριφέρεται κατά επιθυμητό τρόπο, και ειδικότερα αποβλέπουν:

                                                1/      Στην πτώση και υπονόμευση του ηθικού του αντιπάλου πολιτικού φορέα και στην ανάπτυξη  στον πληθυσμό στάσεως που να ευνοεί τους σκοπούς του.

                                                2/      Στη διατήρηση της υποστήριξης με το φιλικό προς εμάς τμήμα του πληθυσμού της περιοχής  και μετάδοση σε αυτό της πεποιθήσεως ότι η τελική νίκη βρίσκεται με το μέρος μας.

                                                3/      Στην προσέλκυση του πληθυσμού   που είναι   ουδέτεροι.

                  

                   στ.     ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ Π.Ψ.Ε.     

                             Είναι να υποστηρίζουν τις ενέργειες ενός πολιτικού φορέα, ώστε να επιτύχει την νίκη κατά τις εκλογές ή να διατηρήση τουλάχιστον ως φορέας εξουσίας και να αυξήσει τις δυνάμεις του στη μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων περιόδο.

                   ζ.       ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ Π.Ψ.Ε.  

                             (1)     Να χρησιμοποιούν    ψυχολογικά τα μέσα μαζικής επικοινωνίας για μετάδοση μηνυμάτων προς επηρεασμό του στόχου.

                             (2)     Να έχουν σαν στόχο ομάδες πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, θρησκευτικές, εργατικές και υπαλλήλων  μελών οργανισμών, εποχειρήσεων, καθώς και κοινής καταγωγής ή προέλευσης.

                             (3)     Να επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική ξένων κρατών, την κοινή γνώμη αυτών , αλλά και τα μέσα επικοινωνίας των.

                             (4)     Να υποστηρίζουν πολιτικούς αντικειμενικούς σκοπούς, για συνεργασία ουδέτερων φορέων, για ενίσχυση ή εξασθένιση πολιτικών συμμαχιών και για αποτροπή άλλου φορέα από την ανάληψη πολιτικών  ψυχολογικών επιχειρήσεων .

                             (5)     Σε συνδυασμό με άλλα αποτελέσματα   οι Π.Ψ.Ε. είναι σε θέση να βοηθήσουν  στα εξής:

                                      (α)     Να μειώσουν το ηθικό του αντιπάλου πολιτικού φορέα καθώς και του λαού που τον υποστηρίζει .

                                      (β)     Να μειώσουν τη συνεκτικότητά του, υποσκάπτοντας το ηθικό του.

                                      (γ)     Να υποκινήσουν το προσωπικό του σε διαρροή προς αυτόν ή να το προτρέψουν σε   εγκατάλειψη θέσεων.

                                      (δ)     Να εξαπατήσουν τον αντίπαλο φορέα και τον υποστηρίζοντα αυτόν λαό, μεταδίδοντας σε αυτόν ψευδείς ειδήσεις, που δεν έρχονται σε αντίθεση με τους νόμους του κράτους.

                             (6)     Να κατευθύνουν και να ενθαρρύνουν άτομα που διαφωνούν με τον αντίπαλο φορέα μέσα στον χώρο του    και να κατευθύνουν τις ενέργειες αυτών κατά της   προσπάθειάς του.

                             (7)     Να ενθαρρύνουν το φιλικό προς εμάς μέρος του λαού κατά την διάρκεια διακυβερνήσεως της χώρας από αντίπαλο πολιτκό φορέα, ώστε να διατηρεί το ηθικό του και να κατευθύνουν τις ενέργειές του (ενεργητικές ή παθητικές) κατά της   προσπάθειας του αντιπάλου φορέα.

(8) Να δημιουργήσουν καλές σχέσεις με ουδέτερα τμήματα του λαού  , ώστε να υποστηρίζουν ενεργά (υλικά και ηθικά) το φίλιο πολιτικό φορέα αλλά και τυχόν συνεργαζόμενους.

                   η.      ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ Π.Ψ.Ε.

                             (1)     Τα αποτελέσματα των Π.Ψ.Ε. περιορίζονται, αν ο αντίπαλος είναι σε θέση να εφαρμόσει αποτελεσματικά αντίμετρα.

                             (2)     Το προσωπικό των Π.Ψ.Ε. δεν θα έχει πάντοτε στη διάθεσή του όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για να εκμεταλλευθεί τρωτά σημεία του αντιπάλου πολιτικού φορέα.

                             (3)     Κατά τις εκτιμήσεις των Π.Ψ.Ε. παρουσιάζονται δυσκολίες, ένεκα των περιορισμών του αντιπάλου, που περιορίζουν τη συλλογή πληροφοριών.

                             (4)     Σε περίπτωση μη συντονισμού των πολιτικών ενεργειών και των  Π.Ψ.Ε., δίδεται ευκαιρία στον αντίπαλο χρήσεως αντιπροπαγάνδας για περιορισμό των αποτελεσμάτων.

                             (5)     Ελλείψεις σε ειδικευμένο προσωπικό .

                             (6)     Περιορισμοί από οικονομικά συμφέροντα.

                   θ.      ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ Π.Ψ.Ε.

                             (1)     Στρατηγικός Π.Ψ.Π.   

                                      Σχεδίαση για την επίτευξη ευρέων και μακροχρονίων σκοπών, σε συντονισμό με τις Εθνικές επιδιώξεις. Τα αποτελέσματα αυτών γίνονται αντιληπτά σιγά-σιγά και στο μέλλον. Κατευθύνεται προς   τον πληθυσμό που υποστηρίζει τον φίλιο πολιτικό φορέα καθώς και το μέρος του λαού που υποστηρίζει τον αντίπαλο πολιτικό φορέα. Οι ΑΝΣΚ των επιχειρήσεων αυτών και η επίτευξή τους αναπτύσσονται παρακάτω:

                            

                             (2)     ΑΝΣΚ Στρατηγικού Π.Ψ.Π.

                                      (α)     Να υποστηρίξουν και να επεξηγήσουν την πολιτική, τις επιδιώξεις και τους αντικειμενικούς σκοπούς του πολιτικού φορέα, από τον οποίο διεξάγονται.

                                      (β)     Να υπενθυμίζουν την πολιτική και τους σκοπούς, που φιλοδοξεί να αποκτήσει ο λαός, κάθε φορά που κρίνεται σκόπιμο.

                                      (γ)     Να διεγείρουν την κοινή γνώμη ή να προκαλέσουν πολιτικές πιέσεις, για ανάληψη ή αποφυγή πολιτικών πράξεων.

                                                 

                                      (δ)     Να επηρεάζουν τη στρατηγική και τακτική του αντιπάλου πολιτικού φορέα.

                                      (ε)     Να υποστηρίζουν οικονομικές και άλλες κυρώσεις κατά των στελεχών του αντιπάλου πολιτικού φορέα, που δεν απαιτούν άσκηση βίας.

                                      (στ)   Να εγείρουν διαφωνίες ανάμεσα στην   ηγεσία του αντιπάλου πολιτικού φορέα.

                                      (ζ)      Να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του λαού που υποστηρίζει τον αντίπαλο πολιτικό φορέα προς την ηγεσία του και τους σκοπούς του .

                                      (η)     Να μειώσουν το ηθικό των στελεχών και του πληθυσμού που υποστηρίζει τον αντίπαλο πολιτικό φορέα.

                                      (θ)     Να ενθαρρύνουν τη δυσαρέσκεια θρη-σκευτικών, εθνικών, πολιτικών, οικονομικών και άλλων   ομάδων προς τον αντίπαλο πολιτικό φορέα, ένεκα μη ικανοποιήσεως αιτημάτων τους, καθώς επίσης και μεταξύ αυτών.

                                      (ι)      Να αποτρέπουν την ηθική και ενεργό υποστήριξη, ουδέτερων ή φιλικών προς τον αντίπαλο πολιτικό φορέα, ή στην ανάγκη, να επιδιώκουν συνεχή ουδετερότητα αυτών απέναντι σε αυτόν.

                                      (ια)    Να ανεβάσουν το γόητρο της δικής μας ηγεσίας και να μειώσουν το γόητρο της ηγεσίας του αντιπάλου πολιτικού φορέα στη διεθνή κοινή γνώμη.

                                      (ιβ)    Να εξυψώσουν το ηθικό διαφωνούντων ομάδων μέσα στον ιστό του αντιπάλου πολιτικού φορέα.

                                      (ιγ)    Να παράσχουν υποστήριξη σε ομάδες που απεσκίρτησαν του αντιπάλου φορέα  πρόσφατα.

                                      (ιδ)    Να ενισχύσουν ή να συμπληρώσουν τον Τακτικό Π.Ψ.Π..

                             (2)     Τακτικός Π.Ψ.Π.    

                                     

Σχεδιάζεται και διεξάγεται σε περιόδους προεκλογικής έντασης, αλλά και μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων στις οποίες λαμβάνουν χώρα   πολιτικές ψυχολογικές επιχειρήσεις.

                                      (α)     ΑΝΣΚ Τακτικού Π.Ψ.Π.

                                                1/      Να μειώσουν το ηθικό και τη   ισχύ του αντιπάλου πολιτικού φορέα.

                                                2/      Να αυξήσουν τα ψυχολογικά αποτελέσματα που προκαλούνται από τη χρήση των δικών μας ενεργειών.

                                                3/      Να επιφέρουν σύγχυση στον αντίπαλο.

                                                4/      Να διευκολύνουν την κατάληψη εδρών σε  περιοχές όπου είχε επιτυχίες ο αντίπαλος φορέας.

                                                5/      Να διευκολύνουν τη διεξαγωγή του Στρατηγικού Π.Ψ.Π., παρέχοντας σ΄αυτόν λεπτομερείς και επίκαιρες  πληροφορίες για τα τρωτά σημεία του αντιπάλου.

                                                6/      Να δώσουν πληροφορίες και οδηγίες σε φίλιες ομάδες, που ενεργούν για την επιτυχία του επιθυμητού πολιτικού αποτελέσματος.

                                                7/      Να παράσχουν γρήγορα ειδική και άμεση υποστήριξη στις δικές μας ενεργές υπό τον φορέα ομάδες.

                                                8/      Να δημιουργήσουν καλή φήμη για τον πολιτικό φορέα και τους ηγέτες του.

                                      (β)     Περιορισμοί-Αδυναμίες

                                                1/      Έλλειψη ειδικών πληροφοριών για εκμετάλλευση.

                                                2/      Μεταβολή της προς εκμετάλλευση πολιτικής ψυχολογικής καταστάσεως, πριν μεταδοθούν τα μηνύματα των Π.Ψ.Ε. που συντάχθηκαν γι’αυτή.

                                                3/      Στατικές καταστάσεις δεν διευκο-λύνουν τον Τακτικό Π.Ψ.Π.

                   ι.        ΠΗΓΕΣ-ΟΡΓΑΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ Π.Ψ.Ε.

                             (1)     Πηγή πληροφοριών είναι κάθε πρόσωπο, πράγμα ή ενέργεια, από τα οποία προέρχονται οι πληροφορίες. Είναι η αφετηρία της πληροφορίας, που κατ΄αρχήν δεν καθοδηγείται ούτε ελέγχεται.

                             (2)     Πηγές Πληροφοριών Π.Ψ.Ε.   

                                      (α)     Έγγραφα

                                      (β)     Προσωπικό πολιτικών φορέων.

                                      (γ)     Προπαγάνδα κατόπιν αναλύσεως

                                      (δ)     Κοινή γνώμη (κατόπιν αναλύσεως)

                             (3)     Όργανα πληροφοριών είναι κάθε πρόσωπο, μέσο ή ομάδα, που αναζητεί και συγκεντρώνει πληροφορίες, με την παρατήρηση των διαφόρων πηγών, απ΄τις οποίες είναι δυνατή η λήψη πληροφοριών. Είναι το μέσο για την απόκτηση πληροφοριών, που κατά κανόνα καθοδηγείται και ελέγχεται από τα αντίστοιχα άτομα του πολιτικού φορέα.

                             (4)     Όργανα Πληροφοριών Π.Ψ.Ε.   

                                      (α)     Όργανα του φορέα

                                      (β)     Εκτός φορέα Όργανα

                                      (γ)     Όργανα περιστασιακά για διαφόρους λόγους.

                    

                   ια.      ΜΕΣΑ ΠΨΕ    

                             Μέσα διεξαγωγής Πολιτικών Ψυχολογικών Επιχειρήσεων, είναι το κάθε τί που συμβάλει στον επηρεασμό του “στόχου” ή στην απόκτηση επικοινωνίας μ’ αυτόν.

                             (1)     Κατηγορίες Μέσων Διεξαγωγής ΠΨΕ

                                      (α)     Προφορικός Λόγος

                                      (β)     Γραπτός Λόγος

                                      (γ)     Άλλα μέσα.

