Αυθαίρετες Αποφάσεις Αιρετών.- Στάθμευση Λεωφορείων στην Πλατεία της Κύμης.

   

     Είναι γνωστό σε όλους, ότι μετά τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο συνδυασμός των Νέων Οριζόντων (Ν.Ο.), μετά από σύσκεψη των μελών του    αποφάσισε να συνεχίσει την παρουσία του στα τοπικά δρόμενα, τιμώντας την εμπιστοσύνη των Δημοτών και ειδικά της Κύμης, όπου και έλαβε το 60% των ψηφισάντων.

    Αποφάσισαν οι Ν.Ο.  να μην κάνουν αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, αλλά  να ελέγξουν την συμπολίτευση σε Δημοτικό και Τοπικό επίπεδο για τις νόμιμες ή μη νόμιμες αποφάσεις και τις αυθαίρετες  αποφάσεις από τοπικούς άρχοντες. Π.Χ. όπως η προσφυγή στη Αποκεντρωμένη για την κατεδάφιση του κλειστού Γυμναστηρίου, η οποία και έγινε δεκτή .

   Για τις αποφάσεις που αφορούν την Κύμη, αλλά και όλες τις Δημοτικές  Κοινότητες θα πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται από τα Τοπικά Συμβούλια, όπου και προσκαλείται και ο Αντιδήμαρχος και οι αποφάσεις να υποβάλλονται για έλεγχο νομιμότητας στα αρμόδια όργανα του Δήμου, εντός 8 ημερών και εντός μηνός ο Δήμος να τοποθετηθεί. 

  Είναι γνωστό ότι η αντιπολίτευση στο τοπικό συμβούλιο της Δ.Κ. Κύμης, συνεργάζεται στενά με τον Πρόεδρο του Συμβουλίου και με την νεανική ορμή αλλά και την εμπειρία προσπαθεί να συμπαρασταθεί για το καλό της Κύμης στο Συμβούλιο αλλά και στον Αντιδήμαρχο μέχρι παρεξηγήσεως.

    Σχετικά με την στάθμευση των λεωφορείων που  αφορά άμεσα την Κύμη, η απόφαση είναι παράνομη. Θα έπρεπε να προταθεί στον Πρόεδρο, ώστε να τεθεί σαν θέμα στη Ημερησία Διάταξη του Τοπικού Συμβουλίου και να συζητηθεί από τα μέλη αφού ληφθούν υπόψη οι τοπικές συνθήκες και βασικά το σχέδιο ανάπλασης του Ιστορικού Κέντρου. 

     Δεν υπάρχουν πιλοτικά προγράμματα με απόφαση ενός αιρετού και δυστυχώς έχουν γίνει πολλές ανάλογες ενέργειες, αλλά ήταν μικρότερης σημασίας. Εδώ όμως πρόκειστε για μια ενέργεια που αλλάζει το περιβάλλον της κεντρικής πλατείας, επιβαρύνει το κέντρο . Το δε επιχείρημα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες το θεωρώ εντελώς άκαιρο γιατί οι επισκέπτες έρχονται στην Κύμη για τον Παπανικολάου και για το Μουσείο, το Μοναστήρι , τον Βελισσαρείου κλπ. και όχι για τους μπακλαβάδες και τα σύκα και για αυτό στάθμευαν κοντά στο Μουσείο και στην οικία Παπανικολάου. Επί πλέον δε ποιος είναι αρμόδιος για την τοποθέτηση ρυθμιστικών πινακίδων κυκλοφορίας; Το  Α.Τ Κύμης ρωτήθηκε και το έχει εγκρίνει;

    Ελπίζω το θέμα να εξετασθεί από το Τοπικό Συμβούλιο και ο καθένας να τοποθετηθεί, το δε μέτρο της στάθμευσης να καταργηθεί άμεσα μέχρι να ληφθούν οι νόμιμες αποφάσεις , γιατί ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.

    Οι νόμοι είναι για να εφαρμόζονται από όλους και ιδιαίτερα  από τους αιρετούς.

    Θα επανέλθομε!

Η Κύμη κατά την επανάσταση του 1821

 

            Σήμερα εορτάζουμε   την επανάσταση του 1821 και την είσοδο στον αγώνα της Κύμης.     

Μετά την έναρξη της επανάστασης στην Ελλάδα, τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τους κατοίκους της Εύβοιας. 

Πριν όμως αναφερθούμε στην περίοδο της Επανάστασης του 1821, θα πούμε ελάχιστα στοιχεία για το παρελθόν.     

             Το 506 π.Χ. η Κύμη, ακολουθώντας την τύχη όλης της Εύβοιας συμμετείχε στη ναυμαχία, στο βόρειο ακρωτήριό της,   στο Αρτεμίσιο , εναντίον των Αθηναίων.  Στα βυζαντινά χρόνια η Κύμη βρίσκεται σε αφάνεια. Υπάρχουν όμως χαλάσματα πύργων και κάστρων από την εποχή των Φράγκων.

 Φαίνεται ότι γύρω στα 1400 η πειρατεία μαστίζει, κυριολεκτικά, το νησί, και ιδίως την Κύμη λόγω της θέσης της και γι' αυτό βρίσκεται σε παρακμή.

       Σ’ αυτά τα χρόνια η Κύμη εμφανίζεται να έχει 2500-3000 κατοίκους οι οποίοι εμπορεύονται με τα νησιά του Αιγαίου από το επίνειο της Κύμης, που ονομαζόταν Λιανάμμος (σημερινή Παραλία Κύμης).

   Κατά την περίοδο που επικράτησαν οι Τούρκοι στην Ελλάδα, η Κύμη μαζί φυσικά με όλη την Εύβοια υποτάχθηκε κι αυτή στους Μωαμεθανούς. Το 1470 ο Σουλτάνος Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής έκανε απόβαση στο νησί 70.000 μαχητών με 300 πλοία. Η Κύμη εντάχθηκε διοικητικά στο πασαλίκι του Έγριπου, που διοικητικό του κέντρο ήταν η Χαλκίδα.Η Εύβοια δεν διέθετε διακεκριμένα πρόσωπα την εποχή εκείνη, ενώ στη  Φιλική Εταιρεία, είχαν μυηθεί πολλοί λίγοι. Η κατάσταση των κατοίκων ήταν κακή, μια και στην περιοχή κατοικούσαν Τούρκοι οι οποίοι θεωρούντο άγριοι και από τους πιο αιμοσταγείς.  

      Ο Διοικητής της Καρύστου ο Ομέρ Μπέης ήταν από τους πιο αδίστακτους και αιμοσταγείς Τούρκους.  Όταν οι Τούρκοι πληροφορήθηκαν τις μυστικές κινήσεις των Ελλήνων, συνέλαβαν τους προκρίτους των πόλεων και κωμοπόλεων ως ομήρους, προκειμένου να εκβιάσουν τους Έλληνες να μην εξεγερθούν.  Έτσι λοιπόν, αρχές Απριλίου του 1821, φυλακίσθηκαν μεταξύ άλλων και οι πρόκριτοι της Κύμης Ιωάννης Αστέρης, οι αδελφοί Νικόλαος και Ιωάννης Ζαχαρόπουλος, και από τον Καστροβαλά ο Σταμάτιος Νικολάκης. Από τους παραπάνω, οι Ιωάννης Ζαχαρόπουλος και Σταμάτης Νικολάκης αποκεφαλίσθηκαν ενώ ο Ιωάννης Αστέρης σκοτώθηκε. Ο μόνος που γλύτωσε με παρέμβαση του Ομέρ Μπέη της Καρύστου ήταν ο Νικόλαος Ζαχαρόπουλος. 

        Παρ’ όλα αυτά οι Ευβοείς δεν έμειναν απαθείς στην Εθνική υπόθεση. Έτσι λοιπόν στις 8 Μαϊου του 1821 ξεκίνησε η επανάσταση στην βόρεια Εύβοια από το Ξηροχώρι (σημερινή Ιστιαία). Αρχηγός ορίσθηκε ο Γεώργιος Βερούσης Μουστανάς, πρώτος ξάδερφος του Οδυσσέα Ανδρούτσου, από τις Λειβανάτες. Η πρώτη προσπάθεια να πολιορκήσουν την πόλη της Χαλκίδας απέτυχε κι έτσι ο Βερούσης καθαιρέθηκε και αρχηγός ανέλαβε ο Αγγελής Γιοβγίνας ή Γοβιός.

        Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια για εξέγερση, ο Πρωτοσύγκελος Μακάριος Βαρλαάμ μαζί με άλλους φεύγουν για την Κύμη με σκοπό να ζητήσουν πολεμοφόδια και να   ξεσηκώσουν τους Κουμιώτες. Στο δρόμο προς την Κύμη συνάντησαν απεσταλμένους από την Κύμη που μετέφεραν 4 φορτία με πολεμοφόδια για να ενισχύσουν την υπόθεση της επανάστασης. Ο Βαρλαάμ τους μετέφερε τα μηνύματα της καταστροφής και όλοι μαζί γύρισαν στην Κύμη για να εκτιμήσουν την κατάσταση. 

       Εν τω μεταξύ την περίοδο αυτή ο Ομέρ Μπέης της Καρύστου στέλνει απεσταλμένους στην Κύμη και ζητάει να ετοιμάσουν 300 καταλύματα και τρόφιμα για τον στρατό του επειδή όπως ανέφερε σκόπευε να τους επισκεφθεί. Περισσότερο όμως για επίδειξη και εκφοβισμό το έκανε επειδή υποψιαζόταν εξέγερση. 

      Έτσι λοιπόν στην Κύμη επικρατούσαν διάφορες απόψεις για το θέμα της εξέγερσης, και η απάντηση που έδωσαν στο  Βαρλαάμ ήταν να περιμένουν ακόμη επειδή δεν ήταν έτοιμοι να ξεσηκωθούν.  Πρόκριτοι την περίοδο αυτοί στην Κύμη ήταν ο Γεώργιος Αστέρης και ο Δημήτριος Γιαννάκης. 

     Αφού λοιπόν δόθηκε αρνητική απάντηση από τους Κυμαίους, εστάλει για να τους πείσει  για την υπόθεση της επανάστασης ο  γιατρός Γεώργιος Βαλτινός με 25 παλικάρια. Στις νέες συζητήσεις συμμετείχαν και οι Δημήτριος Χειλαράς και Δημήτριος Δήμου από την Κύμη καθώς και ο Δημήτριος Δεληγεωργίου από τον Καστροβαλά. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων και προσπαθώντας ο Βαλτινός να εμψυχώσει τους κατοίκους και να τους πείσει να εξεγερθούν, αποκεφάλισε 9 Τούρκους στον Καστροβαλά. Έτσι οι Κυμαίοι και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών αποφάσισαν να υψώσουν τη σημαία της Επανάστασης, στο λόφο Ίντζου    μεταξύ Καλημεριάνων και Κύμης, όπου σήμερα βρίσκεται η κεραία του ΟΤΕ. Οπλαρχηγοί ορίσθηκαν ο Γεώργιος Ιωάννου Παππάς, ο Γεώργιος Γιαννάκης και ο Δημήτριος Δήμου, οι οποίοι άρχισαν αμέσως να οχυρώνουν την Κύμη μέχρι και τη Λιανή Άμμο. 

       Ο Όμέρ μπέης μόλις πληροφορήθηκε τα γεγονότα της Κύμης, εκστρατεύει από την Κάρυστο με 300 διαλεχτούς στρατιώτες για να πνίξει την επανάσταση και να καταδιώξει τους επαναστάτες. Ο Ομέρ Μπέης  προχωρά και φθάνοντας πολιορκεί την Κύμη. 

       Οι Κυμαίοι και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής με την εμφάνιση των Τούρκων σκορπίσθηκαν άλλοι στα γύρω βουνά, άλλοι στη νησίδα στη Χιλή και άλλοι στα καράβια που είχαν αγκυροβολήσει ανοικτά της Λιαννής Άμμου. Ο Ομέρ Μπέης αφού κατέλαβε την Κύμη, έκαψε τα μισά σπίτια. Στη συνέχεια αφού έκαψε την Ενορία και τον Καστροβαλά, προχώρησε προς τη  Λιανάμμο. Οι Κυμαίοι μέσα από τα καράβια κανονιοβολούσαν συνεχώς τους Τούρκους που ήταν στην ξηρά, μια κανονιά μάλιστα χτύπησε και σκότωσε το άλογο του Ομέρ Μπέη, ο οποίος έπεσε κάτω. Αμέσως μετά το περιστατικό αυτό, ο Ομέρ Μπέης φοβούμενος μην σκοτωθεί αποσύρθηκε και στρατοπέδευσε στο Οριό. 

      Γυρίζοντας ο Ομέρ Μπέης πίσω στο Οριό και μαθαίνοντας πως ο ηγούμενος της Μονής Καταράκτου (Άγιος Δημήτριος) Παίσιος που ήταν κοντά στην Οκτωνιά, έδωσε τρόφιμα σε Ελληνικό πλοίο, τον έπιασε μαζί με άλλους, συνολικά 11, με σκοπό να τους σουβλίσει. Πρώτος σουβλίσθηκε ο ηγούμενος και μετά άλλοι δύο.   Για καλή τύχη όμως των υπολοίπων, έφθασε γραμματοκομιστής από τη Χαλκίδα που τον καλούσε σε συνάντηση με τον Ομέρ Βρυώνη.   Ο Ομέρ Μπέης χάρισε τη ζωή στους υπόλοιπους Έλληνες και   αναχώρησε για τη  Χαλκίδα.

        Όπως αναφέρει ο Ναθαναήλ Ιωάννου στο βιβλίο του ΕΥΒΟΪΚΑ υποχρέωσαν τον Αναστάσιο Ψυχογιό από τις Κονίστρες να   φτιάξει τις σούβλες. Μάλιστα τον έβαλαν να φτιάξει και μία για τον εαυτό του. Τη τελευταία όμως στιγμή γλύτωσε αυτός και οι άλλοι συγκρατούμενοι που ήταν έτοιμοι για ψήσιμο.

       Μετά την αναχώρηση του Ομέρ Μπέη για τη  Χαλκίδα, στη θέση του ήρθε ο Μουσελίμης με 1000 άντρες, ο οποίος έσυρε μαζί του το  Δεσπότη της Χαλκίδας Γρηγόριο υποχρεώνοντας τον να νουθετεί τον κόσμο. Στην Κακιά Σκάλα όμως ο Δεσπότης έπεσε από το άλογο και έσπασε το πόδι του.  Ο Μουσελίνης τον κουβαλούσε μαζί του πάνω σε ένα ξυλοκρέβατο, νομίζοντας ότι οι προτροπές του Δεσπότη για σταμάτημα της επανάστασης θα έπιαναν τόπο. Ο Γρηγόριος όμως προσπαθούσε να δραπετεύσει και σε κάθε ευκαιρία καλούσε κρυφά τον κόσμο να ενισχύσει την επανάσταση. και αφού ρήμαξε την περιοχή γύρισε στην Χαλκίδα.

     Οι Κυμαίοι όταν επέστρεψαν στα σπίτια τους από τη Χιλή και τα καράβια και είδαν την καταστροφή που τους είχαν προκαλεσει οι Τούρκοι θέλησαν να πάρουν εκδίκηση και στις 7 Ιουλίου του 1821 επιτέθηκαν, στο  Μεχμέτ Σόκο που οχυρώθηκε μαζί με άλλους 15 Τούρκους στη θέση Παλιοχώρι, ανάμεσα Λέπουρα και Κριεζά, πλην όμως αποχώρησαν παρά το γεγονός  ότι οι πολιορκηθέντες Τούρκοι είχαν περιέλθει σε πλήρη απελπισία.

        Ο Μεχμέτ Αλή Μπέης, Διοικητής της Καρύστου που αντικαθιστούσε τον Ομέρ Μπέη, έσπευσε με 37 άνδρες προς βοήθεια του.   Συνέλαβε τον παπά Μανόλη και το  Νικόλαο Γιαννάκη, τους οποίους κρατούσε ομήρους.

Εναντίον των Τούρκων οι οποίοι είχαν οχυρωθεί στο Παλαιοχώρι, ήλθαν Κυμαίοι με μεγάλη δύναμη και τους πολιόρκησαν . Οι Τούρκοι έδεσαν σφικτά τους δύο ομήρους που είχαν πάρει, το  Ν. Γιαννάκη και τον Παπά Μανόλη και απειλούσαν να τους σκοτώσουν. Δυστυχώς όμως εφονεύθη  ο οπλαρχηγός των Κυμαίων, ο Γεώργιος Ιωάννου Παπάς κι έτσι απεσύρθηκαν οι Κυμαίοι. Οι Τούρκοι βρήκαν αμέσως την ευκαιρία και αναχώρησαν για τα Στύρα μαζί με τους δύο ομήρους, οι οποίοι όμως καθ’ οδόν βρήκαν την ευκαιρία και απέδρασαν και γύρισαν πίσω σώοι και αβλαβείς.

           Οι Έλληνες πήραν θάρρος από την αναχώρηση των Τούρκων και κατέλαβαν το Σωληνάριον που βρίσκεται δίπλα στα Κριεζά. Εναντίον τους έρχεται με 70 άνδρες ο φρούραρχος Καρύστου, επιτέθηκε δε στο  Δύστο κατά των Ελλήνων ,οι οποίοι νομίζοντας ότι οι Τούρκοι είναι πάρα πολλοί ετράπησαν σε φυγή. 

         Κατά την αποχώρηση   πληγώθηκε ο ιερομόναχος της Μονής του Σωτήρος Ιωσήφ Ντοβίνος που οι Τούρκοι τον πρόφθασαν και τον αποκεφάλισαν.Ύστερα από την αποτυχία αυτής της εκστρατείας οι κάτοικοι της Καρυστίας, βρισκόμενοι σε αμηχανία, αποφάσισαν να ζητήσουν από το γενικό αρχηγό Αγγελή Γωβιό να στείλει έναν ικανό αρχηγό, για να αναλάβει την αρχηγία του αγώνα της επαρχίας Καρυστίας εναντίον των Τούρκων. Ο Αγγελής διόρισε το Νικόλαο Κριεζώτη, πού ήταν γενναίος πολεμιστής και είχε ήδη διακριθεί στον πόλεμο  .

Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1821 ο Νικόλαος Κριεζώτης με 30 παλικάρια ήρθε στην Κύμη για να την εκκαθαρίσει από τους Τούρκους και συνάντησε το Βάσο Μαυροβουνιώτη.  Στις 27 Σεπτεμβρίου πολιόρκησε στις Πετριές τον Τούρκο Μαχμούτ Ξυνό, ο οποίος λυμαινόταν την περιοχή του Δύστου. Οι Τούρκοι είχαν οχυρωθεί σε ένα σπίτι και ο Κριεζώτης έβαλε φωτιά και τους  ανάγκασε να παραδοθούν και να συλληφθούν.  Τους αιχμαλώτους τους έστειλαν για φύλαξη στη σκούνα του Δ. Γιαννάκη.

        Ο Όμέρ μπέης μαθαίνοντας την αιχμαλωσία του επιστάτη του, Μαχμούτ Ξυνού ξεκίνησε με 300 άνδρες να τον ελευθερώσει και να τιμωρήσει τους Κουμιώτες.  Αρχές Οκτωβρίου φθάνοντας στην Κύμη χωρίς να συναντήσει καμία αντίσταση, βάζει για δεύτερη φορά φωτιά και κάνει στάχτη ό,τι είχε απομείνει από την πρώτη φορά. Το ίδιο επανέλαβε και στον Καστροβαλά, οι κάτοικοι κατέφυγαν και πάλι στα γύρω βουνά, στη νησίδα στη Χιλή και την Σκύρο. Οι Τούρκοι  αφού μάζεψαν ό,τι αγαθό βρήκαν, συνέλαβαν μάλιστα και 70 γυναίκες τις οποίες   πήραν μαζί τους στο Αυλωνάρι. 

         Ο Πρωτοσύγγελος Βαρλαάμ επενέβη τότε και ζήτησε να ανταλλάξει το Μαχμούτ Ξυνό με τις 70 γυναίκες και τον ιεροδιάκονο Νι¬κηφόρο. Ο Ομέρ δέχτηκε αλλά, όπως το συνήθιζαν οι Τούρ¬κοι, αθέτησε την υπόσχεσή του. Αφού πήρε τον Ξυνό άφησε ελεύθερες 65 γυναίκες, αλλά όχι και το Νικηφόρο, τον οποίο αποκεφάλισε. Μεταξύ των γυναικών που κράτησε ήταν και μια πανέμορφη κοπέλα, η Μαρία Γιαννάκη, την οποία ο Ομέρ Μπέης   κράτησε για το χαρέμι του. Ο Ομέρ Μπέης παρέμεινε στην περιοχή περίπου ένα μήνα και στη συνέχεια επέστρεψε στην Κάρυστο.

       Έτσι είχαν τα πράγματα στην περιοχή της Κύμης τον πρώτο χρόνο. Δύο φορές οι Τούρκοι έκαψαν και λεηλάτησαν την Κύμη και τον Καστροβαλά και άρπαξαν ότι βρήκαν από τους κατοίκους.

Οι άνθρωποι αυτοί που αναφέραμε αλλά και όλοι οι ανώνυμοι που έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία έδωσαν το δικαίωμα στην Κύμη για μια άλλη φορά να γράψει σελίδας δόξας και οι απόγονοι αυτών ζούνε ανάμεσά μας. Η δε Κύμη, συνέχισε την πορεία της στο χρόνο, δίνοντας καινούργια ονόματα να κοσμούν την Ιστορία της Ελλάδας, όπως Βελισσαρίου, Παπανικολάου, Παππάς και άλλοι.

 

Ζήτω η Επανάσταση του 1821

Ζήτω η Κύμη.

51 Κουμιώτες ήρωες του 1821

 

Ελάχιστοι ίσως γνωρίζουν ότι υπάρχουν Κουμιώτες ήρωες του 1821 καταγεγραμμένοι σε επίσημα αρχεία του κράτους και με πιστοποιητικά πολεμικής δράσης . Σίγουρα υπήρξαν πολλοί περισσότεροι που δεν τους κατέγραψαν, έτσι δεν θα μείνουν στις σελίδες της ιστορίας αλλά θα βρίσκονται πάντα στην καρδία μας. Κάποια ονόματα μας είναι πολύ γνωστά, είναι ονόματα που συναντάμε ακόμα στην Κύμη.

1. Αστέρης Σταμάτιος (ΔελήΣταμάτης), Υπουργείο Ναυτικών, ιδιοκτήτης Πλοίου με 8 τηλεβόλα.

2. Αγαγιώτης ή Θυσέλος Γεώργιος του Εμμ. Ανθυπολοχαγός αριθμός μητρώου 3132.

3. Αλιμπάνης Κων/νος, υπαξιωματικός Β΄τάξεως Α.Μ.4245.

4. Γιώργενας Παναγιώτης, Ανθυπολοχαγός Ιατροχειρούργος, Α.Μ. 2504.

5. Δερβένης ή Χατζής Αθανάσιος, στρατιώτης Α.Μ. 13829.

6. Δεληγιώργης Χρήστος, στρατιώτης Α.Μ.8422.

7. Κατσιγιάννης ή Κατσιμάνης Βασίλειος, στρατιώτης Α.Μ. 13299.

8. Καλομοίρης Θεόδωρος, στρατιώτης Α.Μ.13306.

9. Καρλής Σπύρος, στρατιώτης Α.Μ.8590.

10. Καρυστινός Δημήτριος, στρατιώτης Α.Μ.8254

11. Κονδύλης ή Σμαραγδίνης Βελισσάριος, Υπαξιωμάτικος Β΄τάξεως (Μπουλουκτσής, επικεφαλής 30 -50 στρατιωτών) Α.Μ. 4350.

12. Καρτελίας Ιωάννης, από τον Οξύλιθο, Μπουλουκτσής.

13. Κάραλης ή Μπαρκώφ ή Μπαρκας Χριστόδουλος, πολιτικός Μέλος της Φιλικής Εταιρείας με το Βαθμό του Ιερέως.

14. Μήτρου Δημήτριος, πλοίαρχος μέγάλου πλοίου με τηλεβόλα, βυθίστηκε στην Σμύρνη.

15. Μικράκης Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ. 8909.

16. Ματόπουλος Αθανάσιος, στρατιώτης Α.Μ.8877.

17. Νικολάου Γεώργιος, γραμμένος στον κατάλογο οικονομικών εισφερόντων με αριθμό 190, Αξιωματικός Β΄ Τάξεως

18. Οικονομίδης Ιωάννης, Υπαξ. Β' Α.Μ.13459.

19. Ποταμιώτης Κωνσταντής, στρατιώτης Α.Μ.13875.

20. Πέπας Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ.13995.

21. Πιτερός Χρήστος, στρατιώτης Α.Μ.9113.

22. Παπανικολάου Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ. 9023. Πολέμησε στις μάχες, Βρυσάκια, Καρύστου, Βατισίου, Κανάλας, Αλιβερίου, κ.α.

23. Παρθένιος Ιερομόναχος, ηγούμενος της μονής Σωτήρος Αξιωματικός Α.Μ. 2677.

24. Σανιός Ιωάννης, στρατιώτης Α.Μ.9118.

25. Σαπουντζής Κων/νος, στρατιώτης Α.Μ.9182.

26. Τσόνης Κώστας, Στρατιώτης Α.Μ.9189.

27. Τσαούσης ή Αιβαλιώτης Απόστολος, στρατιώτης Α.Μ.9319.

28. Μαντάς ή Χοντρογιάννης Σταμάτης, στρατιώτης Α.Μ.9049.

29. Χρυσάγης Κων/νος, στρατιώτης Α.Μ.9399.

30. Αστέρης Ιωάννης, Προύχοντας της Κύμης, συνελήφθη την παραμονή της Επανάστασης και τον αποκεφάλισαν οι Τούρκοι.

31. Αστέρης Κων/νος, έφορος τροφίμων και πολεμοφόδιων.

32. Βάχλας Γεώργιος, έφορος τροφίμων και πολεμοφόδιων.

33. Γιαννάκης της Ζαχαρούς, τον αποκεφάλισαν οι Τούρκοι.

34. Νικόλαος της Ζαχαρούς.

35. Γλωσώτης Δημήτριος, με το πλοίο του επιτηρούσε τις ακτές της Ευβοίας.

36. Γιαννάκης Νικόλαος, τον πήρε όμηρο ο Μουσελίνης στην Κάρυστο, γλύτωσε και πολέμησε με το καράβι του, έγινε έφορος Βολίων.

37. Γιαννάκης Γεώργιος, ηγέτης της Κύμης συμμετείχε σε πάρα πολλές μάχες.

38. Γιαννάκης Δημήτριος, αγωνίστηκε με το καράβι του κατά θάλασσα.

39. Γεωργίου Νικόλαος, αγωνίστηκε με το καράβι του κατά θάλασσα.

40. Ζαφειρίου Βασίλειος, αγωνίστηκε με το καράβι του κατά θάλασσα.

41. Καρλής Ιωάννης, έφορος τροφίμων και βολίων .

42. Ντοβίνος Ιωσήφ, Ιερομόναχος μονής Σωτήρος, σκοτώθηκε στην μάχη στο Σωλινάρι τον Ιούνιο του 1821.

43. Παππάς Γεωργάκης, κύριξε την επανάσταση στην Κύμη και έπεσε μαχόμενος στο Παληόχωρι τον Ιούνιο του 1821.

44. Ψυχογιός Ιωάννης, έφορος τροφίμων και βολίων.

45. Καπετάν Νικόλας, άγνωστο το επώνυμο του, έπεσε στην μάχη της Καρύστου.

46. Δήμου Δημήτριος, αγωνίστηκε κατά θάλασσα.

47. Ντελησταμάτης, πήρε μέρος σε όλες τις μάχες.

48. Κότζιας Ιωάννης, αξιωματικός Β΄ τάξης

49. Παπαδημητρίου Γεώργιος, στρατιώτης

50. Νικολάου Δημήτριος, πολέμησε στην Κάρυστο

51. Παπά - Ιωάννου Σταμάτης, τιμήθηκε με Χαλκούν αριστείο ανδρείας

Πηγή: Ηρωικά της Εύβοιας του Γιώργου Ι. Παπαϊωάννου, Αθήνα 1985

Τα έθιμα της 25ης Μαρτίου στην ελληνική λαογραφική παράδοση

 

 

Σ

την ελληνική λαογραφική παράδοση τα έθιμα που σχετίζονται με την εορτή του Ευαγγελισμού βασίζονται στην αντίληψη ότι με την εορτή αύτη αρχίζει η άνοιξη και επιστρέφουν τα χελιδόνια. Γι’ αυτό τα παιδιά βγάζουν από το χέρι τους τον «Μάρτη» και τον αφήνουν στα δέντρα να τον πάρουν τα χελιδόνια.

Σε πολλά μέρη υποδέχονται την 25η Μαρτίου με τραγούδια και με κωδωνισμούς επιδιώκουν να εκδιώξουν τα ερπετά, οι νοικοκυρές δεν κάνουν δουλειές στο σπίτι ή ζυμώνουν μικρές πίτες και βάζουν σε μια απ’ αυτές ένα νόμισμα, για να το βρει ο τυχερός, όπως στην Πρωτοχρονιά. Οι μελισσοτρόφοι πρωτοβγάζουν τις κυψέλες στο ύπαιθρο, οι κτηνοτρόφοι μετακινούν τα κοπάδια τους από τα χειμαδιά στα ορεινά μέρη, οι Σαρακατσάνοι «αρματώνουν» τα κοπάδια τους με τα κυπροκούδουνα κ.ά.» Ως έθιμο για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε και ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά. Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε στους πιστούς να φάνε ψάρι μόνο δύο φορές, του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων.

Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινάει με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους, οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος το «νέο κόσμο». Πρώτοι τον πάστωσαν οι Βάσκοι, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και τον ονόμασαν «ψάρι του βουνού», ενώ στη χώρα μας, ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας. Με εξαίρεση τα νησιά, όπου υπήρχε πάντα φρέσκο ψάρι, στην υπόλοιπη Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος ήταν η φθηνή και εύκολη λύση. Ιστορικά, εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες.

Eκτός από τις παρελάσεις και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται ανά τη χώρα, κυρίως στα ελληνικά νησιά, όπου υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στην Ευαγγελίστρια έχει ξεχωριστή γιορτή στις 25 Μαρτίου και συνήθως με αρτοκλασία. Την ημέρα αυτή η Εκκλησία επιτρέπει στους πιστούς να φάνε ψάρι, ανεξάρτητα αν συμπέσει με τη νηστεία του Πάσχα ή ακόμη και με τη Μεγάλη Εβδομάδα, και έτσι, ο μπακαλιάρος σκορδαλιά έχει γίνει το… εθνικό μας φαγητό. Στους Επτανήσιους δε, το τραπέζι κοσμούν το κορφιάτικο στακοφίσι ή κοφίσι μπιάνκο και η κεφαλλονίτικη αλιάδα.

Αίτημα για αφαίρεση Παλαιών Φωτιστικών (κολώνες) Πλατείας Κύμης-

 

ΘΕΜΑ: Αίτημα για αφαίρεση Παλαιών  Φωτιστικών (κολώνες) Πλατείας Κύμης-04.03.2024.

ΣΧΕΤ.:  Α.Π.: 800.005901/20. 4.2023/Δ.Κ.Κύμης

κ. Πρόεδρε

1.            Με το σχετικό η Δ.Κ. Κύμης έχει ζητήσει την απομάκρυνση από την Κεντρική Πλατεία της Κύμης « Γ. Παπανικολάου», τα  παλαιά φωτιστικά σημεία-κολώνες, που υπήρχαν τοποθετημένες από την εποχή πριν την ανάπλαση του Ιστορικού Κέντρου. Οι κολώνες αυτές είναι αποσυνδεδεμένης , δεν έχουν ρεύμα και δημιουργούν ανησυχία στους επισκέπτες του χώρου, λόγω φυσιολογικής φθοράς, εκτός των σχολίων γιατί δεν ανάβουν κλπ

2.           Αυτά τα φωτιστικά σημεία έχουν αντικατασταθεί από τα προβλεπόμενα από το σχέδιο ανάπλασης και δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αλλά θα πρέπει να αφαιρεθούν, γιατί λόγω κατασκευής από τσιμέντο και παλαιότητας    φεύγουν κομμάτια

3.            Παρακαλούμε για τις κατά την κρίση σας ενέργειες και ανάλογη ενημέρωση μας.

                                                                      Ο

                                                      Σύμβουλος της Δ.Κ. Κύμης

                                                                     Τ Υ                                                                                      Αγγελής  Γ.  Μαργέλης

                                                            Αντιστράτηγος ε.α.