Περί Μουσείων και άλλων τινών!

  Το 1998 επιχειρηματίας   έψαχνε για κατάλληλο χώρο προκειμένου να δημιουργήσει στην Κύμη μία επιχείρηση/κατάστημα. Μέσα στην έρευνά του επισκέφθηκε αρκετούς χώρους και τελικά επέλεξε κάποιο από αυτά που είδε και τον εξυπηρετούσε μαζί με τον περιβάλλοντα γενικώς χώρο.
    Μεταξύ των άλλων του υπέδειξαν και το σπίτι όπου έζησε ο μέγας Κυμαίος ιατρός Γ. Ν. Παπανικολάου, το οποίο ήταν ερείπιο με μεγάλες φθορές κατά την δήλωσή του χωρίς κάποια υλικά ή είδη οικοσκευής. Τα στοιχεία του επιχειρηματία είναι στη διάθεσή μας.
    Το κτίριο αγοράσθηκε από τον τότε Δήμαρχο κ. Δημήτριο Θωμά, ο οποίος άμεσα άρχισε τις επισκευαστικές εργασίες προκειμένου να αποφύγει την κατάρρευση.Είναι δε γνωστό ότι είχε μεγάλη ζημιά στην σκεπή για την αποκατάσταση μάλιστα της οποίας πολλά ανέφερε η τότε αντιπολίτευση, για τα οποία και τους καταδίκασε η δικαιοσύνη αλλά και ακόμα με κάθε ευκαιρία το επαναφέρουν. Δεν έχουμε τις τεχνικές γνώσεις για να κρίνουμε αλλά και η δικαιοσύνη δικαίωσε τον κ. Θωμά και η παραλαβή του κτιρίου, νομίζω, ότι έχει γίνει.
   Το σίγουρο είναι όμως ότι εάν δεν ανακατασκευαζόταν η σκεπή και συνέχιζε η ακατάσχετη ροή των νερών της βροχής, ίσως σήμερα  το οικοδόμημα να μην υπήρχε.
   Τώρα λένε ότι έπρεπε να γίνει κάτι άλλο από αυτό που έγινε, λες και έκαναν οι διάφοροι αρμόδιοι κάτι για να το διασώσουν,ενώ θα έπρεπε να λένε δόξα το Θεό που έγινε, αυτό που έγινε. Άποψή μου θα μου πείς αλλά τι να κάνουμε;
   Ταυτόχρονα οι διαμαρτυρόμενοι, τα διάφορα αναμνηστικά τα έδωσαν σε άλλους συλλόγους ή φορείς αναλόγου δραστηριότητας, αντί να τα διαθέσουν για να τοποθετηθούν στο κτίριο που ανακατασκευάσθηκε. Έτσι δημιουργούνται κάποια ερωτήματα, αλλά από σεβασμό στον Μεγάλο Άνθρωπο και Επιστήμονα, ας τα κρατήσει ο καθένας για τον εαυτό του.
   Αυτή όμως είναι η αλήθεια.