΄Στα πλαίσια της τοποθέτησής μας για την απαξίωση της Κύμης, φθάσαμε στον τελευταίο τακτικό αντικειμενικό σκοπό για την ολοκλήρωση του στόχου. Κατάργησαν τον Δήμο.
Με το "Πρόγραμμα Καλλικράτης" και την μεταφορά της έδρας του Δήμου στο Αλιβέρι, προσπάθησαν να βάλουν την ταφόπλακα στην Κύμη.
Κύμη. Παλαιότερα ονομαζόταν και Κούμη. Κάποιοι φιλόλογοι θεωρούν ότι το όνομά της είναι παραφθορά του αρχαίου "Κώμη".
Δεδομένη θεωρείται από τους επιστήμονες, Έλληνες και ξένους, η ιστορική σχέση μεταξύ ευβοϊκής Κύμης και Κύμης στην Καμπανία της πρώτης δηλαδή ελληνικής αποικίας στην Ιταλία. Εκεί οι Ευβοείς έφτασαν το 750 περίπου π.Χ. και ανάμεσα στα άλλα έφεραν μαζί τους και τους γραπτούς χαρακτήρες του ευβοϊκού αλφαβήτου τους οποίους παρέλαβαν χωρίς αλλαγές οι ντόπιοι για να δημιουργήσουν το μετέπειτα λατινικό αλφάβητο. Τα γράμματα C, F, L, P (Pι), R, S, X, (εξ) που διαφοροποιούν το λατινικό αλφάβητο από το ελληνικό, προέρχονται από το ευβοϊκό αλφάβητο της Κύμης.
Την τελευταία περίοδο της τουρκοκρατίας αναπτύσσεται οικονομικά χάρη, κυρίως, στην παραγωγή και το εμπόριο κρασιού. Κατά την επανάσταση του 1821 στην οποία παίρνει δυναμικά μέρος, υφίσταται μεγάλες καταστροφές. Μετά την απελευθέρωση, γίνεται πρωτεύουσα της επαρχίας Καρυστίας. Από την δεκαετία του 1830 μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, η Κύμη γνωρίζει μια περίοδο οικονομικής ακμής χάρη στο εμπόριο τοπικά παραγόμενων γεωργικών προϊόντων (κρασί, λάδι, μετάξι) αλλά και κάρβουνου. Ειδικά οι εξαγωγές κρασιού κυρίως προς τη Γαλλία, ευνοούν τη συσσώρευση πλούτου στην Κύμη, πλούτου που κατά ένα μεγάλο μέρος διατίθεται στην κατασκευή πολυτελών σπιτιών. Την περίοδο αυτή δημιουργείται στην ευρύτερη περιοχή της Κύμης ένα στυλ αρχιτεκτονικής με τοπικά χαρακτηριστικά.
Παράλληλα άνοδο σημειώνει και το ναυτικό της. Στο ζενίθ της ακμής του, το 1870, τα ιστιοφόρα του νηολογίου της ανέρχονται σε 140. Το πέρασμα όμως από την ιστιοφορία στην ατμοκίνηση, βρίσκει την Κύμη απροετοίμαστη, παρότι από το έτος 1900 διαθέτει ένα μεγάλο (από τα μεγαλύτερα στο Αιγαίο) και ασφαλές τεχνητό λιμάνι.
Κατά τον 20ο αιώνα, μοιραία, ο τοπικός χαρακτήρας της οικονομίας και του πολιτισμού της υποχωρεί, για να ενσωματωθεί όπως άλλωστε συνέβη με κάθε γωνιά της ελληνικής περιφέρειας, σε μια ευρύτερη ενότητα με εθνικά χαρακτηριστικά.
Σήμερα η Κύμη αναζητεί μια αναβαθμισμένη ταυτότητα προβάλλοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει .
Σήμερα η Κύμη αναζητεί μια αναβαθμισμένη ταυτότητα προβάλλοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει .
Το Αλιβέρι είναι κωμόπολη του νομού Ευβοίας Το Αλιβέρι είναι μία σύγχρονη κωμόπολη, η οποία παρουσιάζει σημαντική οικονομική και εμπορική δραστηριότητα. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω σε λόφους και βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ. από τις ακτές του Ευβοϊκού Κόλπου.
Το Αλιβέρι αποτελεί το οικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Οι δραστηριότητες, στις οποίες στηρίζεται η τοπική οικονομία είναι οι παρακάτω: Στην περιοχή του Αλιβερίου λειτουργούν μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και μονάδα παραγωγής τσιμεντοβιομηχανίας . Στην Νότια Εύβοια τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ραγδαία ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με νέα αιολικά πάρκα που εγκαθίστανται στην περιοχή λόγω του αυξημένου αιολικού δυναμικού. Αυτός είναι και ο λόγος της προσπάθειας αναβάθμισης του Αλιβερίου, ώστε να μειωθούν τα κόστη και οι αποστάσεις από την πρωτεύουσα του νομού Χαλκίδα χωρίς την κατασκευή έργων υποδομής. Επίσης συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος της εμπορικής δραστηριότητας της ευρύτερης περιοχής.
Το Αλιβέρι δεν φημίζεται για κάποιο συγκεκριμένο αγροτικό προϊόν. Λειτουργούν μικρές κτηνοτροφικές μονάδες, οι οποίες εκτρέφουν βοοειδή, χοίρους και πουλερικά. Στην περιοχή λειτουργούν αρκετές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, οι οποίες αναπτύσσονται με ρυθμούς. Επίσης τελευταία η καύση του RDF, των τοξικών υπολοίπων των σκουπιδιών, στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ,έφερε το Αλιβέρι στην επικαιρότητα.
Διαβάζοντας τα παραπάνω στοιχεία διακρίνουμε με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι η Κύμη και το Αλιβέρι δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Στην μια περίπτωση διακρίνουμε την ιστορία και τον πολιτισμό, το λιμάνι και την σύνδεση με τη θάλασσα, με όλα τα απέναντι μέρη, λαμβάνοντας υπόψη ότι η θάλασσα συνδέει και δεν χωρίζει και από την άλλη πλευρά μία βιομηχανική περιοχή με προοπτική ανάδειξης και εξέλιξης. Καμιά επαφή καμιά σχέση. Θα έπρεπε λοιπόν να γίνουν δύο Δήμοι, ένας με έδρα την Κύμη και ένας με έδρα το Αλιβέρι. Δεν έγιναν όμως και σαν να μην έφθανε αυτό όρισαν σαν έδρα το Αλιβέρι. Ο παράγοντας "άνθρωπος" δεν μέτρησε για κανέναν! Η ιστορία γραφτηκε στα παλαιότερα των υποδημάτων. Έφτιαξαν ένα τεράστιο Δήμο, με εντελώς διαφορετικές συνθήκες ζωής των δημοτών, κουλτούρας, νοοτροπίας, έφτιαξαν ένα δήμο με απέραντες χιλιομετρικές αποστάσεις, με εντελώς διαφορετικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά.
Γιατί το έκαναν αυτό; Η απάντηση είναι απλή. Για να πετύχουν το στόχο τους έπρεπε να έχουν στο τοπικό κέντρο αποφάσεων, στο Δήμο, τον δικό τους τοπικό άρχοντα. Έπρεπε να βγάλουν και δικό τους Δήμαρχο, ο οποίος θα υλοποιούσε τον στρατηγικό στόχο, που ήταν η απαξίωση της Κύμης. Δεν έπρεπε να υπάρχει Κυμαίος Δήμαρχος. Απέτυχαν όμως την πρώτη φορά γιατί ο κόσμος τους γνώριζε καλά, αλλά ξέροντας ότι αν αποτύγχαναν και τη δεύτερη θα εξαφανιζόντουσαν από την τοπική πολιτική σκηνή αλλά και από την πολιτική επί εθνικού επιπέδου έβαλαν τα δυνατά τους. Και κέρδισαν. Τοποθέτησαν μετά από συνεχείς αλλαγές έναν κατά σαφή και αντικειμενική κρίση με βάση το έργο του αποτυχόντα επί ετών τοπικό άρχοντα, στο τέλος του πολιτικού του βίου, ώστε να μην έχει πίσω του ουρά στις επόμενες εκλογές, μια και η βιολογική του διαδρομή δεν τον ευνοεί, τον πλαισίωσαν με άτομα από τις τοπικές κοινωνίες, του εξασφάλισαν οικονομικές προϋποθέσεις και κυβερνητική υποστήριξη και του ανέθεσαν το έργο του δήμιου της Κύμης. Οι δε σύμβουλοι εκ Κύμης θαυμάζουν τα αξιοθέατα. Οι στόχοι που έχουν θέσει δεν είναι ορατοί επί του παρόντος, αλλά μπορούμε να πούμε ότι τα σκουπίδια και η καύση του RDF, η εκμετάλλευση του λιμανιού της Κύμης, η κατασκευή του οδικού δικτύου, οι μεταφορά όλων των υπηρεσιών στο Αλιβέρι έχουν τις προδιαγραφές για να είναι στόχοι τους. Για να καταλάβετε το μένος των δημοτών εξ Αλιβερίου, την εποχή που ο αγώνας για την διατήρηση των Ειρηνοδικείων ήταν σε κρίσιμο σημείο και οι εκπρόσωποι της Κύμης, τοποθετήθηκαν υπέρ της διατήρησης και των δύο Ειρηνοδικείων στην Κύμη και στο Αλιβέρι, όπως και τελικά έγινε, σύμβουλος του τότε Δημάρχου κ. Θωμά από το Αλιβέρι είπε κατά την διάρκεια δημοτικού συμβουλίου : Τι το θέλει το χωριό το ειρηνοδικείο;
Με τον αγώνα όμως αυτό έμειναν και η εφορία, και το ΙΚΑ, και αναβαθμίστηκε το Νοσοκομείο της Κύμης, το ιστορικό κέντρο, και προωθήθηκαν έργα όπως ο δρόμος Κύμης - Χαλκίδας, ο Β΄βιολογικός σταθμός της Κύμης και τόσα άλλα έργα. Θα δούμε λοιπόν τι θα γίνει μέσα στη πενταετία που ακολουθεί . Γιατί τώρα έχουμε αυτά που έχουμε και δεν καταλαβαίνουμε αυτό που θα συμβαίνει όταν δεν θα τα έχουμε.
Θα πρέπει να αγωνισθούμε όπως έχουμε μάθει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θα πρέπει να αναλογισθούν και αυτοί που διέθεσαν τις δυνάμεις τους για να εκλεγεί δήμαρχος εκτός Κύμης, αν είναι ικανοποιημένοι με το μέλλον της Κύμης και τι θα κάνουν αυτοί για το μέλλον της . Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναγίνουν οπαδοί της Κύμης.
Διαβάζοντας τα παραπάνω στοιχεία διακρίνουμε με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι η Κύμη και το Αλιβέρι δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Στην μια περίπτωση διακρίνουμε την ιστορία και τον πολιτισμό, το λιμάνι και την σύνδεση με τη θάλασσα, με όλα τα απέναντι μέρη, λαμβάνοντας υπόψη ότι η θάλασσα συνδέει και δεν χωρίζει και από την άλλη πλευρά μία βιομηχανική περιοχή με προοπτική ανάδειξης και εξέλιξης. Καμιά επαφή καμιά σχέση. Θα έπρεπε λοιπόν να γίνουν δύο Δήμοι, ένας με έδρα την Κύμη και ένας με έδρα το Αλιβέρι. Δεν έγιναν όμως και σαν να μην έφθανε αυτό όρισαν σαν έδρα το Αλιβέρι. Ο παράγοντας "άνθρωπος" δεν μέτρησε για κανέναν! Η ιστορία γραφτηκε στα παλαιότερα των υποδημάτων. Έφτιαξαν ένα τεράστιο Δήμο, με εντελώς διαφορετικές συνθήκες ζωής των δημοτών, κουλτούρας, νοοτροπίας, έφτιαξαν ένα δήμο με απέραντες χιλιομετρικές αποστάσεις, με εντελώς διαφορετικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά.
Γιατί το έκαναν αυτό; Η απάντηση είναι απλή. Για να πετύχουν το στόχο τους έπρεπε να έχουν στο τοπικό κέντρο αποφάσεων, στο Δήμο, τον δικό τους τοπικό άρχοντα. Έπρεπε να βγάλουν και δικό τους Δήμαρχο, ο οποίος θα υλοποιούσε τον στρατηγικό στόχο, που ήταν η απαξίωση της Κύμης. Δεν έπρεπε να υπάρχει Κυμαίος Δήμαρχος. Απέτυχαν όμως την πρώτη φορά γιατί ο κόσμος τους γνώριζε καλά, αλλά ξέροντας ότι αν αποτύγχαναν και τη δεύτερη θα εξαφανιζόντουσαν από την τοπική πολιτική σκηνή αλλά και από την πολιτική επί εθνικού επιπέδου έβαλαν τα δυνατά τους. Και κέρδισαν. Τοποθέτησαν μετά από συνεχείς αλλαγές έναν κατά σαφή και αντικειμενική κρίση με βάση το έργο του αποτυχόντα επί ετών τοπικό άρχοντα, στο τέλος του πολιτικού του βίου, ώστε να μην έχει πίσω του ουρά στις επόμενες εκλογές, μια και η βιολογική του διαδρομή δεν τον ευνοεί, τον πλαισίωσαν με άτομα από τις τοπικές κοινωνίες, του εξασφάλισαν οικονομικές προϋποθέσεις και κυβερνητική υποστήριξη και του ανέθεσαν το έργο του δήμιου της Κύμης. Οι δε σύμβουλοι εκ Κύμης θαυμάζουν τα αξιοθέατα. Οι στόχοι που έχουν θέσει δεν είναι ορατοί επί του παρόντος, αλλά μπορούμε να πούμε ότι τα σκουπίδια και η καύση του RDF, η εκμετάλλευση του λιμανιού της Κύμης, η κατασκευή του οδικού δικτύου, οι μεταφορά όλων των υπηρεσιών στο Αλιβέρι έχουν τις προδιαγραφές για να είναι στόχοι τους. Για να καταλάβετε το μένος των δημοτών εξ Αλιβερίου, την εποχή που ο αγώνας για την διατήρηση των Ειρηνοδικείων ήταν σε κρίσιμο σημείο και οι εκπρόσωποι της Κύμης, τοποθετήθηκαν υπέρ της διατήρησης και των δύο Ειρηνοδικείων στην Κύμη και στο Αλιβέρι, όπως και τελικά έγινε, σύμβουλος του τότε Δημάρχου κ. Θωμά από το Αλιβέρι είπε κατά την διάρκεια δημοτικού συμβουλίου : Τι το θέλει το χωριό το ειρηνοδικείο;
Με τον αγώνα όμως αυτό έμειναν και η εφορία, και το ΙΚΑ, και αναβαθμίστηκε το Νοσοκομείο της Κύμης, το ιστορικό κέντρο, και προωθήθηκαν έργα όπως ο δρόμος Κύμης - Χαλκίδας, ο Β΄βιολογικός σταθμός της Κύμης και τόσα άλλα έργα. Θα δούμε λοιπόν τι θα γίνει μέσα στη πενταετία που ακολουθεί . Γιατί τώρα έχουμε αυτά που έχουμε και δεν καταλαβαίνουμε αυτό που θα συμβαίνει όταν δεν θα τα έχουμε.
Θα πρέπει να αγωνισθούμε όπως έχουμε μάθει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θα πρέπει να αναλογισθούν και αυτοί που διέθεσαν τις δυνάμεις τους για να εκλεγεί δήμαρχος εκτός Κύμης, αν είναι ικανοποιημένοι με το μέλλον της Κύμης και τι θα κάνουν αυτοί για το μέλλον της . Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναγίνουν οπαδοί της Κύμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου