Έχουμε και μνήμη και γνώση!

       

       Ο  Γεώργιος Παπανικολάου είναι ένας Κυμαίος, ο οποίος τίμησε την ιδιαιτέρα του πατρίδα και την επιστήμη του και έχει πλέον μείνει στην ιστορία με χρυσά γράμματα για την αξεπέραστη διαγνωστική μέθοδο που ανακάλυψε και έχει σώσει άπειρο αριθμό γυναικών και θα συνεχίσει να σώζει.

       Ο  Γ. Παπανικολάου έχει πεθάνει από το 1962, αλλά μέχρι πρόσφατα κανείς δεν έκανε κάτι που να τιμάει το όνομά του, εκτός από τις προτομές, τις εκδόσεις και τις ονοματοθεσίες οδών, πλατειών και γεφυρών μέχρι που ανέλαβε την πρωτοβουλία ο τότε Δήμος Κύμης, με τον σημερινό Δήμαρχο Κύμης - Αλιβερίου, κ. Δημήτρη Θωμά να αγοράσει το πατρικό του σπίτι και να το μετατρέψει σε μουσείο και συνεδριακό κέντρο και να ιδρύσει και το ίδρυμα Παπανικολάου με την οργάνωση συνεδρίων και άλλων εκδηλώσεων.

     

 Γιατί οι προηγούμενοι Δήμαρχοι δεν έκαναν τουλάχιστον αυτά που έκανε ο Θωμάς; Απλά,  γιατί δεν ήταν εύκολο. Έγινε αγώνας για να βρεθούν οι κληρονόμοι αλλά και για να δεχθούν να πουλήσουν τα δικαιώματά τους. Έγινε πόλεμος από την αντιπολίτευση του Δήμου, ακόμα και κρατικές υπηρεσίες χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να μην προχωρήσει το έργο, μέχρι και στα δικαστήρια πήγαν, όπου και φυσικά καταδικάστηκαν,  γιατί φυσικά το δίκαιο πάντα θριαμβεύει. 

      Αλλά τουλάχιστον ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει το δικαίωνα να μιλάει για τον Παπανικολάου είναι ο επί δωδεκαετία επικεφαλής του Νομού Ευβοίας Νομάρχης και Αντιπεριφερειάρχης κ. Μπουραντάς, ο οποίος δεν έκανε τίποτε προκειμένου να προστρέξει την προσπάθεια του Δήμου. Ούτε τα συνέδρια δεν τίμησε με την παρουσία του, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Βέβαια τότε δεν γνώριζε ότι θα είναι υποψήφιος Δήμαρχος, αλλιώς θα ερχόταν.

      Βέβαια από την συμπεριφορά του αδιάφορου για την περιοχή  κ. Μπουραντά έχουμε πολλά να πούμε, αλλά δεν μας ενδιαφέρει, γιατί έτσι και αλλιώς θα συνεχίσει να μας είναι αδιάφορος με την ψήφο του λαού,  μετά την 18 Μαΐου 2014.

      Ως Κυμαίοι όμως έχουμε γνώση και μνήμη και δεν θα πρέπει να μας θεωρούν ανόητους.