Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ( ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ) Πηγή: (Περιοδικό «Ταχυδρόμος» 2 Μαρτίου 1957)


         Είμαι ευτυχισμένος  -αν κι είναι ντροπή να αισθάνεται κανείς ευτυχισμένος μια ώρα τέτοια. … Είμαι ευτυχισμένος γιατί μπορώ να δουλεύω, γιατί δεν έχω καμία φιλοδοξία, κανένα μίσος, γιατί έχω την καρδιά μου καθαρή.  Όταν δουλεύει κανείς πνευματικά δεν αρρωσταίνει, δεν γερνάει – αυτό είναι το μυστικό: να μην παρατήσει κανείς τη δουλειά του, γιατί τότε αλίμονο.  Πέντε λεπτά μετά τον θάνατό σου, το μυαλό σου να δουλεύει ακόμα.  Του Γκαίτε, είμαι σίγουρος, ότι δούλευε και μετά τον θάνατό του, γι’ αυτό όταν ο Εκερμαν ξεσκέπασε το σώμα του, ήταν σαν του εφήβου, είχε πειθαρχήσει στα βάσανά του.
        Το μεγαλύτερο εμπόδιο στον άνθρωπο είναι, φαντάζομαι, η έλλειψη πίστης σ’ ένα ιδανικό ανώτερο από το Εγώ του. Αν δεν πιστεύει κανείς σ’ ένα πράγμα ανώτερο από τον εαυτό του, δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος.
         Ποιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο;  Για μένα ο χρόνος.  Όπως είπε ο αισθητικός Μπέρναρντ Μπέρενσον, που αποτραβήχτηκε στη Φλωρεντία κι είναι ενενήντα χρονώ, μου έρχεται να κατέβω στο δρόμο και ν’ απλώσω το χέρι μου στους διαβάτες και να τους πω: «Δώστε μου λίγο από το χρόνο που χάνετε…».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου