Το 1862 εμφανίστηκε μια ομάδα πολιτών που ονομάστηκαν «τραμπούκοι».Καθαρό δημιούργημα των πολιτικάντηδων αυτοί οι περιθωριακοί τύποι ήταν πολύ χρήσιμοι κατά τον προεκλογικό αγώνα διαφόρων υποψηφίων. Σε περίπτωση που ο πολιτικός, που τους είχε κάτω από την προστασία του, ερχόταν στην εξουσία, οι τραμπούκοι αναλάμβαναν σπουδαίες δουλειές, όπως σήμερα διευθυντές πολιτικών γραφείων ή πρόεδροι εργοστασίων . Ασκούσαν εκβιασμούς,απειλές και τρομοκρατία σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων.
Επειδή τα καφενεία στου Ψυρρή έσφυζαν από αυτούς τους περιθωριακούς τύπους,αντίστοιχα σημερινά πολιτικά γραφεία, οι πολιτικοί άρχοντες αναζητούσαν ανάμεσά τους τους συνεργάτες που θα τους στήριζαν στις δημόσιες συγκεντρώσεις. Έτσι, από αυτούς, όσοι προσλαμβάνονταν εκτός από την χρηματική αμοιβή που εισέπρατταν, απολάμβαναν δωρεάν τον καφέ (κερασμένο από τον πολιτικό άρχοντα) αλλά και τα πούρα της γνωστής τότε Κουβανέζικης εταιρίας απο την Αβάνα «Trabucos», που μοίραζαν οι πολιτικοί άρχοντες προκειμένου να κερδίσουν την υποστήριξη εκείνων των περιθωριακών που είχαν βροντερή φωνή (καλή ώρα όπως βλέπουμε στo χρηματοδοτούμε μηνιαίο έντυπο, που κυκλοφορεί στην ευρύτερη περιοχή Χαλκίδας ). Απ’ αυτή τη συνήθεια, έμεινε και ο χαρακτηρισμός «τραμπούκος».
Φυσικά, μόλις τελείωναν οι εκλογές, αυτοί οι μόρτηδες ή κουτσαβάκηδες ή τραμπούκοι, γενικά ανίκανοι για οτιδήποτε άλλο, εάν ο «προστάτης πολιτικός» δεν κατάφερνε να εκλεγεί, επανέρχονταν στην πρότερη κατάστασή τους, δηλαδή εκείνη της ανεργίας και της καθημερινής απόλαυσης του καφέ στα καφενεδάκια του Ψυρρή. Εάν ο «προστάτης πολιτικός» αποσύρεται από την πολιτική, τότε γράφουν βιβλία ή αρθρογραφούν και αντί για μελάνι χρησιμοποιούν το φαρμάκι της μαύρης ψυχής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου