Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο κοσμοκαλόγερος, ο Αγιος των Ελληνικών Γραμμάτων (1851-1911)΄, σε διηγήματά του αναφέρει.
“.. Μένουμε διαιτώμενοι εις την οικία μας, στραβοπατούντες από δωμάτιον εις δωμάτιο, ως ποταμιαία καβούρια, αλιβάνιστοι, αλειτούργητοι, ακοινώνητοι, με την ελπίδα ότι σύντομα θα ανθρωπέψουμε και πάλι…”” Η χολεριασμένη” διήγημα που δημοσιεύτηκε το 1901 αφορά την επιδημία που έπληξε την Αθήνα του 1854, όπως την διηγήθηκε μία σεβάσμια γερόντισσα Αθηναία. “.. Τότε σαν ήλθε το κακό χολεριάστηκα κι εγώ και με είχαν παρατήσει όλοι οι δικοί μου, όπως ο άνδρας μου κι ο αδελφός μου… Η γειτονιά έρημη, ο κόσμος είχε φύγει, οι αυλόπορτες κλεισμένες, παράθυρα κλειδομανταλωμένα. ψυχή δεν εφαίνετο πουθενά…”Σαν ήλθε η φοβερή χρονιά που έφερε την κατοχή των Αγγλογάλλων και τη χολέρα που βάσταξε τρείς μήνες μέχρι του Αγίου Φιλίππου και ο Βασιλιάς Όθωνας ήταν κλεισμένος στο παλάτι, μόνο για να παρηγορεί τον λαό έβγαινε και δεν το κούνησε από την Αθήνα μ όλη την χολέρα και το θανατικό. Χολέρα χτυπά ολόκληρη την Ευρώπη και στα 1865, η Ελλάδα δεν γλυτώνει από την επιδημία.
Μετά τον θάνατό του ήλθε η φοβερή ονομαζόμενη “ισπανική γρίπη” από ιούς που γεννήθηκαν στις χώρες της Ασίας και της Ανατολής. Δεκάδες εκατομμύρια οι θάνατοι τότε αμέσως μετά τον Α΄ παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Επιστήμη και η Ιατρική πολύ αδύναμη την εποχή κείνη, αρχές του 20 αιώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου