Κάποτε στην Κύμη.

       

        Κάποτε στην Κύμη, θα λέμε σε λίγο καιρό, υπήρχε Ειρηνοδικείο, που έβγαλε την πρώτη του απόφαση το 1836.
       Κάποτε στην Κύμη υπήρχαν δικηγορικά γραφεία με δικηγόρους.     
       Κάποτε στην Κύμη γινόντουσαν δίκες με γλαφυρές προσωπικότητες, κατήγορους και κατηγορούμενους. Έγραψε ολόκληρο χρονογράφημα ο Αντωνίου, ο Πετισούνας, ( υπάρχει ανεβασμένο στη σελίδα " Από την Κοινωνία της Κύμης" ).
      Τώρα την διατήρηση του Ειρηνοδικείου την αποφασίζουν τα κριτήρια. Με ποιο κριτήριο θα καταργηθεί το Ειρηνοδικείο της Κύμης; Με κριτήριο το πόσες δίκες έγιναν. Και η Κύμη δεν περνά τη βάση . Ας είναι ιστορικό το Ειρηνοδικείο, ας είναι η Κύμη Ιστορική πρωτεύουσα του Δήμου, ποιον ενδιαφέρει;
        Γιατί καταργούνται τα Ειρηνοδικεία; Για να μειωθούν τα έξοδα του Κράτους; Πόσοι είναι οι εργαζόμενοι; Δύο(2),  δύο εργαζόμενοι που καταστρέφουν το Ελληνικό Δημόσιο, γιατί να πληρώνονται; Αυτοί θα καταστρέψουν την Ελλάδα. Να συνταξιοδοτηθούν και να καταργηθούν οι οργανικές τους θέσεις. Είναι άχρηστοι.
     Μα άχρηστοι δεν είναι και αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα εδώ που είναι σήμερα; Γιατί δεν τους καταργούν;
     Κακόμοιρη Κύμη. Τι ήσουν, ποια ήσουν  και που σε οδηγούν οι διάφοροι ανιστόρητοι προοδευτικοί φωστήρες. Ποιος ξέρει την πατρίδα του Παπανικολάου,   του Βελισσαρίου,   του Γαλάνη;
     Όχι πάντως αυτοί που σήμερα αποφασίζουν.
     Όταν δεν τιμάς την ιστορία σου, το παρελθόν σου δεν θα έχεις μέλλον.
     Ίσως κάποια στιγμή να καταργήσουν την Ακρόπολη γιατί θα έχει πολλά λειτουργικά έξοδα και έξοδα συντήρησης .
     Η επανάσταση συνεχίζεται!