                             (2)     Κατανομή Ανάλογα με τις Αισθήσεις

                                      (α)     Ακουστικά Ψυχολογικά Μέσα (Ρ/Φ, Δίσκοι, Μαγνητοταινίες κλπ).

                                      (β)     Οπτικά Μέσα Διεξαγωγής Ψ.Ε. (Έντυπα, Εφημερίδες, Εκθέσεις κλπ).

                                      (γ)     Οπτικοακουστικά Μέσα Διεξαγωγής Ψ.Ε. (Τηλεόραση, Θέατρο, Συγκεντρώσεις, Συνεντεύξεις κλπ).

                             (3)     Κανόνες Χρησιμοποιήσεως Π.Ψ.Μ.     

                                      (α)     Σκοπιμότητα Χρησιμοποιήσεως

                                                Τα μέσα διεξαγωγής Π.Ψ.Ε. χρησιμοποιούνται μόνο όταν απαιτείται η μετάδοση κάποιου μηνύματος προς το στόχο.

                             (β)     Προσαρμογή στις Προτιμήσεις του Στόχου

 

                                                Ο στόχος μπορεί να προτιμά μόνο ορισμένα μέσα Π.Ψ.Ε., ένεκα μορφωτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και λοιπών αιτίων.

                                      (γ)     Σεβασμός στις Αρχές και τις Αξίες του Στόχου

                                                Τα μηνύματα προς το στόχο, με οποιοδήποτε τρόπο και αν παρουσιάζονται, δεν πρέπει να αντιτίθενται στα ήθη, έθιμα, αρχές και ηθικές αξίες αυτού.

                                      (δ)     Αποφυγή Κορεσμού του Στόχου

                                                Η επανάληψη αποστολής προς το στόχο μηνυμάτων, σχολίων, ειδήσεων, παροτρύνσεων κλπ, είναι επιβεβλημένη, όμως δεν πρέπει αυτή να φτάνει μέχρι την κατάχρηση, γιατί μπορεί να προκαλέσει κορεσμό, ανία ή ενόχληση αυτού, με ανεπιθύμητες αντιδράσεις.

                                      (ε)     Χρησιμοποίηση Περισσοτέρων από ένα Μέσων Διεξαγωγής

                                                Επιτυγχάνεται έτσι αλληλοσυμπλήρωση των ψυχολογικών μέσων, μεγαλύτερη επικάλυψη του Στόχου και καλύτερη κατανόηση των μηνυμάτων.

                             (4)     Προφορικός Λόγος   

                                      Ο προφορικός λόγος είναι το απλούστερο μέσο που χρησιμοποιείται από τις Π.Ψ.Ε. Διακρίνεται στις κάτωθι κατηγορίες:

                                      (α)     Συνθήματα.

                                      (β)     Προσωπικές Επαφές

                                      (γ)     Ψίθυρος

                                      (δ)     Αγόρευση

                                      (ε)     Ραδιοφωνικές Εκπομπές

                                      (στ)   Μεγαφωνικές Εκπομπές

                             (5)     Γραπτός Λόγος    

                                      Είναι ένα από τα σπουδαιότερα ψυχολογικά μέσα. Μεταδίδονται μ΄αυτόν μηνύματα οποιασδήποτε εκτάσεως ή πλοκής.-Κυκλοφορεί πλατιά. Αναπροσαρμόζεται εύκολα, σύντομα και με μικρό σχετικά κόστος. Διαρκεί για πολύ αναλλοίωτος, και γίνεται πιο εύληπτος με εικονογράφηση, γελοιογραφίες ή με πολυχρωμία. Διακρίνεται στις παρακάτω κατηγορίες:

                                     

(α)     Τρυκ (Σύνθημα, Προτροπή, Σύμβολο κλπ)     (β)          Επιστολή (Ιδιωτική, Ανοικτή)

                                      (γ)     Προκήρυξη (Πειθούς, Ενημερώσεως, Κατευθυντήριες)

                                      (δ)     Εφημερίδα

                                      (ε)     Φυλλάδιο

                                      (στ)   ΒΙβλίο

                                      (ζ)      Άλλα γραπτά κείμενα

                             (6)     Άλλα Μέσα   

                                      Στην κατηγορία αυτή μπορούν να υπάρχουν όλα γενικώς τα μέσα και οι δραστηριότητες με τις οποίες οι άνθρωποι  επικοινωνούν, ψυχαγωγούνται, εξωτερικεύουν τις ιδέες και τα συναισθήματά τους, ή αγωνίζονται να τα επιβάλλουν. Τα σημαντικότερα είναι:

                                      (α)     Το Θέαμα

                                                Συνδυάζει την εικόνα, τον προφορικό λόγο, την μουσική και την κίνηση. Ψυχαγωγεί, υποβάλλει, εντυπωσιάζει, συγκινεί παροτρύνει.Το θέαμα περιλαμβάνει:

                                                1/      Κινηματογράφο

                                                2/      Τηλεόραση

                                                3/      Θέατρο

                                      (β)     Το Σύμβολο

                                                Είναι ένα αντικείμενο, μια κίνηση, ένα σχήμα, ένας ήχος και γενικά η υλική έκφραση μιας ιδέας. Πρέπει να είναι απλό, υποδηλωτικό και αποδεκτό. Είδη συμβόλων:

                                                1/      Οπτικά: Αντικείμενα, σχήματα, γράμ-ματα, Ζώα, Χρώματα.

                                                2/      Ακουστικά: Ήχοι, Λέξεις, Προσαγο-ρεύσεις.

                                                3/      Κινητά: Χειραψία, το σημείο του Σταυρού, το σημείο της Νίκης.

                                      (γ)     Λοιπές Δραστηριότητες

                                                1/      Ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων (Ανθρωπιστικές εκδηλώσεις, Κοινωφελή Έργα, Ιατρική Περίθαλψη, Μορφωτικές ανταλλαγές,   κλπ)

                                                2/      Πράξεις Βίας όπως δολιοφθορές, τρομοκρατία και άλλες σχετικές δραστηριότητες.   

                             Ιβ.     ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

                                      (1)     Η ικανότητα επιδράσεως στα συναισθήματα, στην ψυχή και στο ηθικό   του λαού που υποστηρίζει τον αντίπαλο πολιτικό φορέα, υπήρξε αποτελεσματικό μέσο   σε όλες τις εποχές και περιόδους της πολιτικής ιστορίας.

                                      (2)     Οι Πολιτικές Ψυχολογικές Επιχειρήσεις, αποστολή των οποίων είναι η υποστήριξη   επιχειρήσεων και ευρύτερα   των εποδιώξεων ενός πολιτικού φορέα, δεν αντικαθιστούν τα μέσα διεξαγωγής ενός εκλογικού αγώνα, ούτε είναι χωρίς   αξία, η δε αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από την έκβαση των  επιχειρήσεων για τις οποίες σχεδιάζονται.

(3)         Απαιτείται η ύπαρξη ενιαίου φορέα, ολοκληρωτικά υπεύθυνου για την παροχή κατευθυντηρίων οδηγιών, για το συντονισμό και τη διεύθυνση των Πολιτικών Ψυχολογικών Επιχειρήσεων και για τη διεξαγωγή αυτών στα πλαίσια της Πολιτικής   και του ιδεολογικού προσανατολισμού    του   ενιαίου φορέα

(4)         Εξασφαλίζεται ταυτότητα επιδιώξεων και ταχύτητα ενεργείας, αποφεύγεται δε η σύγχυση και επιτυγχάνεται μεγαλύτερη απόδοση των μέσων και των μεθόδων.

                                      (5)     Απαιτείται η συγκεντρωτική χρησιμοποίηση των Μ.Μ.Ε. και πολλαπλές επαναλήψεις, όχι όμως μέχρι κατάχρησης που είναι δυνατόν να προκαλέσει «κορεσμό», με ανεπιθύμητες αντιδράσεις.

                                      (6)     Για την αποτελεσματική χρησιμοποίηση των Π.Ψ.Ε., απαιτείται συνεχής ροή «νωπών» πληροφοριών,καθώς και συντονισμός αυτών.

                                                                               Α.Γ.Μ. 09.02.2013

ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

          Η Τηλεόραση έγινε αληθινό κοινωνικό φαινόμενο σε όλες τις χώρες που εμφανίστηκε. Οι άνθρωποι διαθέτουν μεγάλο μέρος από το χρόνο τους για να παρακολουθήσουν τα προγράμματα της μικρής οθόνης.          Σε όλο τον κόσμο οι ειδικοί επιστήμονες στα Μέσα Ενημέρωσης αναλαμβάνουν σειρά μελετών για να εξετάσουν τις επιπτώσεις και την επίδραση της τηλεόρασης. .Χαρακτηρίζεται σαν «ανοιχτό παράθυρο», ή σαν «όπιο του αιώνα μας», ή σαν «απόλυτο όπλο». Σήμερα η «τέταρτη εξουσία»,όπως λέγεται, συμπεριλαμβάνει επί πλέον το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση.

          Με βάση μακροχρόνιες μελέτες και έρευνες πάνω στο τηλεοπτικό κοινό, υποστηρίχθηκε ότι υπάρχουν δημογραφικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του κοινού, και με βάση αυτά μπορούμε να τα διακρίνουμε σε τρείς κατηγορίες:

                    Το κοινό που είναι ικανοποιημένο και δέχεται τα πάντα, γιατί πιστεύει στον ψυχαγωγικό κυρίως ρόλο της τηλεόρασης. Τα πρόσωπα της κατηγορίας αυτής είναι κυρίως ηλικιωμένα άτομα, παιδιά, ή εργάτες με χαμηλό εισόδημα.

                   Το κοινό που κρατά εχθρική στάση απέναντι στην τηλεόραση και αντιδρά. Πρόκειται για τους διανοούμενους ανθρώπους της μέσης αστικής τάξης, και γονείς που έχουν παιδιά σχολικής ηλικίας και εφηβείας.

                   Οι τηλεθεατές που συμβιβάζονται και πιστεύουν ότι η Τηλεόραση μπορεί να τους κάνει ευχάριστη τη ζωή. Είναι άτομα που έχουν μια ήσυχη και σταθερή οικογενειακή ζωή.

          Ο Τύπος και η τηλεόραση παρουσιάζουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτα - πρώτα, έχουν «περιοδικό χαρακτήρα». Επικοινωνούν καθημερινά με τα ίδια πρόσωπα, κι’ έτσι μπορούν να ασκήσουν επίδραση συνεχώς και όχι αποσπασματικά ή κατά σύμπτωση, όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος ή το βιβλίο.

         

          Η εξάπλωση της τηλεόρασης ελάττωσε ουσιαστικά την ακροαματικότητα του ραδιοφώνου. Η τηλεόραση έχει το πλεονέκτημα να μεταδίδει όχι μόνο τον ήχο, αλλά και την εικόνα, η οποία εισχωρεί με την ίδια, εάν όχι μεγαλύτερη δύναμη, στα σπίτια των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

          Η επίδραση από κοινωνιολογική και ψυχολογική άποψη είναι μεγαλύτερη στην τηλεόραση, γιατί το μήνυμα είναι συγκεκριμένο και χρειάζεται να προσεχθεί περισσότερο. Η τηλεόραση έχει όχι μόνο τη δυνατότητα «να γυρίσει» ένα στιγμιότυπο, αλλά μπορεί σε λίγες ώρες ή σε λίγα λεπτά να το παρουσιάσει σε πλήθος κόσμου. Το στιγμιαίο δηλαδή της τηλεόρασης, το απ’ ευθείας reportage, δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέσο.

         

          Προχωρώντας δε ακόμη περισσότερο, ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια η διάδοση της δορυφορικής κεραίας λήψεως, με την οποία ο καθένας μπορεί να παρακολουθεί οποιοδήποτε τηλεοπτικό πρόγραμμα στον κόσμο, με την προϋπόθεση βεβαίως ότι αυτό αναμεταδίδεται μέσω δορυφόρου. Το τελευταίο αυτό επίτευγμα είναι, ειδικά για μας τους Έλληνες και ένα πρόβλημα, ιδίως στην περιοχή της ακριτικής Θράκης, όπου πληθώρα τέτοιων κεραιών, που ανήκουν σε Έλληνες μουσουλμάνους, είναι στραμμένες προς την Ανατολή, δεχόμενοι έτσι την προπαγάνδα που ασκείται από την Τουρκική τηλεόραση.

          Η εμφάνιση της τηλεόρασης οδήγησε στον επαναπροσδιορισμό των άλλων Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και ιδίως του Τύπου, ο οποίος υπέστη σοβαρότατο πλήγμα εξ’ αιτίας της τηλεόρασης, με μια τάση μονοπωλίου της ειδησεογραφίας και πληροφόρησης, με αποτέλεσμα οι «λαϊκές εφημερίδες» να παρουσιάσουν σημαντική πτώση, και να καταφεύγουν σε διάφορες προσφορές, από σπίτια μέχρι ένθετα βιβλία και CD , προκειμένου να διατηρήσουν την κυκλοφορία τους σε επιθυμητά και βιώσιμα επίπεδα. Αυτό, δηλαδή το πλήγμα που υπέστη ο Τύπος, είναι αυτονόητο, γιατί το φωτογραφικό ρεπορτάζ χάνει τη γοητεία του «αυτόπτη», τη στιγμή που υπάρχει «ζωντανή» εικόνα και κίνηση.

          Αποτελεί κοινό τόπο η διαπίστωση ότι τα ΜΜΕ αποτελούν το νευρικό σύστημα μιας κοινωνίας. Η τηλεόραση ειδικότερα, με τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα των οπτικοακουστικών μηνυμάτων που παράγει και διανέμει, αποτελεί τον πιο σημαντικό παράγοντα στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, του συλλογικού γούστου και των κοινών αισθητικών αντιλήψεων ενός λαού. Από την άλλη πλευρά, το τηλεοπτικό μέσο, παρά τη μονόδρομη επικοινωνία του με τους αποδέκτες των πληροφοριών που εκπέμπει, αποτελεί ουσιαστικά τον καθρέπτη της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται. Δέχεται συνεχώς τον έμμεσο αντίκτυπο της ίδιας της λειτουργίας του, φιλτραρισμένο μέσα από την αποδοχή του κοινού, και τον αναπαράγει στα πλαίσια μιας αέναης κυκλικής και πολυσύνθετης διαδικασίας. Τη διαδικασία αυτή τη διαμορφώνουν πολλοί παράγοντες. Η βούληση του πομπού, η δεκτικότητα του κοινού και οι οικονομικές παράμετροι που καθορίζουν τη βιωσιμότητα του πολυδάπανου μηχανισμού κάθε σύγχρονου τηλεοπτικού οργανισμού.

          Ο ρόλος του Τύπου, κυρίως του γραπτού, υπήρξε για δεκαετίες απελευθερωτικός. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ένα από τα πρώτα μελήματα κάθε μορφής αυταρχικής εξουσίας σ’ όλο τον κόσμο, υπήρξε πάντοτε ο περιορισμός της ελευθερίας του Τύπου, είτε με νομοθετικά κατοχυρωμένη λογοκρισία, είτε με στεγνή παρέμβαση κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και του παρακράτους, που συχνά προκάλεσαν και ανθρώπινα θύματα από τις τάξεις των λειτουργών της πληροφόρησης. Είναι επίσης γεγονός ότι η συμβολή της δημοσιογραφίας στην κοινωνική πρόοδο και τη δημοκρατία, υπήρξε καθαριστική. Όμως τελευταία, τόσο στον τόπο μας όσο και στο μεγαλύτερο τμήμα της παγκόσμιας κοινότητας, έχουν αρχίσει να διατυπώνονται προβληματισμοί για τα όρια της ελευθερίας των Μ.Μ.Ε.

          Κύριο χαρακτηριστικό αυτού του προβληματισμού είναι ότι προέρχεται από τον ίδιο χώρο των Μ.Μ.Ε., αλλά και από μεγάλα οργανωμένα ή όχι τμήματα της κοινωνίας, που υποστηρίζουν ως απαράβατη αρχή, το δικαίωμα του Τύπου να ενημερώνει τους πολίτες χωρίς καμιά παρέμβαση της εξουσίας στο λειτούργημά του. Η κύρια αιτία αυτού του προβληματισμού είναι η ραγδαία εξάπλωση των ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε. και η αλλαγή των παραδοσιακών συσχετισμών στο χώρο του Τύπου με την εμφάνιση νέων ιδιοκτητών-εκδοτών, οι οποίοι αντικατέστησαν τους δημοσιογράφους-εκδότες, την εμφάνιση ολίγων ισχυρών οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι παραγκώνισαν τους επαγγελματίες εκδότες και ελέγχουν το σύνολο των Μ.Μ.Ε.

Το ερώτημα πού γεννάται πλέον είναι:

Ποιοί και για λογαριασμό ποίων ελέγχουν την πληροφόρηση;
                                                                        Α.Γ.Μ.26.12.2012